Algemeen zicht op mijn bed. Rechts van mijn bed zie je ook mijn stapeltje Muppets-dvd…Yes, I am a fan 🙂
En hier mijn knuffels. Snoopy, eendje, aapje en Kerstmis-rendier op mijn dekentje met minnekes 🙂
Vwala, daarmee heb ik net de dromen vervult van Marnik, Daphn?ɬ©, Greet en Werkmens 🙂
Nu is het nog wachten op de mensen die ik heb gestokgooit….
Cajiente was zo nieuwsgierig dat ze dit stokje mijn richting uitwierp.
Veel geheim is er niet aan mijn bed. Geen verborgen compartimenten, geen extra functies, geen geheimzinnige knopjes to take over the world.
Een oud ding eigenlijk, dat is het. Ik heb het ondertussen bijna een 5tal jaar, en daarvoor was het van mijn stiefma. Die heeft er toch ook een galant aantal jaren in geslapen. Het is zo een Ikea-houten simpel ding, te breed om een eenpersoonsbed te zijn, te smal voor een echt 2-persoons… Nen twijfelaar dus 🙂
Op dit ogenblik bewoond door een knuffel-eend (een Nici voor de kenners), een aapje (ook Nici), een rendier in kerstkostuum en mijn allerliefste Snoopy, gekregen toen k nog een mini-versie van mezelf was. K heb ook zo een leuk dekentje met “minnekes” aan. Een bruin met wit gecarreaut (dit vraag voor een foto, nietwaar?)
Ik zweer zomer en winter bij mijn donsdeken, liefst met mijn zwart-witte overtrek. 4 kussens voor mij alleen, nog is 2 slaapzakken, en dan kom k ongeveer toe 🙂
Ik ben geen echte wroeter, maar k maak wel graag een nestje voor k in slaap val. Als er iemand bij mij ligt, dan is knuffelen heel leuk, maar zodra da’k voel dat de slaap er aankomt, moet ik wat ruimte hebben.
Overdag is mijn bed trouwens een opslagplaats, zoals bij Werkmens
Ik denk dat ik is foto’s ga maken 🙂
Lucie gooide mij een stokje! Mijn allereerste stokje. *me happy*
Radiogeschiedenis dus. Thuis hadden we zo een afgrijselijk ouwe uit de jaren 70 stammende radio met cassettedeck. Die radio stond steevast op Radio2. Trauma’s, k zeg het u, trauma’s…. Made in Germany was er onderandere zo eentje. Woensdagnamiddag om 1u begon dat. Omdat onze pa les gaf in de school waar wij zaten, bleven we dus dikwijls tot de laatste daar, om dan tegen kwart voor 1 thuis te zijn. Op woensdag verbrak ik geregeld het record beterhammekes-eten. Zodra de jingle van Made in Germany begon werd ik namelijk ziek. Letterlijk. Echt lichamelijk ongemakkelijk. Kotsen of t scheelde ni veel. Een regelrecht trauma.
Verder herinner ik mij nog heel doe de Vlaamse top10 en de Top30! Zaterdagmiddag was dat. Steevast klaar met een nieuw leeg cassette-je, en maar nummerkes oppakken. Krant bij de hand om mijn favorieten aan te duiden, en uit te rekenen wanneer ik mijn cassette-je moest omdraaien.
Tegen dat ik mijn plechtige communie gedaan had, had ik mijn eigen ghettoblaster (toch ne megagrote radio). En vanaf dan was ik vrij. Radio Contact, Topradio, en dan, Stubru. En daar luister ik nu nog steeds naar, gecombineerd met Radio1, Pure FM en FM Brussel. Altijd op zoek naar de leukste muziek om de dag door te komen.
En nu mag ik voor het allereerst een stokje doorgooien! Wiiihoeeeee!
Lime en Marnik en Daphn?ɬ© mogen het vangen!
