Bedgeheimpjes

Cajiente was zo nieuwsgierig dat ze dit stokje mijn richting uitwierp.

Veel geheim is er niet aan mijn bed. Geen verborgen compartimenten, geen extra functies, geen geheimzinnige knopjes to take over the world.
Een oud ding eigenlijk, dat is het. Ik heb het ondertussen bijna een 5tal jaar, en daarvoor was het van mijn stiefma. Die heeft er toch ook een galant aantal jaren in geslapen. Het is zo een Ikea-houten simpel ding, te breed om een eenpersoonsbed te zijn, te smal voor een echt 2-persoons… Nen twijfelaar dus 🙂
Op dit ogenblik bewoond door een knuffel-eend (een Nici voor de kenners), een aapje (ook Nici), een rendier in kerstkostuum en mijn allerliefste Snoopy, gekregen toen k nog een mini-versie van mezelf was. K heb ook zo een leuk dekentje met “minnekes” aan. Een bruin met wit gecarreaut (dit vraag voor een foto, nietwaar?)

Ik zweer zomer en winter bij mijn donsdeken, liefst met mijn zwart-witte overtrek. 4 kussens voor mij alleen, nog is 2 slaapzakken, en dan kom k ongeveer toe 🙂

Ik ben geen echte wroeter, maar k maak wel graag een nestje voor k in slaap val. Als er iemand bij mij ligt, dan is knuffelen heel leuk, maar zodra da’k voel dat de slaap er aankomt, moet ik wat ruimte hebben.

Overdag is mijn bed trouwens een opslagplaats, zoals bij Werkmens

Ik denk dat ik is foto’s ga maken 🙂

En dit stokje werp ik verder naar…. Kaxys, Yab en n00