Mijn vaderland, mijn vlaanderland, mijn nondedjus patatteland

Prachtig stukje tekst, Mijn Vlaanderland van Willem Vermandere. IK hou wel van die oude taalgang van hem, de kronkels, de omschrijvingen. Ook al is Willem een West-Vlaming, ik voel dat wat hij omschrijft in pakweg Mijn Vlaanderland of Blanche en z’n peird ook pas in mijn Vlaams-Brabant.
Ik ben opgegroeid in het Wemmelse, faciliteitengemeente naast Brussel, met aan de voordeur zicht op het Atomium en de Heyzel, en aan de achterdeur zicht over glooiende akkers, met de kerktorens van Relegem, Kobbegem en Hamme.

Nu woon ik in Asse, op de grens tussen de Wemmelse akkers en het Pajottenland. Mijn uitzicht is minder mooi (een watertoren, flatgebouwen in opbouw en zo meer), maar het gevoel blijft. Ik ben verliefd op “mijn” streek.

Zo zijn er enkele plekjes waar ik graag eens vertoef. De bloemisterij van mijn grootouders bijvoorbeeld, tussen de oude serre’s, de planten en bloemen, en de uitzichten op Relegem, Asse, Kobbegem.

Een ander prachtig stukje Vlaams-Brabant is Pervivo op de Kersterheide. Een park waarin bomen worden aangeplant voor kindjes die aan een handicap overleden zijn. Beetje luguber verhaal, maareen prachtig park op een heuveltop, met uitzicht over zowat gans het Pajottenland.

De andere kant van Asse heb je Meise en Brussegem liggen. Op de heuvelkam tussen beiden loopt een oude romeinse heirbaan. Die weg heet trouwens nog altijd de Heirbaan. Vanop deze heuvelkam, vooral het stukje tussen de 7sprong (een knooppunt van 7 wegen, wandelwegen en vergeten loswegen) en de radiotorens in Brussegem, heb je een zicht over gans Brussel, zie je de Abdij van Grimbergen, en langs de andere kant zie je op een klare dag zowel de Sint-Romboutstoren in Mechelen als de Haven van Antwerpen.

Vlaams-Brabant heeft ook verschillende provinciedomeinen. Een echte aanrader daarin is Het Vinne in Zoutleeuw. Het Vinne was vroeger een meer(tje), dat in de 18de eeuw is drooggelegd, en volgeplant met populieren voor de stekskesfabriek van Union Match. Een aantal jaar geleden is het via omwegen terug onder beheer van de Provincie Vlaams Brabant gekomen, en door (dankzij) mijn vroegere job ben ik in Het Vinne terecht gekomen. De populieren zijn weg, en de pompen zijn stilgelegd. Het Vinne is terug een meer, 80 hectare groot ongeveer, en een prachtig stukje natuur.

Eigenlijk zijn er nog zoveel prachtige stukjes in Vlaams Brabant, gaande van ongerepte natuur, kleine authentieke dorpskommen tot architectuur met een brok geschiedenis. Ga zelf eens op ontdekkingstocht! Wordt fan van Vlaams Brabant