Staken is voor losers!

Vwala, daarmee is dat ook geweten.

In plaats van de staken voor meer koopkracht (what’s in a name??) zouden al die losers beter extra hard werken. Extra hard werken wil zeggen dat er meer gebeurt, dat de economie beter draait, dat er meer ademruimte is. Dat er meer verhandeld wordt, dat er meer inkomsten zijn (en uitgaven), dat er economische acties ondernomen worden.

Staken is een krachtig signaal zeggen de vakbonden. Een krachtig signaal… dan denk ik aan pakweg een vuurtoren, die zelfs bij storm schepen veilig naar de haven kan loodsen. Of die nieuwe verkeerslichten met LEDs. Die zijn ook gerust krachtig te noemen. Het signaal dat de vakbonden nu geven is eerder zwak. Ja, de bussen en treins rijden niet, en daardoor raken anderen niet op het werk, op school, maar evengoed niet naar pakweg de kliniek, bij de dokter etc. En wat is het punt? Normale mensen worden gegijzeld, maar de overheid voelt dit niet.

Bleh, ik vind dat er zoveel zinnigere dingen te doen zijn dan staken. Maar tja, de vakbonden moeten een reden vinden om te blijven bestaan he….

Misschien volgende keer een constructieve post over mijn idee?ɬ´n in verband met die koopkracht. We zullen wel zien zeker.

Ducati Campione del mondo SBK per la quindicesima volta?¢‚Ǩ¬¶

Ducati heeft het weer gedaan!! Voor de 15de keer de titel bij de fabrikanten in Superbike, 13de wereldtitel voor coureur en 3de keer algemeen Wereldkampioen!

Troy Bayliss pakte de 3de plaats in de eerste race op Mangy-Cours, en won de 2de race, en pakt daarmee genoeg punten op zijn 1098 F08. Met nog 1 wedstrijd te gaan op Portimao is Ducati zeker van al de titels. Troy zelf heeft met 410 punten genoeg om Wereldkampioen te zijn.

Ducati Campione del Mondo!!

5 pro’s en 5 con’s.

Via een stomme google-search op een Wemmelse blog terecht gekomen. (Nuja, blog… skynetblogs, maar wha’evah!) Het stokje waar ik op terecht ben gekomen spreekt mij wel aan, dus ik pak het hier over. Het is een oud stokje, dus als je zin hebt om het ook over te nemen, go wild. Een beetje linkliefde kan geen kwaad!

5 dingen die je leuk vindt aan de plek waar je woont:
1) Asse is een dorp met stadsgevoel. Iedereen kent iedereen op de een of andere manier, maar tegelijk kan je helemaal je eigen ding doen zonder dat er zich iemand vragen stelt. Wil je je niet mengen in het verenigingsleven, culturele leven of iets anders, dan zal er niemand vreemd kijken. Peer pressure is weinig tot niet aanwezig, in tegenstelling tot een van de kleine dorpjes die tot Groot-Asse horen.
2) Asse heeft een bloeiend cultureel, cafe en uitgaansleven. Een tijdje geleden zat ik op een dinsdag of woensdagavond op cafe met een Veurnse, die er van verschoot dat er zoveel volk op cafe zat, en dat het mogelijk was van een pintje te gaan drinken op een weekavond tout court. Asse heeft zelf een danscafe, een kunstencentrum, een ouw-ballen-discotheek, verschillende levende jeugdhuizen, en talloze andere dingen te doen. En dan vergeet ik nog bijna onze Hopduvelfeesten! (Hier en hier)
3) Asse ligt op een boogscheut van leuke steden, en tegelijk op het platteland. Gent is een half uurtje, hartje Brussel ook een half uurtje met de auto, een kwartiertje met de trein, Leuven evenver weg als Gent. De Zee (Oostende toch) is een uurtje. En als ik wil sta ik op 5 minuutjes middenin het veld. Of een wei met koetjes for that matter.
4) Asse is een rustige, vriendelijke gemeente. De Steenweg is druk, je kan er zowat elke dag file rijden moest je dat willen. Maar buiten die steenweg is het rustig wonen. Ik woon pal in het centrum, achter het gemeentehuis, evenwijdig met de drukke Steenweg, in een ongelooflijk rustige straat. Met vriendelijk mensen. En de straten rondom zijn van het zelfde.
5) Asse kent nog groen. Vanop mijn terras, in het centrum, zie ik uit op een groot stuk groen. Een bosgebied, in het centrum van een gemeente. Waar vind je dat nog? (en dan bedoel ik echt bos met bomen en struiken en zo. Geen aangelegd park!)

5 dingen die je ergeren aan de plek waar je woont:
1) Asse kan best wel eens een vuile gemeente zijn. Op de andere hoek van de straat (ik woon aan het ene uiteinde, maar ik bedoel dus het andere uiteinde) is een klein GBtje. Wel, die hoek daar, is heel dikwijls een opeenstapeling van zwerfvuil. En ander vuil. En bladeren, papier etcetc. En dat kan er zo wel eens lang blijven bijliggen. Echte minpunten.
2) Asse is sterk aan het verfransen. In deze tijden van communautaire twisten valt dat des te harder op. Frans op straat, Frans in de winkel, Frans op caf?ɬ©, Frans overal. En dat stelt mij teleur. Want het zijn de Vlamingen die zich weer plooien, en ook Frans beginnen praten, in plaats van de Waal die Nederlands leert.
3) Het politieke gedrag van bepaalde mensen. De ene is kleinburgerlijk, gericht op dienstbetoon voor haar eigen wijk, vriendjes en familie. En als dat wil zeggen dat ze bij iedere “keus” haar eigen rommellijstje moet aansluiten bij een grotere politieke familie, dan is dat zo. De ene keer liberaal, de andere keer vlaamsgezind, of socialistisch, katholiek. Alles is al gepasseerd. De andere gedraagt zich als bekende politicus. Handjes schudden, loze beloftes, te pas en te onpas opdraven voor alles wat van ver of dicht ruikt naar iets dat mss ooit potenti?ɬ´le stemmen kan opleveren. Gelukkig zijn er ook nog serieuze mensen.
4) Asse heeft een eigen ring. Of toch een deel van een eigen ring. 2 kilometer schitterende asfaltstrook, slingerend doorheen het glooiende Assese interland. Van het station naar een rond punt. Dat dan gewoon terug aansluit op de drukke steenweg. Het was de bedoeling om die steenweg te ontlasten. Mijn indruk is dat de verkeersdrukte gewoon erger is geworden.
5) Asse wordt steeds duurder. Ik ben uit Wemmel weggetrokken omdat ik een huurhuisje daar niet kon betalen. Asse was betaalbaar. Maar die tijden zijn voorbij. Links en rechts van mijn huisje worden er op dit ogenblik 2 mega-flatgebouwen opgetrokken. Met koopprijzen beginnend van ?¢‚Äö¬¨220.000,- voor een appartementje. Huurprijzen beginnend vanaf ?¢‚Äö¬¨750,- per maand. Onbetaalbaar dus voor mij.

Leuk om zo eens na te denken over je woonplaats. Probeer het zelf ook eens!

Ass + stairs = grumpy Ntone

Gisteren had Desmo een ongelukje gehad in de kelder. It happens to the best of us…

Ik wou dat snel opruimen, dus gewapend met krantepapier en keukenrol liep ik gezwind de trap af. Nuja, gezwind de eerste 2 treden, zwevend de 3de en 4de, en op mijn poep, ellebogen en rug de rest. Mijn grootste zorg op dat ogenblik was eigenlijk snel genoeg afremmen om niet terecht te komen in wat Desmo uit zijn onderrug had geperst. Nadat het nodige was gebeurd om af te remmen was het tijd voor enkele serieuze vloeken en verwensingen. De klap van het neerkomen moet voldoende hard geweest zijn, want Greet, die op het eerste verdiep iets aan het doen was, stond alreeds achter mij nog tijdens mijn verwensingen (ik weet niet precies of ze bezorgd was, of gewoon met mijn kop aan het lachen…)

Nuja, al zwevend proberen afremmen op de ellebogen die ik probeerde te klemmen tussen de beide muren, hard neergekomen met diezelfde ellebogen op uitstekende stukken muur, gevolgd door een harde landing met poep, onderrug en heupen op een veel te harde stenen trede.

Steunen op rechterelleboog? Onmogelijk. Strekken van diezelfde elleboog? Matig.
Zitten? Als het een zacht oppervlak is.
Achterom kijken? Niet doenbaar omwille van nekpijn.
Hoofdpijn? Check!

Volgende keer ga ik toch iets minder haastig zijn in het ongeluk-ruimen denk ik.
En de rest van de avond in de zachte zitzak!

Korte Rants

Chauffeurs vrezen smalle busbanen
Je zou het hun niet nageven anders. Hier in Asse is het zo dat er een hele resem busbanen zijn. De chauffeurs van de Lijn gebruiken die om normaal rijdende auto’s voorbij te steken, en doen dit op een meestal vrij agressieve manier. Wordt hierbij dan al eens een spiegelke afgereden, so be it. Misschien willen de heren en dames van de Lijn een dubbele rijstrook voor zichzelf?
Bron : Standaard Online

Hongerstakers Elsene stoppen na 87 dagen
Het zal gaan tijd worden. Ik hoop dat die gasten snappen dat iemand (een persoon of regering) op die manier onder druk zetten niet slim is. Net zo min als in kranen klimmen, kerken bezetten etc. Krijg je geen verblijfsvergunning, werkvergunning of OCMW-geld, dan zal daar een goeie reden voor zijn. Live with it! En indien je geen verblijfsvergunning krijgt, ga dan terug. Gebruik een hongerstaking als drukkingsmiddel voor je eisen, weet dan dat je vooral je eigen gezondheid in problemen brengt. En loop achteraf niet de roepen dat het allemaal “barbaren” zijn (dixit Pol Van Camp, woordvoerder van de overblijvende hongerstakers in het Huis van Latijns-Amerika.)
Bron : Standaard Online

66 != 64
Wanneer je ons wakker belt s ochtends vroeg, omdat je het verschil niet kent tussen nr64 en nr66, dan volstaat het niet van te zeggen “et was ekik joengeuh, da was de foute deur” en je dan om te draaien. Een sorry is misschien ook welkom.

Krezip stopt

En dat vind ik verdomd spijtig!
Okay, het is very un-cool om Krezip goed te vinden. Ze maken flutpoprock, ze zijn een productje van de Tilburgse Rock-Academie, het zijn softe ‘ollanders etc.

Maar toch. Ieder concert dat ik van hun heb gezien was meer dan leuk. Meebrullen, dansen, je lekker laten gaan, en zien dat toch maar iedereen rondom jezelf meedoet.

De eerste keer dat ik ze zag was op Werchter 2001. De tijd van “I would stay“. Grote vleugelpiano op het podium, de stoere, schreeuwende Jacqueline die plots overgaat in een fr?ɬ™le en breekbaar meisje. Het was ochtend op Werchter. En de dag begon verdomd goed (en met een traantje, en k moet net vaststellen dat het liedje nog altijd dezelfde uitwerking heeft….)

Diezelfde zomer speelde ze ook op Marktrock. (al kan mijn geheugen mij hierop in de steek laten, en kan de geschiedenis anders zijn.)

In 2005 zag ik ze trouwens opnieuw op Werchter. En in de Marconi-studio bij Studio Brussel, dankzij Inge en haar gewonnen tickets. Ongeveer neus tegen neus met Jacqueline, de koude rillingen bij “Won’t Cry“, de magie van een klein maar fijn optredentje.

Ik heb Krezip nog enkele keren gezien, en ik ga ze missen. Echt wel. Man, ik ga ze missen…
Misschien toch maar is denken om naar het afscheidsoptreden te gaan?

Ik merk nu wel dat veel liedjes van Krezip een diepere betekenis voor mij hebben. Bewust of onbewust. Stuk voor stuk zijn ze gelinkt aan een episode in mijn leven die mij getekend heeft.
Mijn hand dat ik heb uitgestoken om iemand te helpen, mijn hart dat gebroken is geweest (en gelijmd), jonge verliefdheden, weten dat een relatie in een collision course zat, en toch er aan werken om vast te stellen dat werken niet hielp voor geen van beiden.