Ovenschotel met broccoli, zalm en garnaaltjes

Een laatste post in het hoofdstuk “Garnaaltjes”.
De lichtzoute smaak van garnaaltjes combineert volgens mij perfect met de zachte smaak van broccoli. Combineer met zalm en patatjes, en je hebt een killerrecept.

Ingredienten: (voor 1 persoon)

  • 200gr broccoli
  • 100gr gerookte zalm
  • een handvol garnaaltjes
  • 2 dikke aardappels (of 4 kleine)
  • bloem
  • melk
  • boter
  • peper, zout, kruidnoot
  • kaas (geraspte emmentaler, gruyère of een gratinkaas)

Schil de aardappels, snij ze in kleine stukjes (een dikke aardappel word versneden in een 6tal stukken) en kook ze in gezouten water.
Kuis de broccoli en kook ook deze af in gezouten water.

Maak met de boter, bloem, melk, peper, zout en kruidnoot een béchamelsaus.

Spreid de gekookte broccoli open op de bodem van een ovenschoteltje. Verspreid hierover de garnaaltjes en de zalm. Bovenop de zalm leg je de aardappeltjes, welke je een beetje mag prakken. Indien gewenst kan je hierop ook nog peper, zout en kruidnoot doen.
Giet de saus over de aardappels.
Bedek met een laagje kaas, en schuif de ovenschotel de oven in.

Bak af gedurende 25 minuutjes op 150°. Indien gewenst kan je de laatste 10 minuten de grill opzetten, maar blijf dan goed bij de oven, zodat je kaas niet verbrand.

Smakelijk!

Blogpostje in het kader van de promotie van grijze garnalen

2kleurig pureetaartje met kabeljauw en groen sausje met garnaaltjes

Nog nekeer van kokeneten gedaan met garnaaltjes.
Ik ben dol op puree en stoemp, en per toeval combineert dat prachtig met vis.

Eigenlijk is dit een zeer simpel te maken gerecht, maar mits een beetje een feestelijke bordschikking kan je er hoge ogen mee gooien.

Ingrediënten: (voor 2 personen)

  • aardappelen, liefst bloemige zoals Bintje
  • 2 kabeljauwhaasjes
  • 150gr grijze garnalen
  • groene kruiden (4 mooie takken peterselie, enkele pijpjes bieslook, een dik handvol kervel)
  • 3 lenteuitjes (schalullekes ook wel genoemd)
  • sjalot (een dikke)
  • peper, zout, kruidnoot
  • boter
  • melk

    De kabeljauw:

    Leg de kabeljauwhaasjes in een vuurvaste schotel, met een flinke klont boter, peper en zout. Eventueel kan je een sjalot of ajuin fijnsnipperen en eveneens over de vis strooien. Laat de kabeljauw rustig garen op een 140° gedurende 40min. Het is belangrijk dat je verse vis neemt. Diepvriesvis bevat geen visvocht meer en bakt dus droog. Je hebt visvocht nodig voor het sausje straks.

    De puree:

    Schil de aardappels, kook ze gaar, giet ze af en laat ze effe opkomen op het vuur (het overtollige vocht verdampt, de aardappels worden droger). Pureer ze met een pureestamper of mixer. Voeg peper, zout, kruidnoot, een klontje boter en een scheut melk toe, volgens smaak.

    Schik op de borden een hoopje puree. Ik heb een ronde kleine taartvorm gebruikt, een 10cm in doorsnede. Zo krijg je een mooi rond taartje.

    Voor de gekleurde puree versnipper je eerst een deel van de groene kruiden. Meng deze fijngehakte kruiden doorheen de puree, en leg een 2de laag op de taartjes.

    Het sausje:

    Voor het sausje heb je de rest van de groene kruiden, de lenteuitjes en de sjalot nodig. Snij de sjalot fijn, en laat deze samen met het wit van de lenteuitjes glazig worden in gesmolten boter. Doe dit op een laag vuurtje. Als de sjalot glazig is, voeg de rest van de fijngehakte groene kruiden en het versnipperde groen van de lenteuitjes toe. Voeg ook een beetje water toe. Als de vis klaar is, giet je het visvocht bij het sausje. Terwijl dit mengsel inkookt, voeg je de garnaaltjes toe. Op smaak brengen kan je doen met peper, zout, of een fijngestampt visbouillon blokje. Indien je een visbouillon blokje gebruikt, laat dit effe meekoken, en let op voor klonters.

    Schikking:

    Maak je pureetaartje, schik er de vis langs 1 zijde rond, en overgiet met de groene saus en garnaaltjes.

    Smakelijk!

    Blogpostje in het kader van de promotie van grijze garnalen

    Hutsepot!

    Er zijn zo van die regeltjes in het leven… Bijvoorbeeld wat je mama klaarmaakt qua eten, is dubbel zo lekker als het klaargemaakt is door je grootmoeder. Zo zijn er talrijke voorbeelden… Ballekes in tomatensaus van ons mama zijn keilekker, maar die dat meter Wemmel klaarmaakt zijn nog vele lekkerder. Hetzelfde voor hutsepot. Ik kan me 1 of 2 keer herinneren dat ons mama hutsepot klaarmaakte. Lekker, maar niet wauw… Maar die van ons meter. Amaai, dat is winters genieten. Hutsepot was iets waar ik eigenlijk niet durfde aan beginnen. Het leek zo ingewikkeld, het vroeg massa’s voorbereiding (Meter weet al een week op voorhand welke dag ze gaat hutsepot maken!), dikwijls was het ontbijt nog niet van de tafel of de varkenspoten, ribbekes en spiering verdwenen al in de pot. Nu weet ik beter.

    Hutsepot maken is eigenlijk peanuts… De smaak van mijn hutsepot komt nog niet in de buurt van die van ons Meter, maar ik werk er aan… Hutsepot vraagt goede (liefst verse) ingrediënten en veel tijd.

    Wat kan je zoal in je hutsepot gooien? Hutsepot is een typisch wintergerecht. Dus, we gebruiken ook wintergroenten. Groene kool, spruitjes, wortel, raapkes, selder, prei en zo verder. Qua vlees verdient varkensvlees de voorkeur, maar kalf kan bijvoorbeeld ook. Een varkenspoot, ribbekes, spiering of kotelet zijn ideaal voor in de pot. Wil je echt een culinair meesterwerkje, vraag dan eens een varkensstaart aan je beenhouwer. Patatjes moeten er natuurlijk ook bij. Gebruik liefst bloemige aardappels zoals een Bintje.

    In een grote pot doe je water, zodat al je vlees onder staat. Voeg per liter water een vleesbouillonblokje toe. Laat dit gedurende een 45minuutjes tot een uurtje zacht koken. Als het vlees zacht is, voeg je de groenten toe. Deze mogen vrij grof gesneden zijn, maar niet te grof. Hou er rekening mee dat hoe fijner ze zijn, hoe sneller ze gaar zijn. Laat de groentjes zacht mee stoven, en voeg indien nodig water toe. 25 minuutjes voor het einde van de kooktijd voeg je je aardappeltjes toe. 10 minuutjes voor het einde van de kooktijd roer je alles door elkaar. Prik af en toe eens in de aardappels om te voelen of ze al gaar zijn.
    Kruiden kan je doen met peper en zout, en een bundeltje tijm & larier. Vis dit laatste er wel uit voor het opdienen.

    Als de tijd rijp is om aan tafel te gaan, vergeet dan zeker je pot mosterd niet. Hutsepot zonder mosterd is geen hutsepot!

    Van grijze garnalen gesproken…

    Onlangs zag ik Forrest Gump nog eens. Lekker onder een donsdeken, genieten van een feel good movie (al pakt het einde mij toch altijd bij de keel..)

    En toen moest ik denken aan grijze garnalen. Ik was aan het nadenken over wat ik ermee kon aanvangen, met die kleine beestjes. Hoe het komt dat ik eraan moest denken, zie je hieronder.

    ”Shrimp is the fruit of the sea. You can barbecue it, boil it, broil it, bake it, sautee it. There’s, um, shrimp kebabs, shrimp creole, shrimp gumbo, pan fried, deep fried, stir fried. There’s pineapple shrimp and lemon shrimp, coconut shrimp, pepper shrimp, shrimp soup, shrimp stew, shrimp salad, shrimp and potatoes, shrimp burger, shrimp sandwich… That’s, that’s about it.” – Benjamin Buford ‘Bubba’ Blue

    Spaghetti van courgette met grijze garnalen in een tomatenroomsausje

    We gaan hier nog eens van kokeneten doen. Het is alweer lang geleden. Zoals jullie misschien al gezien hebben hiernaast, hebben de mannen van de regie (tegenwoordig versterkt met @AndrewVassallo) een reclame-button gezet voor Grijze Garnalen!

    Daarop geïnspireerd ben ik aan de slag gegaan met deze beestjes.

    Het recept hieronder is vrij licht, kan passen binnen een koolhydraten-arm dieet en is uitermate gezond.

    Continue reading “Spaghetti van courgette met grijze garnalen in een tomatenroomsausje”

    Zijn er alternatieven voor vegetariër worden?

    Gisteren passeerde er weer enkele tweets over al dan niet vegetariër worden. De trigger voor deze tweets was een filmpje (opgelet, niet voor gevoelige kijkers) gepost door @Bnox.

    Het filmpje is een hidden-camera-filmpje gemaakt bij Hy-Line Hatchery, een industriële kippenkwekerij in Spencer, Iowa.
    De beelden zijn allesbehalve. Kuikentjes worden geworpen, geplet, vermalen of levend gekookt in een afwas-automaat.

    Doorheen de afgelopen jaren kregen we wel meer dergelijke filmpjes voorgeschoteld. Zowel amateur beelden (waarvan ik de echtheid niet in vraag stel), tot mooi gemonteerde gruwelijke horror-taferelen in PeTa-films (waarvan ik de echtheid sterk in vraag stel. Monteer genoeg materiaal en je krijgt de reactie die je zoekt…) Ook in ons eigen landje hadden we een storm rond een video gemaakt door GAIA, met beelden vanuit het slachthuis van Anderlecht.

    Ik zie die beelden ook niet graag, helemaal niet! Iedereen die mij kent weet wat voor een dierenliefhebber ik ben, en welk klein hartje ik heb als het neerkomt op dieren die pijn hebben. Maar, ik geniet wel van mijn steak, kippenfilet of koteletje. Wanneer ik weet dat mijn vlees van dergelijke vleesfabrieken komt, dan laat ik het liever links liggen.

    Moet je nu, omwille van dergelijke beelden, overstappen op vegetarische maaltijden? Helemaal niet. Wil je het doen, dan heb ik er alle respect voor, maar het _moet_ niet. Een betere insteek om die stap te zetten vind ik dingen als je gezondheid (al blijf ik ervan overtuigd dat wij als mens vlees nodig hebben), je zorg om het milieu (methaanproductie van koeien & schapen, en vooral, de mestproductie van deze dieren) etc.

    Heb je niet echt zin om vegie te worden, maar wil je niet op je geweten hebben dat je vlees van dergelijke industrie komt, kies dan voor lokaal geproduceerd vlees. Woon je in de stad, dan ligt dit natuurlijk moeilijker, maar op het platteland biedt menig boer koeie- of varkensvlees aan, dat ter plaatse is gekweekt, en soms zelfs geslacht en verwerkt. Op die manier heb je niet alleen superlekker, vers en gezond vlees, maar kan je dikwijls ook een kijkje nemen in de stallen of kan je vragen aan de boer wat de beesten te eten krijgen.

    Een andere mogelijkheid is vlees van het Meritus-label (voor rundsvlees), Certus (voor varkensvlees), BCV (voor kalfsvlees). (Meer info over deze labels vind je op http://www.belgianmeat.com/)
    Deze labels geven je de garantie dat de dieren zijn opgekweekt volgens specifieke en strikte normen qua voedselkwaliteit, huisvestingskwaliteit etc. Om alle twijfel weg te nemen, worden deze normen gecontroleerd door onafhankelijke controle-instanties.

    Een 3de mogelijkheid is vlees van dieren die ingezet worden om natuurgebieden te onderhouden. In verschillende natuurgebieden in Vlaanderen worden runderen of schapen ingezet om grasland kort te houden, om wildgroei van jonge bomen te beperken en zo verder. Meestal zijn de dieren hier van stevige rassen zoals Salers of Galloway (‘vreemde’ rassen) of lokale rassen zoals het Belgisch Wit-Blauw (Mixte), het West-Vlaamse Rood of Wit-Rood bij de runderen. Bij schapen zijn het typische Belgische rassen zoals het Vlaamse schaap, Belgisch melkschaap of Lakens Schaap. Ook geiten worden toegepast, maar dit vlees is minder aantrekkelijk.
    Het vlees is steviger dan het zachte vlees dat je koopt in de supermarkt, maar ook voller van smaak.
    Wil je wel eens vlees proberen van dieren die in natuurgebieden rondlopen? Dan kan je terecht bij Buitengoed (vlees van Salers) of bij VeeAkker (niet alleen verschillende soorten rundsvlees, maar ook vis en kokosolie).

    Een lijvig dossier rond ‘Natuurvlees’ kan je lezen op Regionaal Landschap Houtland

    Moet je vegie worden? Neen. Er zijn andere oplossingen. Wil je vegie worden? Niemand kan je tegenhouden! Meer info over vegetariër worden? Check eens bij Vegatopia!

    Witsel en Wasilewski

    Dat moet pijn doen, veel pijn! Ik wil het zelf niet meemaken….
    Aangezien voetbal me maar matig interesseert, en ik geen tv heb, was ik gisterenavond niet echt mee. Ik zag wel zaken passeren op twitter, veel verontwaardiging, scheldwoorden, nuja, Witsel had het spek gegeten…

    Toen ik thuis kwam van ‘t Smiske wou ik nu toch een zien waar zoveel commotie rond was. En inderdaad, geen fraaie beelden. Maar, zou het kunnen, dat Witsel toch wel de bal wou spelen? Met andere woorden, zou het kunnen, dat hij, in tegenstelling tot wat meteen geopperd werd (aanval! agressie! De man spelen ipv de bal) toch wel gewoon wou doen waar hij goed in is, namelijk proberen die bal in het doel van de tegenstander te krijgen?

    Bekijk de beelden zelf gerust (indien nodig opnieuw en opnieuw).
    De bal rolt, Wasilewski wil die bal uit de voeten van Wiksel weghalen, en gaat hiervoor nogal onderuit. Op het moment dat Witsel de bal net aantikt, trapt Wasilewski die weg. De barrière tussen Witsels voet en Wasilewski’s been is weg, waardoor Witsel (in volle vaart en met volle kracht) het been van Wasilewski raakt. Het gevolg kennen we…

    Maar zou het toch kunnen dat Witsel gewoon wou voetballen in plaats van een aanslag plegen op het been/de carrière van Wasilewski? Zou het kunnen dat deze voetbalnoob gelijk heeft?

    Continue reading “Witsel en Wasilewski”

    Spulletjes van Brabantia.

    Ik was hiernet aan het afwassen, en terwijl ik mijn pollepel schoonmaakte, bedacht ik hoe gemakkelijk dat dat ging. Ik het er eentje in inox, en eentje van Brabantia uit kunststof. De inoxen heeft zijn beste tijd gehad, en ik moet er verdomd hard op schrobben, terwijl die van Brabantia als niks proper was.

    Ook een aantal andere zaken worden verbazingwekkend terug proper. Mijn pureestamper, garde, pastalepel en bakspaan zijn allemaal van de Brabantia ‘Profile’ lijn, en ben ik blij dat ze dat zijn! Voorheen had ik allemaal goedkope Ikea-spulletjes, die deden wat ze moesten doen, maar ongelooflijk snel slijt vertoonden, en moeilijk proper te houden waren.

    Een kerstkadootje van Inge’s neefje, en zoveel jaar later er nog plezier van hebben. Thank god for quality!

    Sausje van groene kruiden.

    Ik eet heel graag vis. Heel heel graag eigenlijk. Hiernet at ik bijvoorbeeld Zonnevis met een sausje van groene kruiden en puree. Er zijn veel sausje bij vis, zoals bijvoorbeeld hollandaise saus, vissaus etc.

    Maar vandaag maakte ik dus een sausje van groene kruiden.
    Hier volgt het recept:

    Ingrediënten:

    Was de kruiden en verwijder de steeltjes van de pterselie en kervel (de groffe steeltjes natuurlijk, de fijne laat je gewoon zitten). Versnipper de peterselie, bieslook en kervel. Dit kan je doen door ze blaadjes te scheuren, met een schaar te knippen, of (zoals ik) met een kruidensnijmes en bijhorend plankje. Snipper het sjalotje of de jonge uitjes fijn. Doe alles samen in een steelpannetje met een klontje boter. Eventueel kan je nog een scheutje olijfolie toevoegen. Laat dit op een zacht vuurtje stoven tot de kruiden zacht worden. Heb je graag heel zachte uitjes, laat deze dan eerst apart stoven. Als de kruiden zacht zijn geworden, voeg je visvocht toe. Dit is een mengsel van gesmolten boter en het vocht dat uit de vis loopt tijdens het bakken. Laat dit mengsel nog effe hard doorkoken. Heb je niet genoeg visvocht, voeg dan ook gewoon water toe. Als je wil kan je de saus nog bijkruiden met peper en zout, maar dit is niet nodig.

    Smakelijk!

    Op de twitpic is mijn bord trouwens nog versierd met Hosta-bloemen. Deze zijn inderdaad eetbaar! Verwijder de meeldraden, verwijder de onderste halve cm van de bloem, was onder stromend water en vwala! De ene bloem smaakt beetje nootachtig, de andere meer peperachtig. Het proberen waard!

    Fox in a box

    Ofwel lekker eten in een doos!
    Het concept Fox-in-a-Box had ik al zien langskomen. Je kiest een combinatie van gerechten (voorgerecht, hoofdgerecht, dessert), Fox zorgt dat alles voorbereid in de doos terecht komt, en de volgende dag kan je aan de slag. De fun van het koken, zonder de last van groentjes snijden, shoppen en zo verder.

    Toen ik op twitter iets zag passeren in verband met het zelf eens testen van zo’n fox-in-a-box was ik natuurlijk geïnteresseerd. Waar de oorspronkelijke opzet was van een aantal boxen te verdelen onder bloggers/tweeps, bleek de verdeling mannen-vrouwen mooi uit te komen voor een Battle of the Sexes te houden.

    Ons mannenteam mocht zelfs bij Fox thuis gaan koken, bij gebrek aan een betere locatie.
    Samen met Dokus, Boskabout, Bart Claeys, DoNotFold was ik er helemaal klaar voor. Als aperitief kregen we een glas champagne, uit een fles die vakkundig gesabreerd werd. Ondertussen begonnen we allen samen aan het koken.
    Als voorgerecht hadden we Gekarameliseerde Coquiles in een Limoensaus. Dit werd gevolgd door Ossehaas met tuinkruiden en frietjes, vergezeld door een luchtig sausje van mayonaise en opgeklopt eiwit. Als dessert was er Creme Brulée.

    De box is samengesteld uit alle benodigdheden voor het koken, gaande van verse ingredienten, sausjes, voorgesneden frietjes tot details als touwtjes om bvb de ossehaas op te binden. Een summiere maar duidelijke handleiding is natuurlijk ook meegeleverd. Kortom, alles om de fun van het koken te beleven zonder de last van het shoppen, wassen, snijden en voorbereiden.
    Ideaal dus om samen met vrienden gezellig in de keuken te staan, en te genieten van het aperitief rond het vuur. Gedaan met iemand die in geen enkel gesprek kan volgen omdat die zich staat uit te sloven in de keuken!

    Kortom, Fox-in-a-Box is een aanrader voor wie graag eens kookt, maar opkijkt tegen alle rompslomp. Fox-in-a-Box is een aanrader voor mensen die samen willen koken, het heel gezellig willen houden, en vooral, heel lekker willen eten.

    Bedankt Fox, bedankt Pietel voor de invite, bedankt Dokus, Boskabout, DoNoFold en Bart voor het gezelschap!

    Meer foto’s kan je bekijken op de Flickr van DoNotFold!