Month: October 2009

Posted on

En ik dacht dat ik het slecht had….

Een wandgeiser die warm water geeft, als die er zin in heeft. Sputterende gaskacheltjes, hallo CO-vergiftiging. Een wenteltrap die een van deze dagen eens mja, gaat stoppen met wentelen, en omver vallen. Een frigo waar je perfect zaken in _warm_ kan houden. Een bad dat op een rottend chassis staat. Van de kelder tot de zolder kan je lopen zonder 1 deur te moeten openen of sluiten, en dus ook warmte die langs alle kanten ontsnapt.

Ik dacht dat ik het slecht had… En dan leerde ik Dave Hell kennen…

Ik ga eens een nieuw huisje zoeken op Vlan Immo!

Posted on

En toen was ik helemaal niet tevreden over mijn eten!

Vorige week vrijdag kwam mijn zus en toekomstige schoonbroer eens langs om kennis te maken met Donut. Na wat gebabbel (en ne lekkere geuze) kwamen we een beetje bij het onderwerp eten. 30 seconden later was het duidelijk, er zou niet gekookt worden die avond.
De andere zus en schoonbroer werden opgebeld, en 2u later zaten we gezellig in Den Bloeyende Wijngaerdt op de Markt in Asse. Een spijtige zaak….

Ok, ik geef het toe, smaak is persoonlijk en zo verder, maar toch, een kleine rant:

  • Ik had stoemp met worst en spek. Blijkbaar worden de borden langere tijd op voorhand klaargemaakt want de bovenkant was heet, maar onderin het bord was de stoemp aan de koude kant. De bovenkant van de worst was ook op het randje van aangebrand, terwijl de onderkant nauwelijks warmte had gezien.
  • Worst moet naar vlees smaken. Diegene die ik kreeg smaakte naar brood en bloem, met een beetje vet tussen.
  • Astrid had, net als mijn oudste zus, vol au vent. Ook daar geen lovende woorden. Eerder woorden als smaakloos, flauw, zit daar wel kip in?
  • De schoonbroers hadden een cote a l’os. Daar heb ik een stukje van gegeten en die was vrij lekker. Spijtig genoeg liep het mis op het gebied van de sausjes. Stijn vroeg of het verse bearnaisesaus was, en blijkbaar was dat ook zo. Groot was dus de verbazing toen er helemaal geen bearnaisesaus te zien was op de sausschotel. Roquefort, Peperroom en Champignonroom, maar geen Bearnaisesaus. Stijn vroeg dan ook of het mogelijk was om die alsnog te krijgen. Met tegenzin (want de vaste klanten vroegen daar niet meer naar, die wouden andere sauskes) stond er effe later toch een potje op tafel. Nuja, toch iets dat op bearnaise leek…
  • Het interieur is mooi, maar wat de bedoeling van het licht is, daar heb ik het raden naar. Wisselende kleuren, lichtsterktes etc maken eten een speciale bedoening…. De stoemp op mijn vork kleurde van groen over geel naar blauw, wat op zich niet echt extra smakelijk is.
  • En oja, maximaal 4 verschillende schotels per tafel? Wij waren met 6, stel nu dat we alle 6 iets anders wouden? Strootje trekken, een compromis bereiken? Misschien moeten ze in Den Bloeyende leren hun keuken te runnen. En er eens over nadenken waarom vroeger de voorkant cafe was, en de achterkant restaurant. Nu alles restaurant is, krijgen ze het precies niet bolgewerkt…

Ik denk niet dat ik nog snel iets ga gaan eten in den Bloeyende….

Posted on

En toen ging mijn waakvlammetje uit….

Het is weer zover… de herfst nadert, alles wordt kou en klam. De momenten waarop ik een warme douche wil zijn dus aan het skyrocketen!

En dan… dinsdag, nog voor ik mijn ongeluk had, doofde mijn waakvlammetje. Nuja, het waakvlammetje van mijn warmwatergeiser. Dus, geen warme douche, geen warm water in de wasbak. Ik kreeg het vlammetje terug aan, maar telkens als ik het water opendraaide doofde het. Niks aan te doen, behalve een chauffagist bellen.

De chauffagist stond deze namiddag eindelijk aan mijn deur. Ondertussen had ik al van het warme water bij ons mama geprofiteerd en zo, dus ik stonk niet te hard. Al snel kreeg ik de mededeling “Da hée gien avance nemier zenne gast”. Geiser is dus goed kapot. De gasregeling heeft de geest gegeven, de fabrikant van mijn geiser bestaat blijkbaar al lang nier meer, en bijkomende, het toestel hangt volledig tegen de regels. Aangezien het duidelijk gewone slijtage is, en bijgevolg mijn huisbaas voor de kosten moet opdraaien, kan ik het wel op mijn buik schrijven dat dit snel opgelost gaat zijn…

Dus nu begint de zoektocht naar een nieuw huisje…

Posted on

En toen reed er een bus tegen mijn auto

Gisteren-ochtend was niet meteen een schitterende ochtend. Alle kleine dingen die konden mislopen, deden het ook. Wist ik toen veel dat ik minder dan een uur later afspraak had met de voorkant van een lijnbus….

Nadat ik omstreeks 8u45 @SStrid had afgezet aan het station, reed ik terug naar huis om aan mijn dag te beginnen. Op een goeie 400m van het station stond een lijnbus aan zijn halte. Ik stak die lijnbus voorbij, terwijl er nog mensen aan het uitstappen waren. Het volgende dat ik weet, is dat diezelfde lijnbus zijn linkervoorhoek in mijn flank boorde en mij een verkeerseilandje op ramde.

Een kwartiertje later lag ik in het ziekenhuis met rugpijn, pijn in mijn benen en in mijn pols. Na de nodige scans en foto’s was duidelijk dat er niks gebroken was, en met richtlijnen voor medicatie mocht ik terug naar huis.

En nu begint de miserie. Het is een lijnbus… en lijnbussen hebben speciale regels, en met lijnbussen heb je sowieso nadeel.
Maar…

  • de lijnbus had geen pinkers aan toen ik hem naderde
  • er waren nog mensen aan het uitstappen toen ik naderde
  • het was een harmonica-bus, dus een serieus lang ding. Hij heeft mij met zijn voorste hoek geraakt, met andere woorden, de chauffeur moet mij zeker gezien hebben…
  • de kont van de bus stond nog OP de busstrook.
  • er is geen schade aan de bus, behalve de hoek waarmee hij mij geraakt heeft. Voor experts wil dat dus degelijk zeggen dat hij mij eerst geraakt heeft.

In alle geval, ik had het wel kunnen missen, nog maar eens een ongeluk….