In Asse vindt er al een aantal jaren het muziekgeheel Mètt&Co plaats. Mètt&Co is iedere vrijdagavond van juli & augustus gratis muziek op de Hopmarkt. Vorig jaar heb ik zo bijvoorbeeld genoten van ondermeer Kawada, Aedo& Sjenka Danhieux en verschillende anderen.
Dit jaar wordt het startschot van Mètt&Co gegeven op vrijdag 3 juli met Buurman.
Heb je zin om te komen? Niks houdt je tegen! Het is gratis, het is gezellig, het is in Asse! (en je kan er mij vinden!)
Kotteekoer is een zomers filmgebeuren in Dilbeek. Het leuke is dat de locatie en film gematched worden. Zo ontving ik bijvoorbeeld de mensen van Kotteekoer een aantal jaar geleden bij Kempeneer, waar ik als verkoper werkte. Een van de merken van machines die ik daar verkocht was John Deere. De film was A Straight Story, waarin de hoofdrolspeler een aantal staten van de VS doorkruist op zijn, inderdaad, John Deere zitmaaier.
Deze zomer staan ondermeer volgende films op het programma:
Meer info vind je op www.kotteekoer.be
Info, informatie, brochures, websites, tweets. Het wordt wat teveel. Ik zie door de bomen het bos niet meer.
En dan heb ik het niet over de twitterruis, die is aangenaam…
Ik heb het over zoveel dingen die mij interesseren, waar ik meer wil over lezen, meer wil over weten. Ecologie, verticaal tuinieren, energiewinning, recuperatie.
Ik heb 8 tabs openstaan in Firefox met stuff to read. En iedere link in die webpage’s is een link naar nog meer info, nog meer dingen die ik wil weten.
Kan iemand die info niet gewoon in een hapklare pil gieten?
het geurt hier
nog steeds
naar jou
we leken bij
elkaar te passen
zoals bizonmelk
en een zomerse salade
je noemde me
jouw zetmeelkorrel
– altijd geweten
dat de liefde
van de man
door de maag gaat –
en ik was geen
keukenprinses
Josien
(bizonmelk, zetmeelkorrel)
Dit prachtstukje komt uit het project Ecrivains Publics. Poëzie op bestelling. De 2 woorden die de “klant” vroeg waren bizonmelk en zetmeelkorrel.
Toen mensenvingers vooral door aarde wroetten waren en nog niet over toetsenborden tokkelden, deed men een beroep op een geletterd iemand om brieven en andere teksten te schrijven. Zo iemand kreeg dan de naam ‘écrivain public’.
Ook vandaag bestaat dit fenomeen nog in bepaalde landen, zoals je kan zien in de Zuid-Amerikaanse film ‘Central do Brazil’ (Walter Salles, 1998). Daarin schrijft een wat oudere vrouw Dora in een druk station brieven voor analfabete mensen.
Vandaag kan bijna iedereen in onze streken lezen en schrijven, maar toch zoeken we soms vergeefs naar die ene formulering, die juiste volgorde van welgekozen mooie woorden, die pittige wendingen en bijzondere uitdrukkingen om iets aan een bijzonder iemand over te brengen.
Daarvoor dienen eigenlijk dichters, denk je dan?
In dit project staan zij voor jou klaar: enkele jonge, vlotte dichters die tijdens een manifestatie, een vernissage of een festival voor de bezoekers op een poëziekaart een persoonlijke tekst neerpennen voor wie dat maar wil.
Meer lezen? Ga eens kijken op de site van Jeugd&Poëzie!
Onlangs kreeg ik een mailtje met de vraag of ik mee wou doen aan een sociaal experiment. De summiere uitleg maakte mij wel nieuwsgierig. Het ging over glas, recyclage etc.
Ondertussen zijn we enkele weken verder, en is er al wat meer duidelijkheid! Wist je dat door 76500 glazen flessen te recycleren in plaats van ze nieuw uit grondstoffen te maken, er genoeg energie bespaard wordt om een stad als Londen gedurende 5 minuten van licht te voorzien. Dit is misschien een nogal triviaal feit, maar het duidt toch iets aan he? Dus, recycleren is de boodschap (en niet alleen glas, maar das voor een andere blogpost!).
Wil je meedoen? Dat kan, zeer gemakkelijk zelfs! Ga je naar de glasbak, tweet dan achteraf hoeveel flessen (en glazen, potten) je hebt weggedaan. Gebruik #tweetrecycle als hashtag, en zet er eventueel mijn handle bij (@ntone dus), dan maak ik de eindsom!
Meer info vind je op http://www.friendsofglass.com/
Gisterenochtend lag ik nog in bed toen ik het nieuws hoorde over het overlijden van Karel Van Miert. En ergens raakte mij dit toch persoonlijk.
Jaren geleden, toen ik nog bij Kempeneer werkte, stond er een man in onze toonzaal. Op versleten schoenen, vuile broek, een gebreide pull met een gat erin. Onder zijn arm zo een mannen-sjakosj. Ik sprak de klant aan, en herkende hem vaag. Eerst dacht ik dat het Herwig Van Hove was. Meer dan 3u stonden we te praten in de toonzaal. Hij zocht een goeie zitmaaier voor een vrij grote oppervlakte. Ik legde hem de machines van Toro en John Deere uit. Wees hem op de verschillen. Na een hele tijd vroeg hij mijn persoonlijke mening. Ik ben een grote John Deere fan, en gaf dat ook toe tegenover hem. Hij vroeg me waarom dat zo was, en ik antwoordde hem dat “iedereen een kleur in zijn hart heeft, en dat dat bij mij groen was.” Hij heeft toen de John Deere gekocht. Bij het afrekenen vroeg ik zijn naam, en ik werd effe heel rood. Had ik net aan een Socialist gezegd dat ik een groen hart had?
Nadien zag ik Karel nog geregeld. Hij heeft meerdere machines bij mij gekocht, ik ben meermaals bij hem thuis, bij Carla en bij zijn zoon gaan demonstreren. Doorheen de verschillende contacten kreeg ik een echt respect voor deze man. Chaotisch, nonchalant, rechtuit, het hart op de juiste plaats. Zijn tuin in Beersel was een prachtstukje groen. Hoogstamfruitbomen van vergeten soorten, een grote wei met enkele koeien, die hij tijdens een demonstratie bij naam noemde, een georganiseerde chaos van kleinfruit, groenten en zo verder. Nooit repte hij een woord over politiek. Machines, tips voor zijn tuin, ervaringen met bloemen en planten, daar praatte hij graag over. Het kwam zo ver dat hij naar mij vroeg in de winkel, en als ik er niet was, dat hij me op de gsm belde. Dat ik eens moest langskomen.
Ik ga helemaal niet zeggen dat Karel Van Miert een vriend was, zelfs geen kennis. Maar we hadden goeie contacten, en ik had hem een veel langer leven gegund. Een groot man is heengegaan.
De afgelopen dagen was er een Europese top in Brussel. Niet alleen de hoge pieten waren afgezakt naar onze hoofdstad, maar ook talrijke boeren uit Polen, Duitsland, Nederland. Ook Belgische boeren sloten zich aan bij de colonne’s die ons land doorkruisten. Waarom kwamen deze boeren van zo ver?
Ik eet heel graag vis. Heel heel graag eigenlijk. Hiernet at ik bijvoorbeeld Zonnevis met een sausje van groene kruiden en puree. Er zijn veel sausje bij vis, zoals bijvoorbeeld hollandaise saus, vissaus etc.
Maar vandaag maakte ik dus een sausje van groene kruiden.
Hier volgt het recept:
Ingrediënten:
Was de kruiden en verwijder de steeltjes van de pterselie en kervel (de groffe steeltjes natuurlijk, de fijne laat je gewoon zitten). Versnipper de peterselie, bieslook en kervel. Dit kan je doen door ze blaadjes te scheuren, met een schaar te knippen, of (zoals ik) met een kruidensnijmes en bijhorend plankje. Snipper het sjalotje of de jonge uitjes fijn. Doe alles samen in een steelpannetje met een klontje boter. Eventueel kan je nog een scheutje olijfolie toevoegen. Laat dit op een zacht vuurtje stoven tot de kruiden zacht worden. Heb je graag heel zachte uitjes, laat deze dan eerst apart stoven. Als de kruiden zacht zijn geworden, voeg je visvocht toe. Dit is een mengsel van gesmolten boter en het vocht dat uit de vis loopt tijdens het bakken. Laat dit mengsel nog effe hard doorkoken. Heb je niet genoeg visvocht, voeg dan ook gewoon water toe. Als je wil kan je de saus nog bijkruiden met peper en zout, maar dit is niet nodig.
Smakelijk!
Op de twitpic is mijn bord trouwens nog versierd met Hosta-bloemen. Deze zijn inderdaad eetbaar! Verwijder de meeldraden, verwijder de onderste halve cm van de bloem, was onder stromend water en vwala! De ene bloem smaakt beetje nootachtig, de andere meer peperachtig. Het proberen waard!
Ofwel lekker eten in een doos!
Het concept Fox-in-a-Box had ik al zien langskomen. Je kiest een combinatie van gerechten (voorgerecht, hoofdgerecht, dessert), Fox zorgt dat alles voorbereid in de doos terecht komt, en de volgende dag kan je aan de slag. De fun van het koken, zonder de last van groentjes snijden, shoppen en zo verder.
Toen ik op twitter iets zag passeren in verband met het zelf eens testen van zo’n fox-in-a-box was ik natuurlijk geïnteresseerd. Waar de oorspronkelijke opzet was van een aantal boxen te verdelen onder bloggers/tweeps, bleek de verdeling mannen-vrouwen mooi uit te komen voor een Battle of the Sexes te houden.
Ons mannenteam mocht zelfs bij Fox thuis gaan koken, bij gebrek aan een betere locatie.
Samen met Dokus, Boskabout, Bart Claeys, DoNotFold was ik er helemaal klaar voor. Als aperitief kregen we een glas champagne, uit een fles die vakkundig gesabreerd werd. Ondertussen begonnen we allen samen aan het koken.
Als voorgerecht hadden we Gekarameliseerde Coquiles in een Limoensaus. Dit werd gevolgd door Ossehaas met tuinkruiden en frietjes, vergezeld door een luchtig sausje van mayonaise en opgeklopt eiwit. Als dessert was er Creme Brulée.
De box is samengesteld uit alle benodigdheden voor het koken, gaande van verse ingredienten, sausjes, voorgesneden frietjes tot details als touwtjes om bvb de ossehaas op te binden. Een summiere maar duidelijke handleiding is natuurlijk ook meegeleverd. Kortom, alles om de fun van het koken te beleven zonder de last van het shoppen, wassen, snijden en voorbereiden.
Ideaal dus om samen met vrienden gezellig in de keuken te staan, en te genieten van het aperitief rond het vuur. Gedaan met iemand die in geen enkel gesprek kan volgen omdat die zich staat uit te sloven in de keuken!
Kortom, Fox-in-a-Box is een aanrader voor wie graag eens kookt, maar opkijkt tegen alle rompslomp. Fox-in-a-Box is een aanrader voor mensen die samen willen koken, het heel gezellig willen houden, en vooral, heel lekker willen eten.
Bedankt Fox, bedankt Pietel voor de invite, bedankt Dokus, Boskabout, DoNoFold en Bart voor het gezelschap!
Meer foto’s kan je bekijken op de Flickr van DoNotFold!
De Hobbytuin-ZomerHappening is een tuin- en plantenbeurs in de Nationale Plantentuin van Meise. Uit ervaring weet ik dat dit een zeer aangename beurs is, met vooral planten, maar ook met gereedschap, boeken, tuinkunstwerken etc.
Na een geslaagde eerst “evenement” (Bloembol – foto’s hier), vind ik het dan ook normaal dat we er een vervolgje aan breien!
Ons bezoek gaat door op zondag 14 juni. Afspraak aan de inkompoort van de Plantentuin om 13u30
Adres: Nationale Plantentuin (Domein van Bouchout) – Nieuwelaan 38 – 1860 Meise (Brussel, op 4 km van het Atomium)
Kostprijs: Inkomprijs is €8,- – mits we met genoeg zijn, regel ik een groepskorting!
Schrijf je in op de Hobbytuin-wiki!
