Cadeautjes krijgen is leuk! K denk dat iedereen het wel met me eens is op dat punt. Maar tot voor kort huiverde ik bij de woorden “iets nuttigs” of “een cadeautje dat je kan gebruiken”. Dat laatste krijg je meestal als je verhuist, bent gaan samenwonen etc.
Die huivering is voor het eerst opgekomen bij mijn plechtige communie. Het Heilige Vormsel zoals ze het ook wel noemen. Op mijn 12 jaar nog eens aan God belooft dat ik een goeie vriend ging zijn voor hem. (He screwed me over, several times… we zijn geen vriendjes meer :-))
Voor die gelegenheid mocht ik een lijstje opstellen, een shortlist van zaken die ik op korte termijn van familie, vrienden, buren en zo meer wou ontvangen. Maar, er was een grote maar…. Ma en Pa Ntone vonden het een hele zaak dat minstens de helft van de dingen op dat lijstje nuttig dingen zouden zijn. Het einde van het 6de studiejaar in de lagere school, bijna naar de grote school, dus nuttige dingen werden al snel een nieuwe boekentas, pennezak, vulpen, ringmappen en nog meer van dat nuttigs.
Die rommel nam dus plaatsen in op mijn lijst die niet meer konden gebruikt worden voor the good stuff (speelgoed, geld,…), een beetje zoals mannen plaatsen inpikken op een #BGGD-wiki…
Dit jaar ben ik 31 geworden, 20 jaar ouder dan toen ik dat lijstje voor mijn Vormsel aan het opstellen was. Dit jaar ben ik volwassen geworden, denk ik…. Voor het eerst geniet ik echt van nuttige cadeaus. Nuttige cadeaus waren leuk, maar niet meer dan een aanvulling. Nu bekijk ik ze voor het eerst als volwaardige cadeaus. Zo ga ik straks een steak bakken in de grillpan die ik van mijn mama kreeg, ga ik morgen mijn baard trimmen met de super-de-luxe baardtrimmer die ik kreeg van mijn pa en besteed ik komend weekend een cadobon die ik kreeg van mijn zussen en schoonbroers aan een paar nieuwe Campers.
Wie had ooit durven denken dat nuttige cadeaus ook leuke cadeaus konden zijn??