Die keer dat ik naar schmink ging kijken…

Wanneer aan Rowena Bird, mede-oprichtster van Lush, gevraagd werd welke drie producten ze zou meenemen op een onbewoond eiland, zei ze zonder aarzelen mascara, skin tints en gezichtspoeder. En dat is wat er bij Lush nu ontwikkeld is.

Morgen is het de lancering van Lush Emotional Brilliance, een lijn van vloeibare lippentint, vloeibare eyeliner en crème oogschaduw.
Er zijn 32 verschillende producten in de collectie die allemaal veganistisch zijn.
Omdat Lush altijd met verse ingrediënten werkt, kan er naar hartelust gecombineerd of gemengd worden.
Ook kan je de lippentint bvb als blush gebruiken of de eyeliner voor je lippen. Het maakt niet uit, zo lang je je er zelf maar goed bij voelt.

De volledige lijn bestaat uit 32 kleuren, die niet gekozen zijn omwille van hun trendy karakter of omdat ze per toeval in de mode zijn, maar omdat ze gelinkt zijn aan een woord, een kracht.

Vorige week mocht ik in de Lush-winkel in Brussel gaan kennis maken met deze nieuwe lijn. Marie, de persmadam van Lush (met een superleuk kleedje aan trouwens..) liet ons 3 kleuren kiezen. Maar niet zo maar, nee nee, we moesten eerst onze ogen sluiten, terwijl zij het houten blok met het kleurenpallet liet ronddraaien. Bedoeling was dat we niet gingen nadenken en kiezen, maar gewoon intuïtief 3 kleuren kozen.
Mijn eerste kleur was bloedrood (liquid lipstick). Bloedrood staat voor “Ambitieus”. De eerste kleur die gekozen werd wees ook op een sterkte/zwakte in ons karakter. Ja, ik ben inderdaad ambitieus.
De 2de kleur werd een zacht olijf (oogschaduw). Deze olijftint is gelinkt aan “Wijs”. De2de keuze is een behoefte. Een onbewuste behoefte. Ik moet wijzer worden, sneller beseffen wat kan en niet kan.
Mijn 3de kleur werd zilver (eyeliner). De 3de keuze duidt een talent aan. Zilver is gelinkt aan “Succes”. Succes is moeilijk als talent, maar door mijn ambitie te combineren met wijzer worden, zal dat succes vanzelf volgen.

Nu denk je misschien dat ik met make-up rondloop, maar niets is minder waar.
Ik heb mijn kleuren dan ook laten testen door K.
En die wist het volgende te vertellen over…

“Ambitieus”: Goed dekkend, opvallende kleur. Ze vond het zelf een risico met haar huidtint, maar uiteindelijk viel het goed mee. Ik ben er zelfs zeer positief over. Ze heeft hem ook als blush geprobeerd, en ook dat viel zeer goed mee. En in tegenstelling tot wat ze verwachtte, helemaal geen allergische reactie van de huid.

“Wijs”: Heel onhandig borsteltje, moeilijk om precies mee werken en een fijn lijntje mee trekken. De kleur is wel heel leuk, en als de eyeliner opgewreven wordt zoals oogschaduw blijft het mooi zitten. Om een idee te geven, vorige zondag waren we op wedstrijd met het paard, het regende (zowel mals buitje als stortregen), de eyeliner heeft niet afgegeven.

“Succes”: Mooie kleur, opgelet met doseren want geeft direct heel fel. Een beetje moeilijk om open te strijken want het feit dat er een dun laagje moet aangebracht worden maakt dat het snel droog is. Blijft ook heel mooi zitten.

Ben je nu zelf benieuwd? Ga dan morgen zeker eens langs in een Lush-winkel! (Als ze open zijn, want met diene 21ste juli en zo…)

Dag Kaat!

K. belde deze middag… “k ga u efkes doen verschieten” zei ze, en na een ogenblik stilte… “Kaat is dood…”

Die lieve vrouw, Kaat Tilley, is er niet meer. Het leek effe heel on-echt, niet waar, maar dan drong het toch stilletjes aan door.
Ooit lag ik als baby bij Kaat op schoot. Dat weet ik enkel van horen zeggen, ik kan het mij spijtig genoeg niet herinneren. Wat ik me wel kan herinneren zijn de momenten die ik bij haar in haar atelier door heb gebracht, toen ik haar eerste website maakte. De magie van haar tekeningen en schilderijen werd er al bijna even magisch omgezet naar frêle silhouetten in zachte stoffen.

Of die keer dat ik samen met haar dochter Bekki op de zolder van de winkel in de Koningsgalerij betoverd werd door een magnifieke Blackline, de mooiste jurk die ik ooit gezien heb.

Ik zie haar nog voor me zitten aan haar keukentafel, snel enkele glazen voorzien van een prachtig graveerwerk voor een feestje dat ze die avond had. Uit de losse hand toverde ze tafereel op de glazen, een cadeautje. Terwijl ze de graveerpen over het glas liet glijden vertelde ze kleine dingen, kleine dingen die haar zo groot maakten.

Ik maakte in haar tuin een soort kunstwerk voor haar laatste tentoonstelling, ze vertelde over wat ze zag, wou zien, en liet me los, ze plante een zaadje in mij, en stuurde me op pad, keek toe van de andere kant van de vijver hoe haar zaadje evolueerde.
De avond van de vernissage viel de stroom uit, baadde alles in het donker. Gasten verlieten het feest, en Kaat ging naar binnen. Toen de stroom hersteld was, flakkerden in de grote tuin en rond de vijver lichtvlekken op, die de aandacht trokken. We wandelden samen, zij met Wim, ik met Astrid, door de tuin, genoten, ze vertelde vol ontroering hoe mooi alles was, hoe geraakt ze was door de creativiteit en spontaniteit die de voorafgaande dagen gegroeid was.

Ik babbelde nadien met haar, ze vroeg me raad, ze wou een bepaald kunstwerk laten evolueren, maar ze wist niet hoe. Voor buitenstaanders was het een cirkel zand met stokken, voor haar, ons, was het het Nest. En dat Nest moest groeien.
Ik raadde haar aan van er Kamperfoelie te planten, witte. De witte bloempjes pasten mooi bij de omgeving, bij haar, de geur zou ‘s avonds over de vijver naar haar terras drijven.

Onbewust heb ik veel geleerd van Kaat. Ideeën durven lanceren en ze los laten om te groeien. Door haar ben ik begonnen met mode-ontwerp in avondschool. Door Kaat heb ik geleerd dat kledij kan doen dromen.

Kaat toch! Veel te vroeg, altijd veel te vroeg. Nu enkel nog herinneringen aan wie je was, wat je deed, hoe jij mijn fantasie kon vullen met je prachtige kleren, creaties en wijze woorden… Ik draag je mee in mijn hart en geest. Vaya con dios, gij prachtig mens. Je verdient mijn tranen.

 

Lieve Bekki, Epi, Wim en Frank, heel veel sterkte. Ik denk aan jullie.
Ik ga een witte Kamperfoelie planten.

Soms, heel soms

Kan je iemand haten, onverklaarbaar waarom, want ze doen niks mis, ze maken je het leven niet zuur, ze doen gewoon hun ding, mijlenver weg van jezelf…

En dan plots, na jaren, springen ze in je hoofd, en dan moet je toch nog eens effe checken. Dan bekijk je haar website. En zo plots als ze opspringen in je hoofd, springen die gevoelens ook weer naar boven.

En dan herinner je je weer die hautaine manier waarmee ze die eerste dag in het klaslokaal binnenliepen. Hoe ze minachtend zuchtte bij je schetsen, want zij kon het toch beter. Of hoe ze telkens weer moest vermelden hoe haar ouders toch wel een eigen designzaak hadden, en hoe zij, ja zij, en niemand anders, zo goed technische tekeningen kon digitaliseren. Hoe ze dankzij die ouders geraakte waar ze stond, en helemaal niet door er zelf voor te werken. Hoe ze slijmde bij de leerkracht, en hoe die leerkracht op haar beurt alles wat ze deed prachtig vond. Geen originaliteit, geen vernieuwing, geen eigen denken.

En dan klik je die website terug dicht, zucht je eens diep, en ga je verder met leuke dingen. Donut een streeltje geven, Desmo een knuffel. En dan denk je… “Ik heb bereikt wat ik wou met die lessen, en ik voel me goed bij wat ik gedaan heb… en jij, jij gaat daar niks aan veranderen!”

Jannemans zei:

“Hate is letting someone live rent-free in your head.”

Kledij voor 2010

Een tijdje geleden zat er een ideetje in mijn hoofd, en dat heb ik toen ook uitgeschreven op een blogpage (het is eens iets anders dan een blogpost…)

Kan ik genoeg kledij krijgen om geheel 2010 rond te lopen in andermans kleren? Is dat geen vreemde vraag?
Het idee is gegroeid door ondermeer de massa gesponsorde shirts die ik het voorbije jaar bemachtigd heb.. (Eat&TweetBBQ, Nucleus/Cloudia, Barcamp, Sony Vaio etc)

Mijn initieel plan om gekleed te kunnen zijn in alle omstandigheden is misschien wat hoog gegrepen, maar ik wil zeker starten. Als alles goed gaat kan ik de 2de helft van 2010 misschien nog helemaal vullen…..

In alle geval, meer info kan je vinden op Kledij voor 2010
Er is ook een facebookpage voor Kledij voor 2010

De eerste ontwerpen!

Thema dit jaar wordt James Bond.
Glamourjurken, Fembots-toestanden en stoere venten…. Mijn eerste ontwerpen zijn zowat klaar, en bij deze een kleine tip van de sluier!

De eerste :
Een baljurk, prom-dress, avondjurk 🙂
Achteraan vrij normale rug, 1 schouderband, vrij diepe decolt?ɬ© afgewerkt met roosjes en parelkettinkjes.
Taftzijde in groen met goud, groene en gouden details.
Mijn excuses voor de verwarring ivm borsten op de rug, maar t was al ingescand en alles en mja, derna t idee gekregen om de rug als voorkant te gebruiken en omgekeerd….

jb_schets_groen4.jpg

Enkele details

van mijn baljurk 🙂
About 2000 miniparelkes en 750 grotere parelkes.

De corsetsluiting heb k niet op foto.

afbeelding-675-medium.jpg

afbeelding-677-medium.jpg

afbeelding-679-medium.jpg


Overzicht van de parelkes met de corsage dat het model droeg op den defil?ɬ©.

afbeelding-699-medium.jpg