whatever you say it’s alright :: whatever you do it’s all good :: whatever you say it’s alright :: silence is not the way :: we need to talk about it :: if heaven is on the way
you in the sea on a decline :: breaking the waves :: watching the lights go down :: letting the cables sleep
silence is not the way :: we need to talk about it :: if heaven is on the way :: we’ll wrap the world around it :: if heaven is on the way
i’m a stranger in this town :: i’m a stranger in this town
Cake is een Californische band, gevormd in 1991. Ikzelf heb alleen hun cd Fashion Nugget, maar in totaal zijn er 5. Het leuke aan Cake (of CAKE, alles in hoofdletters, dat vinden ze leuk) is dat ze nogal is van genre switchen. Jazz, rock, blues, country, alles door elkaar.
Hier in Belgie zijn ze bekend voor hun cover van I will survive, en The Distance. Een van mijn persoonlijke favorieten is Friend is a four-letter word. En bij deze, de clip!
t begint hier verdomd hard te trekken op een videoblog nietwaar? Nuja, een youtube-copy-paste-blog that is…
En hoe komt da godverdomme toch? Well….. k heb andere dingen aan mijn hoofd dan tuintips, ecologie of random nonsens posts….
In the meantime zijn er dingen die effe verlichting brengen, zoals youtube-clipjes.
soon i’ll be back on my feet, en dan kunt ge iets hoogstaandere dingen verwachten!
Vaya con dios!
Andere video mss maar erop terecht gekomen via Caramessiah
HELP!!
Zo lang k al in Asse woon slaag k er niet in een lekker schuimbad te nemen. Veel of weinig badschuim erin, t helpt niks. Douchekop in plaats van kraan, het doet niks. Beetje flauw schuim dat geen 5 minuten later weg is.
Badolie, badparels etc, allemaal leuk, maar een schuimbad lukt niet 🙁
Aan wat kan dit liggen? Te hard water?
T is ondertussen al ff geleden, maar k ben is gaan eten in La Cantina in Brussel. Roos had er lang geleden al over gesproken, en uiteindelijk is het er ook is van gekomen… (vooral het feit dat ze voor 3 maand of zo in Zuid Amerika zat met Fr?ɬ© speelde parten).
La Cantina is een braziliaans restootje met vooral s middags een leuke eigenaardigheid. Je gaat gewoon zelf je bord volscheppen in de keuken. De kokkin maakt de nodige plats, doet de nodige uitleg, en verder bedien je jezelf.
Voor geen 15 euro had ik 2 volle borden en drinken (geen cola te verkrijgen trouwens!). En wat heb ik geprobeerd? Wel, ik ken geen traditionele namen meer, maar ik had een nationaal gerecht, rode bonen met spek en worst-stoofpotje, gebakken varkensvlees met veel ajuin, gebakken aardappel met kruiden, stoofpotje van kip met ananas en kokosmelk, gegrilde noedels en wat traditioneel klaargemaakte groentjes.
De sfeer was er leuk, vooral omdat we heel vroeg waren, de inrichting is geslaagd, de prijs valt heel goed mee en de kokkin is vriendelijk :-).
‘s Avonds kan er enkel a la carte gegeten worden, maar voor wie de mogelijkheid heeft, zeker is doen, zo s middags daar gaan eten.
La Cantina is trouwens net om het hoekje van waar vroeger Katie’s Kitchen was.
Beth Gibbons, de getalenteerde, mooie en uitgerust met een hemelse stem frontvrouw van Portishead heeft samen met Rustin Man een hele tijd geleden een soloplaat, Out of Season, gemaakt. Het dromerige, zoete van Portishead heeft ze meegenomen, en mooi gecombineerd met een iets rauwer randje. Ze sleept je mee, nummer na nummer.
Ik heb het geluk gehad van haar aan het werk te zien op Dranouter een aantal jaren geleden, in de grote tent. Weinig volk, dus lekker intiem (in de mate van mogelijk in zo’n tent). Roken als een turk, glas cognac bij de hand en echt contact zoeken met haar publiek… (k heb zelfs ne knuffel van haar gekregen toen ze in de frontstage stond te zingen :-)). Een grote madam, en ik kijk uit naar de nieuwe plaat van Portishead!
Geniet, my babies, geniet….
