Als ijskoud water, het water dat in de bergen een stroompje vormt, klaterend van rots tot rots stroomt, en in het dal een rivier voedt,
zo voelen je aanrakingen.
Kippenvel, prikkende naalden, en via mijn stromend bloed voel ik het tot in mijn hart.
Dat niet goed weet of het sneller of trager moet slaan.
En dan maar een slag overslaat.
Je strelende vingers laten een tintelend spoor na op mijn huid.
Kom hier en voel mijn warmte…
Misschien maken we samen stoom.
Beetje lomp dat er 2 keer stroom in voorkomt maar geen enkele dt-fout dus al een hele verbetering!