Quick’n’Di….Fruity!

Confituur. Nature’s goodness, in a jar. Verse vruchten, laten inkoken, ondertussen potten steriliseren en…. amaai, wie begint nu nog aan confituur te maken?

In deze periode denk ik vaak terug aan toen ik klein was. Wasmanden vol aardbeien (het kunnen ook gewoon grote kommen geweest zijn, ik was toen een klein manneke he ;-)) werden door ons meter vakkundig gekuist, gewassen en tot heerlijke confituur verwerkt. Later op het jaar gingen ook rabarber, pruimen en andere vruchten via de kookpot de bokaal in. Ons mama heeft het ook meerdere jaren geprobeerd, maar de ene keer te vloeibaar, de andere keer te vast, beschimmeld etc. Zelf heb ik me er nooit aan gewaagd. Enerzijds omdat ik de toegang tot vruchten niet had, anderzijds omdat ik ook de kennis niet had. Meter is ondertussen te oud geworden om nog zoveel werk te steken in iets als confituur, dus het verhaal liep een beetje ten einde.

Maar, dat is buiten Tiense Suiker en de Talking Heads gerekend. Enkele weken geleden kreeg ik een telefoontje van Talking Joke, met een babbelke over confituur, en vooral, met de vraag of ik zin had om een nieuw Tiense Suiker-poeier te testen. Het was nog een beetje vroeg op het jaar, maar ik zag het zeker zitten. Enkele dagen later stond er een dame voor mij deur, met een zak, met potjes en 3 zakjes poeder in.

Het ongelooflijke werk dat confituur maken was, is weggevallen, en maakt plaats voor fruit kuisen, mixen en de koelkast inschuiven. Iedereen kan confituur maken met de Quick&Fruity zakjes!

Ikzelf heb ondertussen een potje aardbeien aangevuld met andere rode vruchten gemaakt, een potje appel-rabarber, en ik ga Dominiek zijn recept voor banaan-chocolade-confituur eens testen. En daarna koop ik mij zakjes bij, en ga ik aan de slag met kersen, en pruimen!

Om je een idee te geven hoe simpel het wordt met zo’n Quick&Fruity zakje, hieronder mijn recept voor Aardbeien en andere rode vruchten:

Ingrediënten:

  • 200gr aardbeien
  • 25gr frambozen
  • 25gr trosbesjes
  • 1 zakje Quick&Fruity

Kuis de vruchten en was ze.

Snij in stukjes en mix, samen met het zakje Quick&Fruity, gedurende 45seconden.

Giet het mengsel in een potje. Zet in de koelkast om op te stijven.

Et vwala. Zoooo simpel is het! En zo ben je zeker van verse confituur.

Cote a l’os op z’n Italiaans

De Outdoor Chef staat hier nog steeds te blinken. Alleen het bakrooster heeft wat van zijn glans verloren, maar dat is begrijpelijk als je weet hoeveel kilo’s vlees er al zijn over gegaan. En niet alleen vlees trouwens…. ook chocolade voor chocolade-fondue, en gegratineerde groentjes.

Een van de testjes was de Cote a l’os. Een van mijn schoonbroers is nogal sceptisch tegen over BBQen op gas, dus ik wist dat ik het dikke stuk vlees met been perfect moest grillen om hem te overtuigen. Tijdens enkele verblijven in Italië heb ik de kans gehad om samen met echte Italianen aan tafel te zitten, en daar heb ik het zaligste stukje gegrild rund ooit gegeten. Het vlees werd ongekruid gegrild, en aan tafel op smaak gebracht. Hieronder krijg je de volledige beschrijving.

Deze bereiding kan met elk stuk rundsvlees, maar ik raad toch aan om uit te kijken naar een mooie Cote a l’os (Ribstuk op z’n Vlaams gezegd ;-)) of een Entrecote (Tussenribstuk).
“De echte” côte à l’os” wordt gesneden uit de zesrib. Aan elke steak zit één rib vast. Dit levert een stuk vlees op dat al gauw een kilo weegt.” (quote van Keukenweetjes)
Aan een Entrecote zit geen been. Een Entrecote is meestal ook nogal gemarmerd (doorweven met vet.)

Voordat de Cote a l’os de BBQ opgaat moet deze zeer heet gestookt worden. Op een Outdoor Chef (of een andere BBQ met deksel) wil dit zeggen dat je de BBQ op zijn hoogste stand met het deksel dicht laat branden. Op de thermometer zal je de temperatuur snel zien stijgen.
Wanneer het stuk vlees de BBQ opgaat, is deze vrij van kruiden, olie etc. Puur vlees…. Door de hete grill ga je mooie lijnen in het vlees branden. Afhankelijk van de dikte van het vlees moet de grilltijd verlengd of verkort worden. Een mooi effect is het quadrilleren van vlees. Na een kwart van de baktijd draai je het vlees een kwartslag op de grill. Halverwege draai je de Cote om, en nog eens een kwartje baktijd later geef je hem opnieuw een slag van 90°. Zo krijg je vierkantjes in het vlees gegrild.

Een Cote a l’os eet ik graag saignant. (en eigenlijk geldt dit voor alle rundsvlees…) Misschien heb jij hem liever blue, of a point, ieder zijn smaak. Maar hoe lang moet het vlees op de grill liggen? Je kan hier niet echt een tijd op kleven. Een trukje om de cuisson (fancy woordje blijkbaar tegenwoordig) te controleren is het volgende: Zet je duim en wijsvinger tegen elkaar en zet een beetje kracht, zodat de muis van je hand opspant. Duw nu met de wijsvinger van je andere hand op de opgespannen handmuis. De druk/spanning die je voelt, komt overeen met blue. Gebruik je je middelvinger, dan voel je hoe het vlees moet aanvoelen als het saignant is. Je ringvinger komt overeen met a point, en de druk bij je pink komt overeen met een lekker stuk vlees dat verknalt is….

Veel tekst, veel info, maar ondertussen heb je een stuk ongekruid, gegrild vlees. Wat ik heb mogen meemaken aan die tafel in Italië kwam eerst vreemd over, maar werd al snel goedgemaakt door die heerlijke smaak.
Als je vlees van de grill komt, wikkel je het in enkele lagen alu-folie, en laat je het effe rusten, zodat de vezels zich openzetten. Ondertussen neem je grof zeezout, een pepermolen, olijfolie.
Nadat het vlees terug uit de folie komt, snij je het in dunne reepjes, en bestrooi je het met het grof zeezout en grof gemalen peper. De olijfolie sprenkel je over de Cote a l’os, waardoor het zout en peper tussen de reepjes vlees meegenomen wordt. Zalig!

Wil je iets meer BBQ-kruiding, dan mag je altijd toch het vlees bestrooien met provencaalse kruiden terwijl het op de grill ligt.

The A-Team

Vorige week woensdag ging The A-Team in première. Ik was een van de gelukkigen die in Leuven een plaatsje had in de zaal. Nuja, eigenlijk had iedere persoon in de zaal gerust meerdere plaatsen kunnen pakken, er was ruimte…

Na de voorfilmpjes, toen het donker werd, zat ik op het puntje van mijn stoel, klaar om recht te springen bij de “Ta ta ta taaaa…..“. En daar was de eerste teleurstelling…. In de hele film komt het bekende A-Team muziekje niet voor…. Verder is de film heel kort samen te vatten. Good guys nemen Bad guys te grazen. Dat is het…. Inderdaad, een standaard actie-film. Alhoewel.. Verschillende zaken die in The A-Team Movie voorkomen zouden een andere film breken. Maar omdat het The A-Team is, neem je het er bij.

Het beste stuk is trouwens te zien op het hele einde van de aftiteling. Daarin zijn er cameo’s van de oude Face en Murdock.

Kort samengevat is The A-Team Movie een opeenvolging van rare vechtscenes, extreme explosies, vliegen met een tank en andere zaken die een normaal persoon nooit zouden overleven, maar Hannibal, BA, Murdock en Face wel….

Ik geef niet gemakkelijk punten aan een film, maar dit is voor mij een 4/10. Had het een “naamloos” team geweest, zelfs nog minder..

Carolien zat trouwens ook in de zaal, lees hier wat zij er van vond!

Mobile Vikings

Ik ben al een hele tijd een Mobile Viking. Tussen 2 jobs door nam ik meestal een prepaid kaartje van Proximus, gewoon om bereikbaar te zijn. Toen ik ontdekte dat mijn ouwe getrouwe Nokia 6300 ook internet-mogelijkheden had, ging ik op zoek naar een betaalbare oplossing om ook mobiel te kunnen internetten. Spijtig genoeg vond ik niks echt betaalbaar. €20 voor 500Mb bij Proximus, €15 voor 500Mb bij Mobistar, en dan moet je nog telefoon- en sms-kosten rekenen. Nope, internet op de gsm was niet goedkoop.

Tot de Mobile Vikings kwamen. Voor een prepaid-kaartje van €15 kreeg ik plots 1Gb en 1000 gratis smsjes per maand… Bellen kon aan 24cent per minuut. Dat is natuurlijk duurder dan bij een abonnement, maar ik bel eigenlijk zelden, dus dat liet ik toen en laat ik nu niet aan mijn hart komen.

Ook toen ik overschakelde naar mijn HTC Hero ging het Mobile Vikings kaartje mee. Ondertussen is ook Astrid een Viking, en vele, zeer vele van onze online vrienden. Dit weekend stelden we zelfs vast dat een offline, niet-geeky koppel Mobile Vikings waren!

Maar de Mobile Vikings zouden de Mobile Vikings niet zijn moesten ze niet de allerbeste willen zijn. En zo kreeg ik deze namiddag een mailtje, met goed nieuws. “Goedkoper bellen, en automatisch herladen” was de titel. Inderdaad, de Mobile Vikings worden goedkoper! Er hangt natuurlijk iets aan vast… Zo moet je herladen voor €40,- wil je goedkoper bellen. Maar je belt dan wel aan €0,14,- ipv €0,24,- per minuut. Het gratis internet en de gratis smsjes blijven dezelfde, maar reken daarbij dat je een super klantendienst hebt (via telefoon, maar ook via mail en twitter…), je altijd de snelst mogelijke verbinding hebt (3G waar 3G mogelijk is bvb) en dan kom je al snel tot de slotsom dat de Mobile Vikings de beste zijn.

En ik sta niet alleen bij die mening: Twitter search #mobilevikings

Start a Party!

J&B stuurde @Boskabout en @Flexyflow naar Beirut voor een feestje. Lucky bastards en zo, maar gelukkig mochten ze eerst sinterklaas spelen van de mannen van de Regie. Ook Astrid en ikzelf kregen een doos onze richting uitgeschoven. Die doos heeft ondertussen gans Vlaanderen gezien (van Gent naar Ardooie naar Wemmel.) en staat nu de blinken in mijn living. Wat er precies in die doos zit, kan je zien bij ondermeer Jan, Maarten, Greet (met filmpje!).

Het belangrijkste is natuurlijk wat te doen met de fles die erin zit? Wel, hieronder enkele tips:

Whisky-Cola

  • 1/3 deel J&B whisky
  • 2/3 deel cola
  • ijsblokjes
  • serveren in een longdrink glas

Whisky Sour

  • sap van 1/2 citroen
  • 1 1/2 theelepeltjes suiker
  • 2 delen J&B whisky
  • spuitwater

Shake het citroen-sap, de suiker en de whisky met ijs. Giet in een Tumbler-glas en vul aan met spuitwater.

Manhattan

Shake alles met ijs en giet in een cocktail-glas.

Eend met J&B Whisky

Koop een eend van ongeveer 5 kg voor 6 personen, twee grote flessen
J&B whisky, spekreepjes en een fles olijfolie.
De eend larderen en de binnenkant inwrijven met peper en zout.

De oven voorverwarmen op 180 graden en een longdrinkglas voor de helft vullen met whisky.
De whisky opdrinken tijdens het voorverwarmen van de oven.

Daarna de eend op een muur-/ vuurvaste schaal leggen en een tweede glas whisky inschenken.

Het tweede glas whisky opdrinken en de eend in de oven zetten.
Na 20 minuten de oven op 200 graden zetten en 2 glaven vubben met whisky.

De glaven opdlinken en de scherven van et eelste glav oplaapen.
Nog en nalff glav insjenke en opdlinke.
Na en nalff uul de hoven opedoen om deend te sjekkn.

Blantwondezalf in de padkamer ganaale en opde povekand van de linkerand toen.
Denove nen sgop geve.
Twee glave whiskiinsjenke en tmiddeste glaf leegdwinke.

Den nove opedoen naadattet eerste glaf leegis en de sjotel vastpakke.
Blantwndezalff op tbinnekand van de regtehantoen en deend oprape.
Deend nogis oprape en metten nantdoek de bwantwondesalv vandeheent fege.
Ze hande ontvette me visky en de tube mesalv veeroprape.

Tkapotte glazzopvege en deent teurg in dehove doen.
Deheent oprape hen de ove eers opedoen.
De twwwiede flesj bisky pedoen en regtopsette.
Opstaan van de floe en tochma blijfe zitte.

De bles opde gronf neerzette.
Uide bles dlinken wande glave zijn opof kabot.
Denove afzette, dooge sluiten en omfalle.

Laat de volgende morgen de eend degusteren met citroen en mayonaise.
De hele middag en de vroege avond de rotzooi van de muren en het plafond verwijderen en de keuken opruimen.
De glasscherven en de flessen naar de glasbak brengen en op de terugweg paracetamol en maagzout kopen?

Thx @Boskabout, de mannen van Adhese en J&B!

Werkloos pt nummer zoveel….

Het is weer eens zover…
Telefoontje dat ik dringend moet binnen komen op bureau, geen details aan de telefoon. Aangekomen op het bedrijf meteen apart in een vergaderzaaltje. En dan komt het he… “We hebben de eindcijfers van vorig jaar gekregen… Crisis is zwaar… Downsizen…. proefcontract niet verlengd…”

En dan zit je daar. Eventjes laten bezinken, nadenken over de contacten en potentiële verkopen die opgebouwd zijn in de afgelopen 6 maand. Bedenken dat ik nog niet eens 1000km gereden heb met mijn nieuwe bedrijfswagen. Bedenken dat de uren studie, de prospecties, de bezoeken en zo veel andere dingen tijdverlies waren, niks opbrengen of zullen opbrengen…

Alleen maar weer een klein vermeldingske op mijn CV.

Maar ik maak me geen zorgen. Het is zomer, ik ga werk zoeken, en alle dagen dat ik geen werk heb genieten van wat ik kan. Ik ga mijn haag scheren, mijn gras afdoen. Ik ga met Donut bezig zijn, Desmo soigneren. Tijd voor Astrid!

Ook veel extra tijd voor 2 projecten die ik aan het uitschrijven ben. Geen #secretprojects, maar wel bloody interessant!

Maar moest een van jullie weet hebben van een verkoopsfunctie, liefst in de land- of tuinbouwsector, dan mag je altijd iets laten weten 😉

Workflow

Toen ik een jaar of 20 was, en mijn eerste vaste job had, kocht ik mij een Sony Mavica. Een Mavica was één van de eerste digitale consumer fototoestellen. Het kostte mij toen mijn eerste maandloon, werkte op discettes en had een resolutie van 1,3 megapixels….

Ondertussen ben ik 10 jaar ouder, heb ik de Mavica, een Fuji FinePix S5000 en een niet nader te noemen wegwerpdigitaal toestel versleten en is mijn Canon 400D gepikt. Omdat ik eigenlijk niet zonder camera kan is er nu een Canon 7D in huis, met het nodige glaswerk en flitsgerief. Ook heb ik doorheen de jaren een mooie collectie oudere toestellen, die nog op film werken, opgebouwd.
Eigenlijk heb ik in de fotoclub in Wemmel vooral leren werken op film. Een goeie leerschool, die fotoclub. Leren kijken, kadreren voor ik een foto nam, leren ontwikkelen, leren afdrukken. Op film is de workflow logisch. Zonder de film te ontwikkelen, geen vergroting of afdruk. Zonder fixatie en spoeling geen foto op papier.

Zo logisch als de workflow is bij het klassieke fotograferen, zo hard geraak ik in de knoei met mijn digitale foto’s… De setup is simpel. Een Imac waarop ik de 7D aansluit, foto’s overpomp in LightRoom, maar dan….

  • flag ik meteen foto’s als “rejected”? Of geef ik maar 1 ster?
  • Geef ik, afhankelijk van mijn idee over de foto, 1-2-3-4-5 sterren, of 1-3-5 of nog en andere indeling?
  • Kan ik dan foto’s selecteren op de sterren die ik gegeven heb? Zodat ik alleen eerste de 5* bewerk, en dan mss nog de 4*, en eigenlijk niet omkijk naar 3* en minder?
  • Foto’s die als rejected staan, “Delete from catalog?” of “Delete from disk?”
  • In welke mate kan ik vertrouwen op presets? Maken die mij het leven gemakkelijker of net moeilijker, bij het ontwikkelen?
  • Exporteer ik klein formaat voor web, en nadien indien nodig groter formaat? Of exporteer ik groot formaat, en verklein ik indien nodig? Of exporteer ik gewoon een kleine en een grote versie van de foto’s?

Echte fotografen, kunnen jullie misschien jullie workflow eens toelichten? Ik zou er heel veel aan hebben….

#s3dtv

Maandagavond waren we met een hele bende bloggers uitgenodigd in Brussel door Samsung, om van nader bij kennis te maken met hun 3D televisies.

Tot dan toe was mijn enige ervaring met 3D de oude 3D-filmzaal in Walibi, waar appelsienen van de trappen afrolden en precies de zaal inrolden. Zo’n dingen dus… Ik ben Avatar of Alice in Wonderland niet gaan kijken in de cinema, ik heb geen omgebouwde Wii staan…. Hell, ik heb zelfs geen televisie.
Je moet weten, voor mij is een film of serie in lage divx-kwaliteit meer dan genoeg. De laatste keer dat ik effectief voor de TV zat en zapte was er nog geen sprake van HD-kwaliteit, Telenet was nog maar juist gelanceerd…

Maar bon, Samsung 3DTV. Verschillende flinterdunne schermen stonden doorheen de ruimte opgesteld, allemaal vergezeld van de nodige surround-sound-systemen, en voorzien van 3D-blu-rayspelers of gameconsoles. Voor de 3D-experience is natuurlijk een 3D-bril nodig. Deze bestaan trouwens in verschillende modelletjes.
Voor we effectief mochten kennis maken met de verschillende TV-sets kregen we een technische uitleg over 3D en een uiteenzetting van de geschiedenis van 3D en zijn technologie.
Deze presentaties waren eigenlijk zeer langdradig en iets te overdonderend.

Nadien heb ik enkele keren naar een scherm gekeken met een brilleke op, en ik zag eigenlijk niks dat mij kon overtuigen.
Ok, de kwaliteit van het beeld was super, en het dieptezicht was ook wel soms wauw… Maar ik kan me echt niet inbeelden dat ik ooit met een 3D-bril over mijn gewone bril heen voor de tv ga zitten. Ik heb er ook echt geen behoefte aan.
Op dit ogenblik zijn er ook niet echt uitzendingen in 3D. Bij Telenet kan je wel eeen 3D-testkanaal bekijken, en een aantal films zijn ook al herwerkt en uitgebracht in 3D, enkele game-titels staan op stapel.

En dan ben je je 3D-bril kwijt, zijn halverwege de film de batterijen van dat ding plat, ben je er gaan opzitten en kan je achter een nieuwe, is er ruzie tussen de kinderen over wie welke bril krijgt etc etc…
Technisch zal het wel allemaal in orde zijn. Beetje meer bandbreedte, beetje zwaardere specs van de digicorder/digibox/3D-kaske en dat komt goed. De TVsets met LEDs in zijn flinterdun (Good luck Monorail-cat….), de surround-sounds klinkt nog surrounder, alles is tiptop in orde… maar it doesn’t rock my boat…

Toch is 3D here to stay. Het is namelijk zeer betaalbaar (de goedkoopste set is niet duurder dan een serieuze flatscreen…), voor de freaks en gadgetlovers is het een hebbeding, er zullen in de toekomst meer uitzendingen in 3D zijn, meer films die herwerkt worden etc. En zo wordt 3DTV mainstream….

Oja, op bepaalde Samsung laptops is het 3D-brilletje ook bruikbaar… Voor de liefhebbers, well hello 3D porn!

Club69 – K’s Choice

Enkele weken geleden, toen k op de BBQ-workshop was, kreeg ik telefoon van Andrew, in naam van Sony Music… “Of ik zin had in K’s Choice?”
Mensen die mij een beetje kennen weten natuurlijk dat ik een superfan ben. Zowel van K’s Choice als van Sarah Bettens solo trouwens. Maar bon, Club69 van Stubru had dus K’s Choice op bezoek, en ik mocht erbij zijn!

Marnik, ook al zo’n superfan, vergezelde mij die avond. We waren nog maar enkele dagen tevoren naar de groep gaan kijken in de Lotto-Arena, maar Marnik is van hetzelfde principe als ik, namelijk “er bestaat niet zoiets als een overdosis K’s Choice”.

In de Lotto-Arena waren ze super, maar we stonden op het bovenste balkon, en zaten dus niet helemaal in de sfeer… In de kleine Marconi-studio van de VRT was dat natuurlijk anders. Sarah en Gert op arm-afstand, directe interactie met het publiek, puur genieten.
Het leuke aan K’s Choice is dat ze zo een ongelooflijke vaste fan-base hebben. Ok, merendeel (as in 99%) zijn lesbinims, maar om het met de gevleugelde Tweuven-slogan te zeggen, “Dat voelt ge niet….” Een voordeel aan zo’n fanbase is natuurlijk dat de sfeer er van de eerste noot inzit. En vanaf die eerste noot was het genieten. Kippevel bij “Butterflies instead”, de nieuwe nummers die al iets vertrouwder klonken, mee neuriën met “Not an addict”, en afsluiten met het prachtige “God in my bed”.

Voor Marnik een prachtig verjaardagscadeau, voor mijzelf een prachtig gewone cadeau, danku Sony Music!! (en Andrew/Enchanté/Adhese, en Stubru, en Sarah & Gert en de rest van de groep!