In een vorige post hadden we het over eerste generatie biomassa en bioenergie.
Zoals duidelijk was, heeft die eerste generatie een negatieve impact op voedselvoorziening en het milieu.
De tweede generatie biobrandstof wordt gewonnen via chemische processen uit biomassa. Dit is bijvoorbeeld bio-ethanol of biodiesel uit plantaardige olie.
Biogas hoort ook tot de tweede generatie en wordt gewonnen uit een mengsel van drijfmest, aangerijkt met plantaardig materiaal (energiemais, aardappelschillen, gras etc.) of industrieafval (vetten, glycerine etc).
De impact op het milieu is opmerkelijk kleiner, omdat er meer energie gewonnen wordt uit de grondstoffen. Toch blijven we zitten met het probleem dat grondstoffen die als voedsel kunnen dienen, nu gebruikt worden om energie te winnen. Graan levert niet alleen brood op, maar kan ook dienen voor bio-ethanol. Mais kan dienen als veevoeding, maar kan ook rechtstreeks in de vergister terecht komen.
Een dikwijls gehoorde opmerking is de volgende : “Om alle vergunde vergisters in Belgi?ɬ´ te voeden, zouden we heel Belgi?ɬ´ moeten volzetten met energiemais. “ In welke mate dat dit werkelijkheid is, weet ikzelf niet precies, maar ik kan het best geloven. Je merkt opnieuw dat we met een verwrongen situatie zitten!