Dankoe

Vlam deed een  enquête naar het zuivelgebruik van Vlamingen tussen 18 en 30 jaar. Daaruit bleek dat zuivel als iets vanzelfsprekends gezien wordt, maar dat de jeugd er nog maar weinig over weet én de voeling met de oorsprong ervan mist.   Daarom werd een ludieke actie gedaan, het #dankoe festival. Kort samengevat, elke keer de hashtag #dankoe gebruikt werd kregen de koeien extra perks. Voer op een gouden schoteltje, een pedicure, live muziek. Over het “festival” zelf ga ik mij niet uitspreken. Ik heb er wel mijn gedacht over, maar ze hebben mijn nummer bij Vlam…

Behalve koeien die een plezante dag hadden, was de hashtag ook goed voor wat opiniestukjes van bedenkelijke inhoud (onwetendheid kent geen grenzen blijkbaar….)  en reacties van usual suspects zoals Biteback.  Ik heb op twitter al het stukje dat in Knack verscheen van de nodige duiding voorzien en op gedoe zoals Biteback reageer ik liever niet meer, zij houden toch vast aan hun leugens.

Wat me elke keer weer zwaar valt wanneer er aandacht is voor de veehouderij (zij het een actie, zij het een nieuwsbericht),  is hoe groepjes als Biteback erop springen en een blik leugens open trekken. Maar goed, het werkt voor hun, spijtig genoeg.
Wat me nog zwaarder valt is dat ik intelligente mensen, waar ik ooit zelfs naar opkeek, zie diezelfde leugens verspreiden. Mensen die zelf maar al te snel reageren op hoaxes met de boodschap om eerst te checken voor je iets deelt die nu zelf met graagte volstrekte leugens delen. Plots is er de nood niet meer om te checken…

Wil je geen melk drinken? Goed voor jou. Wil je geen vlees meer eten? Ok, je moet niet van mij. Maar neem je beslissing gebaseerd op feiten.  Valt het je emotioneel zwaar om een dier te eten? Geen enkel probleem. Maar leg jouw keuze niet op aan anderen. Wil je echt weten hoe het er op de boerderij aan toe gaat? Vraag het ons. Wil je eens op bezoek komen? Dat kan! Voor mij als vleeseter en zuiveldrinker is het niet moeilijk om respect te tonen voor zij die dit niet doen. Waarom voelen de veggies en vegans toch die nood om anderen hun overtuiging op te dwingen?

Nu nog op uw bord…

De afgelopen dagen werd ik te pas en te onpas om de oren geslagen dat chocolade binnenkort enkel nog in musea te vinden zal zijn. Dominique Persoone, chocolatier van beroep en passie, wordt voor de kar van Vredeseilanden gespannen. –Stoere jongen, die Dominique, met zijn tattoo’s en alles.- Het reclamespotje en bijhorende campagne van de organisatie draait rond de sputterende voedselproductie, rond de cacaoboeren die er de brui aan geven. Continue reading “Nu nog op uw bord…”

Boeren klagen dikwijls met recht en rede.

Geachte Heer Riepl,Beste Wolfgang,

begin deze week las ik een stukje van uw hand in Trends. Een kort stukje, met als titel “Boeren moeten stoppen met klagen”. Ik werd er tegelijk kwaad en neerslachtig van. Kwaad omwille van de misleidende zaken die er in staan, neerslachtig omdat mijn sector weer maar eens door het slijk gehaald werd door iemand zonder kennis van zaken. Continue reading “Boeren klagen dikwijls met recht en rede.”

Toine gaat in de Politiek: Deel 3: Energie en Wonen

Deel 3 van “Toine gaat in de politiek” gaat over energie-voorziening en huisvesting. Energie is een hot issue, de eerste kerncentrales zijn verouderd, de CO2 uitstoot is niet te overzien, de aarde warmt op.
Huisvesting is nauw gerelateerd met energie, maar behalve die link zijn er nog andere zaken die ook huisvesting een hot issue maken.

Energie:

  • Er moet zo snel mogelijk een uitstap zijn uit alle vervuilende en gevaarlijke vormen van energieproductie. Steenkool-, kernenergie- en aardolie-centrales moeten asap gesloten worden. Deze uitstap mag evenwel niet overhaast gebeuren.
  • Nieuwe centrales moeten voorzien worden. Deze dienen op hernieuwbare brandstoffen te werken. Pas wanneer deze nieuwe centrales in dienst zijn kunnen de andere, vervuilende centrales afgekoppeld worden van het net.
  • In plaats van gigantische centrales te bouwen wordt de voorkeur gegeven aan gedecentraliseerde bio-centrales die aangepast zijn aan de brandstof die lokaal te vinden is.
  • Groen- en gft-afval wordt eerst aangewend voor energie, pas nadien voor compostering.
  • Alle mest wordt eerst vergist voor deze gebruikt wordt om velden te bemesten.
  • Een zeer belangrijke onderdeel van de energie-voorziening is het principe “eerst verbruik naar beneden, dan produceren wat nodig is”. Dit kan door allerhande energie-besparende maatregelen zoals het doven van straatverlichting, het gebruik van LED-technologie, isolatie, …
  • De basis van de energie-productie zijn centrales met een continue vermogen. Wind- en zonne-energie zijn piek-productie-eenheden. Deze moeten voorzien worden van een systeem waar de overschot aan energie opgeslagen wordt.
  • Elke gemeente/intercommunale staat in om op zijn grondgebied het nodige te doen om smartgrids te ontwikkelen.
  • In industriegebieden en nieuwbouwwijken wordt de voorkeur gegeven aan een gecentraliseerde stookplaats voor verwarming. Een warmtenet zorgt voor de verspreiding van warm water voor zowel verwarming/koeling als sanitair warm water.
  • Subsidies voor energie-productie worden afgeschaft, reële kostprijs wordt betaald door de afnemers.
  • Energie-productie krijgt een apart statuut. Er worden geen belastingen of BTW geheven op energieproductie, de geproduceerde warmte/elektriciteit wordt met een minimale winstmarge verkocht. Investeerders die geld willen stoppen in energie-productie krijgen op een andere manier voordelen, fiscaal of anders.

Huisvesting:

  • Betaalbare woningen voor iedereen!
  • We moeten beseffen dat we onnodig veel bewoonbare oppervlakte hebben voor de gezinnen van deze tijd. Een woning met meerdere slaapkamers voor slechts 1 of 2 mensen is onhoudbaar. Mensen die hun grote woning ruilen voor een kleinere woning, aangepast aan hun noden, krijgen hier een bonus voor bij de aankoop van de kleinere woning.
  • Kangoeroe-wonen en woongemeenschappen worden gestimuleerd.
  • Huurhuizen zijn de eerste huizen die moeten voldoen aan de hoogste normen op gebied van energie-zuinigheid, isolatie en veiligheid. De kosten die hiermee gepaard gaan mogen op geen enkele manier doorgerekend worden aan de huurder van het pand.
  • Er moet een database komen van alle huurpanden, inclusief de gehanteerde huurprijzen. Deze huurprijzen worden door de overheid gecontroleerd. Er wordt een tabel opgesteld met gangbare/aanvaardbare huurprijzen.
  • Verhuurders betalen een maandelijkse belasting op de panden die ze verhuren.
  • Nieuwbouwhuizen moeten voldoen aan strenge energienormen qua zuinigheid, isolatie etc. Ze moeten uitgerust zijn met minstens 2 vormen van energie-opwekkende systemen. Deze moeten een groot deel van de eigen behoefte dekken, maar dienen niet om via een subsidie-systeem geld te verdienen. Indien er overproductie is, kan de elektriciteit op het net gezet worden, zonder opbrengst van en zonder kosten voor de huiseigenaar.
  • Mensen die off-grid willen leven staan in voor hun eigen energie-opwekking, hun eigen verwerking van hun afval(water), etc. Eens deze keuze gemaakt is kunnen deze mensen geen tussenkomst van de staat verwachten bij bvb elektriciteitspannes of problemen met afwatering.
  • Op alle platte daken van meer dan 100m² wordt aan energie-productie of aan voedselproductie gedaan. De keuze is aan de eigenaar welke van de 2 systemen wordt toegepast.
  • Flatgebouwen (woon- of kantoorruimtes) moeten worden voorzien van groen-gevels. Deze groengevels zorgen voor een natuurlijke isolatie en luchtzuivering.

 

Zo, dit zijn een aantal van mijn punten rond energie en wonen. Deze lijst is niet volledig, maar eerder een startpunt voor eventuele discussies.
Heb je een aanvulling, bedenking of zou je hier graag eens dieper op ingaan? Laat dan gerust iets weten!

“Race naar de bodem van supermarkten is onethisch”

De prijzenslag tussen supermarkten gaat rechtstreeks ten koste van het inkomen van de primaire producent, de boer dus. Dat herhaalt Boerenbond-voorzitter Piet Vanthemsche nog maar eens. Aanleiding is de gekelderde Colruyt-koers en de opgang van de Nederlandse prijsvechter Albert Heijn op de Belgische markt. De concurrentie zou de prijzen 10 procent kunnen doen dalen.

Dit stond er deze week op de website van VILT.
Piet Vanthemsche, voorzitter van Boerenbond, heeft het over de alsmaar dalende prijzen in de supermarkten, en de gevolgen hiervan.
Ikzelf ben geen welbespraakt, hoogopgeleid persoon. Ik ben een gewone jongen, opgegroeid tussen de bloemen, dieren en akkers. Maar ik weet verdomd goed waar het over gaat.

Supermarkten bieden tegen elkaar op met alsmaar grotere kortingen of lagere prijzen. Opvallend is dat die dalende prijzen telkens opnieuw van toepassing zijn op voedsel. En dan niet het voedsel uit de rayon met exotische producten… de kokosmelk en fajita’s blijven hun prijs houden. De prijskrakers zijn het witloof en de kippen, het kalfsvlees en de patatjes. Voedsel op onze Vlaamse, Waalse, Belgische akkers gekweekt, in onze stallen groot gebracht.
Ik kan er mij ongelooflijk hard aan storen als ik weer eens een spotje op de radio hoor van Carrefour waar het witloof aan €1,99 wordt aangeprezen EN er een 2de zakje van 800gr bij wordt gegeven.
De witlooftelers hebben het moeilijk… 1 kilo witloof forceren kost ongeveer 1 euro.  Op de veiling wordt het afgeklokt tussen 50 en 60 cent. De kweker krijgt voor 1,6kg dus 96 cent, de winkel vraagt er €1,99 voor maar de reële waarde is minstens €1,6 op de klok.
Ditzelfde verhaal, en erger, gaat over de hele lijn van zaken die hier op onze velden gekweekt worden…

Wat velen niet weten is dat achter quasi alles wat op onze borden terecht komen, er boeren zitten die hun werk doodgraag doen, die zorg dragen voor hun gewassen, dieren, en fier zijn op de producten die ze voort brengen.
Maar wat velen ook niet weten is dat die boeren, die er voor gezorgd hebben dat de gewassen mooie vruchten voortbrachten, de dieren gezond opgroeiden, veel kosten dragen, veel risico’s nemen en afhankelijk zijn van het weer, zelf geen inspraak hebben in de financiële opbrengst van hun eigen producten. Ze zijn afhankelijk van de prijzen op de klok, de prijzen op de markt, in het slachthuis.
En net die prijzen worden door de supermarkten, door de retailers alsmaar verder naar beneden gedwongen. Op het onethische af.

Respecteer de boeren, vermijdt prijzenslagen in de supermarkten.Koop, als je kan, rechtstreeks op de boerderij. Van producent naar consument.
Of ga eens langs op een boerenmarkt.

Een nieuwe uitdaging.

Zo wordt het altijd gezegd he… Iemand die van job verandert heeft een nieuwe uitdaging gevonden. Donderdag begint mijn nieuwe uitdaging.

Inderdaad, na ongeveer 2 jaar als vertegenwoordiger van John Deere alle hoekjes van het Vlaamse land gezien te hebben, talloze demo’s gedaan te hebben, op grote en kleine beurzen gestaan  te hebben, komt er een einde aan dit verhaal.
En zoals het ene verhaal stopt, begint het andere.Zij die mij kennen weten dat (landbouw)-mechanisatie zo ongeveer mijn leven beheerst. En per toeval ben ik ook nog eens graag bezig met fotografie en schrijven. Dat komt goed uit, want ik ga het in mijn nieuwe job hard nodig hebben… Ik word namelijk de nieuwe hoofdredacteur van onder andere De Loonwerker.

Inderdaad! Wat een uitdaging!! Het redactie-team aansturen, zorgen dat de deadlines gerespecteerd worden, de artikels klaar zetten om in het magazine te verschijnen, zelf ook het nodige aanleveren qua artikels en foto’s. Kortom, alles doen om er voor te zorgen dat de abonnees hun geliefde landbouwtijdschrift  op tijd in hun bus krijgen.

deere_logo_fpoDe voorbije twee jaar heb ik graag voor Fagadis/John Deere gewerkt, hard gewerkt ook. Dealers soigneren, klanten verder helpen, machines presenteren, demonstreren en verkopen. Groen en geel, ol’ green’n’yeller blijven mijn kleuren, al zal ik natuurlijk de nodige objectiviteit moeten aan de dag leggen. Ik werkte samen met toffe collega’s, had aangename mensen in mijn dealernetwerk. Natuurlijk was niet alles rozengeur en maneschijn, maar de goeie dagen overtroffen zeker en vast de slechte momenten. Ik heb in die 2 jaar opnieuw veel bijgeleerd, en ben daar bijvoorbeeld mijn baas zeer dankbaar voor. Ik ken de man al een tiental jaar, en mijn respect voor hem is alleen maar gegroeid. Ik heb ook veel van mijn collega’s geleerd, over praktische zaken, over omgaan met klanten, over omgaan met mensen onder elkaar. Elk met zijn individuele eigenaardigheden heeft bijgedragen tot wie ik nu ben. Mensen doen mensen groeien.

Maar dan krijg je een aanbod… Eentje waar je eerst denkt dat het te goed is om waar te zijn. Maanden verstrijken en uiteindelijk wordt een knoop doorgehakt. Hoofdredacteur worden van een blad waar ik als kleine ket elke maand opnieuw naar uitkeek. Een blad waarvan er een stapel onder mijn bed van lag, naast de Humo’s.  Een blad waar ik op jonge leeftijd quasi al mijn kennis van machinerie uit haalde. Dat blad, dat mag ik nu gaan maken. Samen met een even gepassioneerde groep mensen.

Zou ik mijn John Deere petje opzetten op de eerste redactievergadering? 😉

Carrefour schenkt bolognaise aan Voedselbank

Deze ochtend zag ik een tweet passeren van @Ivomechels over Carrefour die met varkensvlees “besmette” bolognaisesaus gaat schenken aan voedselbanken.

Ik reageerde, omdat ik toch enkele bedenkingen had…

Wat volgde waren toch wel enkele pittige tweets (@Bartmeuleneire, @Nelelijnen, @Eliodebolle, @Kiekestront en van @Ivomechels zelf…) die zomaar niet te beantwoorden zijn in 140 karakters…

Een eerste bedenking is de volgende… Zoals ik zei in mijn tweet “T is niet ok om te verkopen, dus geven we t maar weg dan lijken we iets goeds te doen”. Mooi van Carrefour om die bolo-saus weg te schenken. Verkopen kan toch niet meer, en ze laten vernietigen kost hun waarschijnlijk meer dan ze weg te schenken (op de schenking moet blijkbaar nog BTW betaald worden).
Carrefour is in deze “De Goeie”. Hoe het komt dat in het goedkope huismerk van Carrefour varkensvlees in plaats van rundvlees zit, zal waarschijnlijk niets te maken hebben met de prijszetting die dergelijke supermarktketens afdwingt van hun producenten. (ironisch bedoeld)Als de producenten op zoek moeten gaan naar mogelijkheden om hun eigen marges te behouden, dan duikt er al snel goedkoper vlees op. En zoals we allemaal weten is varkensvlees al geruime tijd zeer goedkoop te vinden… Dus “De Goeien” hebben ook een slechte kant… (opgelet, ik schrijf dit van uit een gedachtegang, dit is geen beschuldiging, noch een bewezen feit)

Een 2de bedenking die ik heb gaat terug naar enkele jaren geleden. De MuffinMan, je weet wel, Steven De Geynst, die kreeg een proces aan zijn broek. Omdat hij muffins die net over datum waren, en dus weggegooid werden, uit de vuilniscontainer viste, en wilde uitdelen aan mensen die zich geen voedsel konden permitteren. Dat proces werd hem aangedaan door, jawel, Carrefour. Dezelfde Carrefour die nu voedsel dat ze niet meer kunnen verkopen zelf wegschenken.

Iets waar we ook zeker moeten bij stilstaan is de massa voedsel die elke zomer vernietigd wordt. Als er een massa groenten worden aangevoerd op de veilingen, en er is weinig vraag, dan wordt er al snel container na container aan verse groenten afgevoerd als veevoeding of als afval. Waarom kunnen deze verse groenten niet aan de voedselbanken geschonken worden?

Het is mooi van Carrefour dat ze zo inzitten met de minderbedeelden, maar misschien moeten wij zelf eens gaan stilstaan bij het allerbelangrijkste in alle verhalen rond voedsel. Alle mogelijke vormen van voedsel die je koopt in de supermarkten komen van bij een boer of tuinder. De voedseldruk neemt alsmaar toe, wij (ik reken mezelf tot de boeren) moeten alsmaar meer produceren, tegen alsmaar lagere kosten om zelf in leven te kunnen blijven, en de consument betaalt in de supermarkt veel geld voor zijn voedsel. Tussenin zitten nog producenten van (half)-afgewerkte producten, groothandels, distributiecentra, en overal moet er geld blijven plakken.
Het is niet de varkensboer zijn fout dat zijn vlees in de bolognaise terecht komt. Het is niet de paardenhouder zijn fout dat er paardevlees in lasagne met 100% rundvlees zit. Wij kopen die producten, liefst zo goedkoop mogelijk, wij als volk houden een systeem in stand waar marges en winst het belangrijkste zijn.
Cut out the middle man, en koop je groenten en fruit in de hoevewinkel, bestel een vleespakket bij de veehouder. Dan ben je zeker van wat je krijgt, betaal je een faire prijs voor degelijke kwaliteit, en moet je je geen zorgen maken dat er misschien wel iets anders op je bord ligt dan wat er op het potje stond.

Paarden in de kijker…

Het is ondertussen algemeen geweten, er loopt  van alles mis met ons voedsel. Lasagne met paardenvlees, köttbullar met paardenvlees, in allerhande zaken die met rundsvlees zouden moeten bereid worden, wordt nu paardenvlees aangetroffen.
Onze trouwe viervoeters vooraan in het nieuws, in de kranten, noem maar op.

Eugène Mathy, president van de LEWB ( Ligue Equestre Wallonie Bruxelles), heeft een mooie open brief geschreven. Waar was de aandacht voor de paarden toen Michèle Georges en Rainman dubbel goud behaalden op de Paralympische Spelen? Heel even en het was weer weg. Waar was de aandacht toen Philippe Lejeune en Vigo d’Arsouille goud haalden in de jumping op het wereldkampioenschap?

Een sappig negatief verhaal is gemakkelijker te brengen dan iets positiefs. Maar kan het alstublieft eens? De paardensport is een uitgebreide sporttak, waarin verschillende disciplines in bestaan, zoals dressuur, jumping, reining, mennen, endurance, etc etc etc.
Waarom doen de journalisten die nu op het paardenvleesverhaal springen eens niet de moeite om ook een mooi stuk te schrijven over de Belgische verwezenlijkingen in de paardensport. We hebben niet alleen Paralympische en Wereldkampioenen, we hebben ook een mooie selectie aanstormend talent voor de komende jaren, en België mag gerust trost zijn op de paarden die hier gefokt worden. Een heel hoog percentage van de paarden die in de wereldtop draaien, zijn gefokt in België en ingeschreven in een van de vele stamboeken.
Ik heb het geluk gehad om bvb een Cicero Z Van Paemel als veulen te zien staan op de weide, en nu hem in actie te zien samen met Dirk De Meersman. Cicero is slechts een van de vele voorbeelden…

Nog wat cijfermateriaal:

  • 350.000 paarden, pony’s, ezels in België
  • 77.000 aangesloten bij verschillende federale entiteiten
  • 150.000 actieve beoefenaars van een of andere discipline (schatting)
  • 36 herkende stamboeken
  • 2.120 ondernemingen gelinkt aan de paardenhouderij (met verwaarloosbare faillissementen)
  • 17.500 voltijdse werkkrachten, tel daar nog de stagiaires, jobstudenten en vrijwilligers bij..
  • 1.200 evenementen per jaar, op nationaal en internationaal niveau
  • 160.000 ha nodig voor voeding en fok, zijnde 12,30% van het nationaal areaal landbouwgronden.

Mag de paardensport wat meer aandacht krijgen?

Lees hier de volledige open brief van Eugène Mathy! (Franse tekst btw…)

Old Green and Yeller

logo_JohnDeereIets meer dan een jaar geleden schreef ik een blogpostje over hoe beloftes gebroken werden en ik plots zonder werk zat. Nuja, plots… het zat er wel aan te komen, en gelukkig had ik al goeie contacten bij een andere firma die ik al jaren kende.

1 februari startte ik als verkoopsinspecteur bij Fagadis, verantwoordelijke voor het dealernetwerk in Vlaanderen van John Deere grasmaaiers.
Ondertussen ben ik meer dan een jaar aan de slag bij Fagadis, en heb ik er mijn eerste volledig seizoen opzitten.
Een aantal jaren geleden begon ik als verkoper van grasmaaiers bij een lokale dealer, en van toen al was het duidelijk dat groen-geel mijn kleuren waren. Nu ben ik fier dat ik bij de invoerder van John Deere kan werken, en samen met mijn collega’s de kleuren verdedigen op een woelige markt met zware concurrentie.
En ondertussen besef ik wat ik de afgelopen jaren gemist heb. Collega’s om op terug te vallen, een baas die weet waar hij mee bezig is, een back-office die snel mee mijn zaken afhandelt en die zorgt voor de back-up die ik nodig heb.

Ik mag echt wel zeggen dat ik gelukkig ben met mijn werk bij Fagadis/John Deere, gelukkig met de dealers en collega’s waarmee ik kan samenwerken en elke ochtend blij ben dat ik kan opstaan om te gaan werken. Elke dag is anders, maar alles draait om 1 van mijn passies, op een goeie manier een gazon onderhouden.