Sinds 1 juli, toen het rookverbod in cafés van kracht werd, zijn er al 2.005 zaken stopgezet of failliet gegaan. Dat is een stijging met 43 procent tegenover dezelfde periode vorig jaar, toen 1.400 zaken hun deuren sloten. (Bron: De Standaard)
Dat staat vandaag te lezen in ondermeer De Standaard. Ik heb toch enkele bedenkingen bij deze titel, bij dit artikel.
Komt het door het rookverbod dat die cafés dicht zijn (moeten) (ge)gaan? Of spelen er andere factoren een rol?
43% meer cafés dicht tegenover dezelfde periode vorig jaar. 2005 zaken die tussen 1 juli en nu zijn dicht gegaan. Vorig jaar waren het er 1400. In totaal zijn dat dus 3405 cafés die gesloten zijn over een periode van 1 jaar, verspreid over 2 jaar. Hoeveel cafés schieten er nog over in België?
Ikzelf rook (soms) en heb die overgang naar rookvrije cafés eigenlijk met gemengde gevoelens onthaald. Ik maakte me bedenkingen over de gezelligheid op café (een pint en een saf), maar was ook blij dat ik mijn kledij de dag na een cafébezoek niet in de wasmand moest gooien.
In de zomer was het best gezellig, dat buiten roken, maar hoe zou het zijn in de winter? We hebben nog geen strenge winter gehad, dus tot nu toe viel dat best mee.
Vanuit mijn standpunt is het rookverbod eigenlijk best een goeie zaak. Zo rook ik opmerkelijk minder, stink ik niet meer naar gerecycleerde rook en kom ik terug mensen tegen die gedurende lange tijd niet op café gingen omwille van de rook die er hing (pikt in de ogen, pakt op de adem, kledij stinkt, gezondheidsredenen etc)
Een minpuntje dat wel het vermelden waard is, is dat je in vele cafés plots de WC ruikt, terwijl die geur vroeger overheerst werd door de sigarettenwalm.
Maar behalve dat rookverbod zijn er volgens mij andere, belangrijkere, factoren die bijdragen tot het hoge sluitingscijfer van cafés.
Zo mogen we niet uit het oog verliezen dat 2011 geen plezant jaar was op gebied van de economie. Ikzelf heb af en toe de bedenking gemaakt dat een pint thuis misschien net iets minder lekker is, maar wel pakken goedkoper. Die pinten dat ik dan thuis dronk waren pinten die Wannes of Katrien niet tapten. En ik had eigenlijk niet echt te klagen qua financiën. Maar de cijfers liegen er niet om. Vele mensen hebben financiële problemen. En de keuze tussen een pintje op café of brood op de plank is dan snel gemaakt. (Behalve als je een echte alcoholieker bent, want die eten toch niet…)
De werkloosheid is gedaald, maar door de stijging van bvb de energieprijzen is het budget per gezin gedaald. Prioriteiten moeten gesteld worden.
Maar behalve de economische situatie vraag ik mij af hoeveel cafébazen het rookverbod niet aanhalen om hun slabakkend café te sluiten. Het werk van een cafébaas is niet gemakkelijk, en zeker niet te onderschatten.
Als er dan plots zo een omwenteling zich aandient, waar de nodige investeringen bij horen (terras, rokerslokaal etc), en je café toch al niet te schitterend draait, dan is de keuze snel gemaakt. Sluiten die handel.
Of overlaten aan iemand die met een propere lei wil herbeginnen.
Of als je als cafébaas stillekesaan de gezegende jaren begint te benaderen, dan heb je in zo’n “plots” rookverbod geen zin meer. Je vaste stamgasten hebben een kruk waar hun spreekwoordelijke naam op staat, en onder de asbakken zie je nog de originele kleur van de formica tafeltjes. Die stamgasten krijg je niet meer buiten om hun zelfgerold sigaretje te roken. Een pensioen dient zich aan, en het bruin cafeetje gaat dicht.
Is dit een rechtstreeks gevolg van het rookverbod? Eigenlijk niet. Het is de keuze van de cafébaas die het rookverbod aanhaalt als reden om andere redenen niet te moeten aanhalen.
Ik vraag me trouwens af hoeveel nieuwe cafés er zijn opengegaan, of hoeveel van die meer dan 2000 cafés er ondertussen zijn overgenomen.