Geen hout verbranden bij smog.

Door werktuigendagen (originally posted to Flickr as 1DM38459) [CC-BY-SA-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)], via Wikimedia CommonsOns aller minister Joke Schauvliege heeft nog eens iets gelanceerd… Na de 100dB-limiet, de versoepeling van de vossenjacht, Matthias “Schoenmakers” Schoenaerts, vragen aan Isolde Lasoen of ze soms ook wel eens naar een DAAN-optreden gaat, het op de helling zetten van cultuur-subsidies, heeft ze het deze keer in haar hoofd gehaald om het verbranden van biomassa bij smog te verbieden. Hoe heb ik dit over het hoofd gezien?

Ik herhaal nog even…

In Vlarem zal een stookverbod voor vaste brandstoffen tijdens officiële smogepisodes opgenomen worden, en er komt een verbod op de verbranding van biomassa-afval in tuinen en natuurgebieden.

Dit is wat er staat in het Luchtkwaliteitsplan. Dit plan is zonder al te veel lawaai (Hebt ge hem? Minder dan dB. Hebt ge hem?) goedgekeurd op 30 maart van dit jaar. Behalve het stookverbod van vaste brandstoffen zijn er ook regels voor wegverkeer ( afremmen van verdieseling, vrachtverkeer belasten met kilometerheffing, algemeen verbteren), watertransport, industrie, landbouw en verwarming.
Ik heb een mening over ongeveer elk aangehaald punt, maar vandaag beperk ik mij even tot het biomassa-verhaal…

Een stookverbod voor vaste brandstoffen tijdens officiële smogepisodes is ronduit dom.
Laat ons eerst en vooral eens kijken naar het aantal dagen dat er smog-alarm is? In 2011 waren dat er 2 (31 januari, 1 februari, alarm liep af op 2 februari om 6u), in 2010 3 dagen (8-9-10 februari), in 2009 2 (9 en 10 januari).

Gedurende 2 à 3 dagen zouden er dus geen vaste brandstoffen mogen verbrand worden. De impact van deze maatregel is dus quasi 0. Daar tegen over staat wel dat installaties, van klein tot groot, moeten stilgelegd worden, en terug opgestart. Kleine installaties kunnen nog vrij gemakkelijk op en af gezet worden, voor grote installaties is dit iets anders. De installaties moeten op hun gemak op temperatuur gebracht worden, en dit kan, afhankelijk van de installatie enkele uren tot enkele dagen duren (Universiteit Luik, 10MW biomassa-ketel op houtpellets moet bijna 24u opwarmen voor het vermogen mag opgedreven worden). Gedurende de opwarming vindt er slechte verbranding plaats, wat de luchtkwaliteit zeker niet ten goede komt.

Een andere zaak is dat deze ketels draaien op momenten dat het echt nodig is. Bij tuinders omdat anders de planten kapot vriezen, in fabrieken omdat anders de arbeiders kou lijden, in scholen en hospitalen waar kinderen, ouden van dagen, zieken en gewonden waar, voor het goed van deze mensen, zekere temperaturen moeten aangehouden worden. Deze installaties stil leggen op zo’n momenten houdt in dat de warmte op een andere manier moet voorzien worden. Door stookolie te verbranden? Dan zitten we een beetje in een rock & hard place situatie he Joke?

Joke zegt aan het Nieuwsblad “We hebben er alle belang bij om op de kar van de groene economie te springen”. In het artikel heeft ze het onder andere over een evolutie naar verminderd gebruik van fossiele brandstoffen. Zoals daar zijn aardolie en aardgas.
In het Luchtkwaliteitsplan spreekt Minister Schauvliege dan weer over “de overschakeling naar aardgas als brandstof” die moet worden voortgezet. Hoe consequent kan je zijn?

Welke mensen hebben aan dit plan gewerkt? Is er gesproken met mensen uit de sectoren? Zijn er effectief specialisten mee bezig geweest?
Mijn gedacht: mensen die niets kennen van deze zaken, neen en neen.
Een zinnigere invulling van dit plan op gebied van biomassa waren volgende zaken geweest:

  • kwaliteitsnormen voor biomassa (rekening houdend met Ladder van Lansink, historie van het hout, richtlijnen rond recyclage)
  • luchtkwaliteitsnormen volgens gradaties in vermogen van de installaties (verplichte filterinstallaties afhankelijk van brandstof, vermogen)
  • strenge controles

Door deze 3 simpele punten door te voeren zou er niet enkel effect zijn op de smog-alarm-dagen, maar ook tijdens de rest van het jaar. En niet alleen qua uitstoot zou er effect zijn. Door kwaliteitsnormen in te voeren zouden de cowboys geweerd worden uit de biomassa-markt. Op dit ogenblik is biomassa redelijk lucratief, en denkt iedereen die wat afvalhout heeft liggen dat ze goud in hun handen hebben. Mensen met geld starten snel een firmaatje als biomassa-verhandelaar om zo mee op de kar te springen in de hoop big bucks te verdienen, maar handelen vooral in lucht en rommel. Met kwaliteitsnormen zou er een zelfregulerend systeem ontstaan van vraag en aanbod rond waardevolle biomassa.
De luchtkwaliteitsnormen zouden een garantie bieden dat de installaties effectief groen en veilig zijn. Door deze normen zouden we zeker zijn dat biomassa-centrales niet toedragen tot de smog en luchtvervuiling.
Strenge controles op installaties groot en klein, zouden weer wat groene jobs creëren.

Geachte Minister Schauvliege, Beste Joke, volgende keer mag je mij gerust eens bellen als je bezig bent rond biomassa. Misschien kan ik je helpen bij het voorkomen van stommiteiten zoals deze in het Luchtkwaliteitsplan….

 

By the way, in verband met het verbranden van biomassa (groenafval, houtresten) in open ruimtes zoals tuin, groenzone of natuurgebied, hier ben ik wel 100% voor te vinden. Deze vuurtjes brengen luchtvervuiling mee door slechte verbranding, en zorgen voor verlies van waardevolle energie.

Acht op tien biomassacentrales zijn vervuilend.

En dat verbaast mij niks! Als trouwe lezers van mijn blog en tweets weten jullie dat ik een fervent aanhanger ben van biomassa als groene brandstof en als groene basisgrondstof voor vele producten. (Hier kan je al mijn blogposts lezen ivm biomassa…)
Toen ik deze namiddag het radionieuws hoorde openen met het bericht “8 op 10 biomassacentrales zijn vervuilend.” viel ik niet echt uit de lucht. Ik heb de afgelopen maanden en jaren al redelijk wat gezien namelijk…

Zo was er het verhaal van de tomatenkweker die stookte op gratis hout dat hij kreeg van iemand die afbraakwerken deed. En de partijen zuiver A-hout dat geleverd werden en eigenlijk partijen afvalhout met plastic waren. Goed dat mijn ex-werkgever zelf strenge controles uitvoerde, of dat “zuiver A-hout” was ook verbrand geweest.

Gans dat gedoe rond biomassa is eigenlijk redelijk kort samen te vatten.
Zuiver, goed hout wordt bestempeld als (groen-)afval door OVAM, en moet verwerkt worden in een bij VLACO aangesloten composteerinstallatie.
Het goede hout dat niet als afval wordt bestempeld (stammen, kruinhout) moet terecht komen bij een vezelplaatfabriek, papierfabriek of een andere sector aangesloten bij Fedustria.
Installaties die zuiver hout verbranden hebben geen recht op groenestroomcertificaten (GSC).
Installaties die afvalhout of houtpellets verbranden hebben wel recht op GSC.

De biomassa-installaties in Vlaanderen zijn op te delen in 2 groepen. Een eerste groep die warmte en elektriciteit maakt, waar de GSC dus van belang zijn, en een 2de groep waar enkel warmte gemaakt wordt om bvb serres mee te verwarmen. Voor deze 2de groep is het gegeven GSC van geen tel, maar telt wel de kostprijs van de brandstof.
De eerste groep moet dus sowieso beroep doen op afvalhout (Pellets worden qua brandstof enkel gebruikt in centrales gerund of beheerd door Electrabel, voor normale installaties is deze brandstof veel te duur).
De 2de groep van installaties probeert de kostprijs van hun productie (groenten, bloemen,…) zo laag mogelijk te houden, en zijn dus gevoelig voor het gegeven “goedkoop” of “gratis”. De tuinaanlegger mag zijn paar containers gehakseld hout wel komen afkappen, en de firma gespecialiseerd in afbraakwerken heeft ook nog wat hout liggen. Van waar dat hout komt of hoe het behandeld is zal in veel gevallen de ontvanger worst wezen. Dat de installatie niet geschikt is om dergelijk (verontreinigd) hout te verbranden is dikwijls zelfs niet geweten. Dat de brandstof gratis is, dat is wat van tel is. En op de eindfactuur kan dat bedrag zwaar doorwegen…

Je moet weten, biomassa is een noemer die vele ladingen dekt. Biomassa is wat er rest op het veld na de oogst, bermmaaisel, (afval)hout, Miscanthus, Bamboe, olijfpulp, druivenpitten,….
In Vlaanderen echter blijft biomassa beperkt tot hout en houtafval.
En net daar knelt het schoentje.
Eerst werden er GSC uitgereikt aan alle producenten van groene stroom. Omdat de producenten van groene stroom uit biomassa meer geld konden bieden voor houtchips en stamhout dan de papier- en vezelplaatfabrieken verkleinde de aanvoer naar deze fabrieken en steeg de aanvoer bij biomassa-centrales. Fedustria ging aan de alarmbel hangen en plots werden de regels aangepast. Vers hout, of het nu stamhout of kruinhout was, leverde geen GSC meer op. De aanvoer van vers hout viel dus stil.
Tuinaanleggers, boombedrijven en biomassatraders hadden wel geld geroken… Snoeihout en stronken die in containers terecht kwamen voor compostering werden plots verkleind om als biomassa te dienen. En daar kwamen OVAM en VLACO om effe te melden dat alle groenafval dat aangevoerd werd op een containerpark of composteerinstallatie ook effectief tot compost diende verwerkt te worden.
Blijven nog over als brandstof: afvalhout, hout uit korte omloop aanplantingen en houtpellets (die wel mogen geperst worden van verse chips…)

Om een idee te geven van het potentieel aan energie dat zo door OVAM/VLACO wordt afgebogen, de intercommunale Haviland haalde in 2010 3485 ton gemengd groenafval op via hun containerparken. Als we de regel aanhouden dat 1/3de van dit groenafval houtachtig van structuur is, dan is dat 1161,6 ton of 16262,4GJ of 4 520 MWh (3.89MWh – 14GJ/ton voor hout) die jaarlijks tot compost verwerkt wordt.

Afvalhout is onder te brengen in A-hout (zuiver, onbehandeld hout zoals paletten, verpakkingshout), B-hout (sloophout, behandeling zoals verven, vernissen, gedrenkt etc ondergaan) en C-hout (zwaar verontreinigd hout zoals treinbielzen of met creosoot/carbolineum-olie behandeld hout).
A-hout is zuiver, en kan zo verbrand worden.
De miserie begint met B-hout.
Kijk rondom jezelf, kijk nu terug naar je scherm, kijk naar je bureau, kijk nu terug naar je scherm. Zie je hoeveel hout er rondom jou verwerkt is? Deuren, bureau, stoelen, keukens, badkamers, trappen, rolluikkasten, Ikea-spulletjes etc. De merendeel van die dingen bestaan uit vezelplaat of spaanderplaat. Houtspaanders of vezels gelijmd en geperst tot een houtplaat, overtrokken met een fijn laagje gelakt fineer of plastic.
Bedenk nu dat dergelijke zaken op een grote hoop liggen. Samen met nog wat resten van het grof huisvuil waarmee het is opgehaald. En dat dat door een machine gaat die van deze berg een hoop vermalen materiaal maakt. Ijzer en andere metalen worden er uit gehaald met een magneet, aluminium is niet magnetisch en blijft achter in de hoop. (Hoe dat er uit ziet, kan je hier zien) Plastic wordt met een windshifter uit het geshredderd materiaal gezogen, behalve de plastic die vastplakt aan de vezelplaat. Wat na de verkleining en uitzeving rest is een hoop gelijmde houtspaanders en vezels met plastic tussen, verontreinigd met allerhande producten om verval tegen te gaan (methylbromide, allerlei insecticiden en fungiciden). Deze hoop krijgt ook de stempel biomassa, en verdwijnt in de verbrandingsinstallaties.
Verbrandingsinstallaties die dikwijls niet voorzien zijn op de schadelijke stoffen in de rookgassen, en geen (elektronen)filters hebben om chloor, dioxines en andere stoffen uit te filteren.

Moest er in dit landje wat meer nagedacht worden voor er beslissingen genomen worden, en wat meer experten gehoord worden in plaats van achter de feiten aan te hollen, we zouden al veel verder staan.
Mijn tips voor de heren en dames politiekers:
Maak duidelijke regels en controleer deze. Geef de biomassa-verbruikers toegang tot het groenafval dat nu tot compost verwerkt wordt. Besef dat biomassa meer is dan hout(-afval).

Deze blogpost is er eentje over gevoelige materie. Het is te zeggen, de regels en wetgeving is zo onduidelijk en ontoereikend dat ik soms kort door de bocht ga. Voor specifieke regels kan je de Vlaamse Overheid contacteren (good luck, ik wacht ondertussen bijna 2 maand op antwoord van Kabinet Van den Bossche), OVAM voor regels in verband met transport, verwerking en nuttige aanwending van afvalstoffen, VLACO voor de regels die groenafval aangaan,…

En oh ja, geachte heer Sanctorum….

“Vooral N-VA, CD&V en Open Vld pleiten steeds meer voor biomassa als ‘kostenefficiënt alternatief’ om de CO2-reductiedoelen te halen. Er is nochtans duidelijk een probleem met dat alternatief om fossiele brandstoffen te vervangen.”

Dit is een quote uit het artikel op de website van De Morgen. U als parlementslid van Groen zou beter moeten weten. U zou moeten weten dat de enige, op dit ogenblik doeltreffende en constante vorm van groene energie, biomassa en biogas is. Dat de andere grote partijen zoals N-VA, CD&V en O-VLD pleiten voor biomassa zou u net tot blijdschap moeten stemmen.

“Biogas en biomassa –zoals hout– zijn de belangrijkste bronnen voor groene stroom, zij het vooral dankzij aanvoer uit het buitenland.”

Dit is een quote uit uw stuk (“Gebrek aan politieke daadkracht nekt groene stroom”) op groen.be gepost op 8 februari dit jaar.
Dat is een beetje snel van richting veranderen voor iemand/een partij die anderen daarvoor graag met de vinger wijst he?

Lucht in Vlaanderen werd ‘spectaculair beter’ maar fijn stof blijft probleem

Houtkachel verboden bij mist of windstilte en Drie keer meer fijn stof dan in 2010.
Het thema “fijn stof” was niet uit de lucht gegrepen de afgelopen dagen. Het begon met de houtkachels die teveel fijn stof in de lucht pompten, over verstrenging van de wetgeving/BIW op dieselwagens tot een boete van Europa omwille van het fijne stof in onze Vlaamse lucht

Fijn stof is inderdaad niet goed, het zorgt voor problemen met de ademhaling, een resem welvaartsziektes etc. We moeten dus voorkomen dat dit fijn stof in de lucht terecht komt.

Qua dieselwagens en Europese boetes weet ik redelijk weinig, maar over houtkachels kan ik wel wat meespreken.
Ik stond op Agribex enkele weken geleden, toen plots iemand mij aansprak over mijn staaltjes die ik bij mij op de stand had staan. Een typische boer, zoals er wel meer op Agribex rondlopen, verweet me dat “da dei dinges zeng da da feijn stoef in de lucht poimpen” (zo klonk het toch, zijn dialect…)
Ik had die ochtend het nieuws niet gehoord, dus kon niet direct meebabbelen. Ik probeerde meneer nog duidelijk te maken dat onze installaties de nodige filters hadden en dat er rookgasreiniging was maar het kwaad was geschiedt.
Biomassa zorgde voor vervuiling. Nu laat ik me gelukkig door zo’n zaken niet doen maar probeer ik er iets positiefs van te maken.

Daarom geen verhaal over hoe voor een aantal mensen hun houtkachel hun enige verwarmingsbron is. Geen drama over armoede en negatieve spiraal.
Wel enkele constructieve opmerkingen:

  • De juiste brandstof in de juiste kachel!
    Een houtkachel dient om hout te verbranden. Zuiver hout. Hout dat gekapt is, gekliefd en gedroogd. Geen afvalhout, geen versleten deuren en chambrangs.
  • De juiste afstelling!
    De meeste kachels, zelfs de oudere, hebben een primaire en secundaire luchtregeling. De primaire zorgt voor voldoende lucht in de brandzone, de secundaire lucht zorgt voor circulatie van restanten van de verbranding, zoals vliegassen en houtgas.
    Indien deze luchtstromen goed zijn afgesteld, dan zal er geen fijn stof uit de schouw ontsnappen.
  • Misschien een kleine aanpassing?
    In grote systemen zijn cyclonen voorzien om vliegassen te doen neerdwarrelen. Eventueel zijn deze zelfs uitgerust met mist-sproeiers om alle vaste bestanddelen te doen neerslaan.
    Kleine houtkachels kunnen tussen kachel en schouw gerust ook met zo’n miniatuur-cycloon uitgerust worden. En doordat de rookgassen langer circuleren stijgt het rendement, en daalt de uitgangstemperatuur van de rookgassen.
  • Verbiedt bepaalde brandstoffen!
    In doe-het-zelf-zaken en tuinzaken zijn nog steeds zakken antraciet te koop.
    Zoals we allen weten is antraciet of steenkool een grote bron van CO² en fijn stof. Ik begrijp niet dat dit nog steeds vrij in de handel te krijgen is. Een eerste en controleerbare stap is het verbod op de verkoop van dergelijke brandstoffen voor particulier gebruik. Want in tegenstelling tot de grote installaties kan een kleine kachel niet met een elektrostatische filter worden uitgerust.

En wat met de grote houtketels? Wel, die hebben strikte richtlijnen en normen qua uitstoot. En deze worden, afhankelijk van de grootte, geregeld gecontroleerd. Daar zit het probleem niet. (al geef ik toe dat overal iets kan mislopen, en er dan wel problemen kunnen ontstaan…)

De regering, of het nu Vlaams of Federaal is, moet de bevolking eerst en vooral informeren, en zinnige beslissingen nemen voor ze een verbod op houtkachels op windstille momenten gaan lanceren, of taksen op auto’s omhoog drijven…

Biomassa, de grote uitdagingen

Biomassa is volgens mij de toekomst als het neerkomt op stabiele, continue, ecologisch verantwoorde energievoorziening. Zowel de vaste biomassavormen zoals hout of gras/rietsoorten als vloeibaardere vormen voor biogasproductie hebben echter dezelfde uitdagingen die misschien een hypotheek leggen op de toekomst van groene stroomvoorziening.

Het grootste struikelblok zijn de “Energy policies” van de verschillende landen onderling en de EU-laag daar bovenop. We hebben de afgelopen tijd gemerkt hoe plots beslissingen kunnen genomen worden, en andere beslissingen teniet gemaakt worden. De verlaging van de groene-stroom-certificaten is maar een voorbeeldje.
Naar mijn gevoel wordt er op gebied van energie op (zeer) korte termijn gedacht, en dit staat plannen in de toekomst in de weg. Garanties en langetermijnvisie zijn nodig.
Ondersteuning van regionale en nationale overheid is nodig. Maar ook Europa speelt hierin een rol. De verschillen tussen de landen onderling is veel te groot, waardoor sommige landen voorlopen, en andere achterop hinken.

Door het gebrek aan deftig uitgewerkte “Energy policies” en het ontbreken van langetermijnvisie verliezen veel investeerders hun interesse in middelgrote en grote projecten. Dit zowel op gebied van effectieve energieprojecten als projecten in de toeleveringssector (in dit geval dus de productie van biomassa of stromen voor biogas). We mogen niet rekenen op wat de staat ons bij projecten eventueel kan toestoppen qua subsidies, maar we moeten er van uit gaan dat door juiste regelgeving en “de markt” dergelijke projecten effectief investeerders aantrekt, en voor die investeerders een return on investment geeft.

Een 3de uitdaging is de logistieke keten. Deze keten draait, maar omwille van de instabiliteit van de markten (zowel energiemarkt als biomassa-gerelateerde markten) draait deze wel eens vierkant. Dit klinkt erger dan het is, maar dikwijls zien we biomassa getransporteerd worden van de ene kant van het land naar de andere kant, terwijl er in dezelfde provincie afzetmogelijkheid is. Er is nood aan marktstabilisatie, stabilisatie die er voor gaat zorgen dat er meer gekeken wordt naar lokale afzetmogelijkheden en het beperken van transportkilometers.

Niet onbelangrijk is ook de “consumer confidence”. We zijn het gewoon van de verwarming een graadje hoger te zetten en effectief te voelen hoe de temperatuur stijgt. We zijn ook gewoon dat die verwarmingsketel gewoon in de kelder of garage staat. Warmtenetten met gecentraliseerde ketel zijn in onze contreien een echte nieuwigheid, maar worden al op grote schaal toegepast in Scandinavische landen. De vragen die hieromtrent zijn, komen uit een onwetendheid van de gebruiker. Door correcte communicatie kunnen veel van deze vragen de wereld uit geholpen worden en ontstaat er een nieuwe groeimarkt voor nuttige toepassing van biomassa.

Natuurlijk zijn er van uit de biomassawereld ook uitdagingen die moeten overwonnen worden. “Secure supply” is er zo eentje van. Het goed draaien van een centrale, groot of klein, hangt af van de gewaarborgde levering van biomassa, een gewaarborgde kwaliteit van biomassa en de continuïteit in de leveringen. Door de wisselende seizoenen is het niet altijd eenvoudig om aan specifieke brandstofdefinities te voldoen, maar het is duidelijk dat er moet gestreefd worden naar die continuïteit. Voor investeerders is de twijfel of er over x jaar nog wel genoeg brandstof is een groot struikelblok. Door brandstofdefinities te gaan diversifiëren kunnen ook andere reststromen aangesproken worden, waardoor dergelijke waarborgen effectief kunnen gegeven worden en de markt stabieler gaat worden.

We staan voor een aantal (grote) uitdagingen, maar de toekomst is positief voor biomassa. Laat er ons op alle niveaus voor zorgen dat we die uitdagingen snel de baas kunnen….

De toekomst van energie

Ik ben altijd redelijk begaan geweest met alles wat met biomassa te maken had. In eerste instantie vooral de technische kant van de zaak (verkleinen, zeven etc), maar gaandeweg ook meer en meer geïnteresseerd geraakt in het energetisch potentieel van de verschillende vormen van biomassa.
Door mijn groeiende interesse in hernieuwbare energie uit biomassa volgde automatisch ook interesse in andere hernieuwbare energiebronnen. Zonne- en windenergie, waterkracht, geothermaal, and so on.

Ondertussen ben ik werkzaam in de biomassa-sector en ben ik er van overtuigd dat het biomassa zal zijn die de grote energievraag van de toekomst opvult.
Waarom? Wel, daar zal ik in onderstaande blogpost een antwoord op geven.

Een zeer belangrijke zaak voor de energiebron van de toekomst is het CO²-neutraal zijn. Verder zal veiligheid en hernieuwbaarheid een belangrijke rol spelen. Omwille van die reden hou ik geen rekening met kernenergie in deze post.
Kernenergie is CO²-neutraal, maar er zijn grote vraagtekens bij de veiligheid en er wordt nog altijd gewerkt met een niet-hernieuwbare energiebron.

Biomassa

Biomassa is een volledig hernieuwbare energiebron, die quasi-CO²-neutraal is. Ongeveer alle plantendelen kunnen gebruikt worden als energiebron, eventueel nadat ze eerst voor andere toepassingen gebruikt zijn. Afhankelijk van de plantendelen en een resem andere factoren zoals vochtinhoud, vervezeling van de plantendelen, fractionering etc kan de biomassa verbrand, vergast of vergist worden, kunnen ze via pyrolyse of torrefactie geconditioneerd worden voor verdere bewerkingen en kan het energiepotentieel verhoogd worden.

Op dit ogenblik is het zo dat er eigenlijk 2 stromingen binnen de biomassa zijn.
De eerste is het hout. Hout wordt gechipt of geshredderd en afgevoerd voor verbranding. Eventueel wordt het hout voor het verbrandingsproces nog in pellets of briketten geperst.
De 2de stroom is het zachtere materiaal, dat aangewend wordt voor biogas. Meestal gaat het hier over energiemais of andere energie-teelten maar meer en meer worden ook andere zaken toegepast zoals dierlijke bijproducten, restafval van chemische nijverheid, GFT-afval of bermmaaisel.
Om het gebruikt en de opbrengst van biomassa te verhogen zal in de toekomst vooral moeten uitgekeken worden naar ofwel biomassa-boilers die een zeer breed spectrum van stoffen kunnen verbranden, ofwel de grondstoffen zo gaan conditioneren dat ze op bredere schaal kunnen ingezet worden.

Eigenlijk moet het geheel zo bekeken worden dat elke vorm van plantaardig materiaal, of het nu reeds bewerkt/verwerkt is of niet, een potentiële energiebron is.

Door de juiste conditionering en een logistieke keten afgestemd op de energieproductie zal biomassa een stabiele, veilige en CO²-neutrale basisbron zijn van onze toekomstige energiebehoeftes.
Waar vooral ook rekening mee moet gehouden worden is het feit dat biomassa, als enige alternatieve energiebron, een continue, stuurbare bron van energie is.

Zonne-, wind- en golfkracht

Waarom deze 3 vormen van alternatieve energie bij elkaar in 1 ondertitel? Omdat ze 1 ding gemeen hebben… onvoorspelbaarheid.
Jan-met-de-pet denkt bij hernieuwbare energiebronnen aan hun dak vol zonnepannelen of de windmolens die liefst niet in hun achtertuin staan. Net als bij biomassa is er een energiebron nodig, de zon en de wind die door de zonnepanelen of de windmolens omgezet worden in elektriciteit. Maar de zon schijnt niet altijd, en de wind is ook geen constante.

Ik hoop dat het besef snel groeit dat zonnepanelen en windmolens niet de oplossing zijn om in 2020 20% van onze energie uit hernieuwbare bronnen te halen.

Waar ik wel toekomst in zie is de toepassing van SmartGrids om de piekenergie van zonnepanelen en windmolens zo te gaan verdelen over het net dat deze gebruikt wordt daar waar hij effectief nodig is, en misschien zelfs kan opgeslagen worden om te kunnen voldoen aan een latere vraag.

Het heeft lang geduurd….

In juni 2010 kreeg ik, niet geheel onverwacht, mijn ontslag… (zaak draaide niet zoals het hoorde, input was quasi 0, interesse in wat ik deed was naar mijn gevoel onbestaande…)
Het liet me eigenlijk redelijk koud, want zelf dacht ik er aan om na mijn proefperiode niet verder te gaan met die firma toen.

Ik was ondertussen al bijna 3 jaar niet zo goed bezig… Een eigen zaak die niet de hoge vlucht nam die ik hoopte/had uitgerekend, redelijk labiele gezondheid etc. De vrije tijd die ik plots kreeg was welkom. Enerzijds kon ik mij concentreren op Donut, anderzijds kon ik me concentreren op mezelf. Zelf eens uitzoeken hoe het met me ging, waar ik naar toe wou en hoe ik dit ging aanpakken.

Ik had ondertussen genoeg ervaring met jobs die ik deed, maar niet me de volle goesting. Ervaring die zich uitte in slecht slapen, onfris opstaan en mezelf de dag doorsleuren. Op werkgebied had ik dus redelijk snel een besluit genomen. Ik zou enkel nog gaan voor die ene job die ik _echt_ graag zou doen.
Nu is het zo dat ik in een redelijke niche-markt zit. Waar de jobs voor ITers, marketingmannen/vrouwen en social media experts in mijn ogen redelijk dik gezaaid zijn, is het in de agrarische/biomassa-sector maar een mager beestje.
Daardoor had ik dus niet veel sollicitaties, en nog minder concreet uitzicht op een nieuwe job.

Achter de schermen (maw, niet op twitter/facebook/blog) deed ik mijn ding. Ik trainde Donut tot wat ze is geworden, ik hielp op de bloemisterij (mijn grootvader wordt stillekesaan oud, en ik spring dan zeer graag bij wanneer nodig), ik pluisde de gespecialiseerde pers uit en schreef ondertussen artikels. Dit alles natuurlijk zoals het hoort (legaal enzo, moest je je er vragen bij stellen…)
Het feit dat dit achter de schermen gebeurde zorgde op een gegeven moment bij een aantal kennissen/twittervrienden voor frustraties. Begrijpelijk, maar in mijn ogen een beetje onterecht. Ik had liever gehad dat over dergelijke frustraties kon gesproken worden in plaats van dat ik via via iets moest opvangen. Maar zoals ik al zei, begrijpelijk…

Het tij keerde onlangs. Het heeft lang geduurd, maar plots op een blauwe maandag zag ik een vacature voor Operations Manager voor een firma gespecialiseerd in biomassa. Na een kort gesprek op het interim/selectiebureau en een langer gesprek met de bazen kon ik op 1 februari aan de slag.
Ondertussen zijn we ongeveer anderhalve maand verder, en kan ik zeggen dat ik gelukkig ben in mijn job. Ik regel transporten, zoek partijen hout(chips), hou contact met de energie/verwarmingscentrales, boek boten en zorg dat ze gelost of geladen worden. De dagen beginnen dikwijls vroeg, en stoppen doe ik als ik in slaap val. Maar ik sta graag op, en vind het niet erg dat er om 8 of 10u ‘s avonds nog een telefoontje binnenloopt.
Ik babbel met de chauffeurs van trekker, bulldozer of vrachtwagen, en leer bij. Ik babbel met de ingenieurs van pakweg Electrabel, en leer bij. En ik heb het gevoel dat mijn kennis er mooi tussenin past.

Ja, ik ben gelukkig in mijn job. Het heeft lang geduurd, maar nu kan ik zeggen dat de tijd die ik genomen heb me naar deze situatie heeft geleid. Tijd waarin de wandelingen met Donut een moment van reflectie waren, tijd waarin de #20KK van Koen Delvaux me dingen liet inzien, zowel toen ik voor de camera zat als toen ik kookte voor Koen en Patrick. Tijd die ik online spendeerde… tegelijk twitterend en zeverend, maar ook zoekend en speurend naar dat wat me bezig hield.

Bedankt voor jullie begrip in die tijd, en aan degene die ik gefrustreerd/op de zenuwen heb gewerkt, sorry, laat het toch maar niet aan je hart komen!

Ik doe mijn job graag.

100% Belgisch Groen

Enkele dagen geleden zat hier een folder van Electrabel in de bus. Met onder meer een stuk over 100% groene Belgische stroom. En als er nu iets is dat bij mij gevoelig ligt/mij mateloos interesseert, dan is het wel groene stroom. Vooral die uit biomassa.
Zo was ik ook uitermate geïnteresseerd in het nieuws van de nieuwe centrale van Electrabel “Max Green”. Max Green is een project in Rodenhuize, nabij Gent, waar een oude steenkoolcentrale omgebouwd wordt om op 100% biomassa te draaien. De ombouw vroeg een investering van 125 miljoen euro, en zal stroom leveren voor 320.000 gezinnen.

Op Energiekonline kan je 5 redenen lezen waarom je zou moeten kiezen voor groene energie.

Zo heb je bijvoorbeeld:

100% groen, 100% Belgisch

  • De groene energie van Electrabel is uitsluitend afkomstig van hernieuwbare bronnen zoals wind, water, zon en biomassa.
  • Deze energie is van 100% Belgische origine en dat wil wat zeggen.
  • Electrabel is de enige energieleverancier die garandeert dat voor elke kWh groene energie die u verbruikt, een kWh geproduceerd wordt op basis van hernieuwbare energieën van Belgische origine.

Of

Goed gelabeld

  • Het onafhankelijke organisme Vinçotte kende Electrabel het label ‘Groene Elektriciteit van België’ toe.
  • Dat label bewijst dat de groene elektriciteit die Electrabel voor haar residentiële klanten produceert, 100% Belgisch is.
  • Sommige leveranciers kopen garanties van buitenlandse oorsprong en voorzien hun Belgische klanten van ‘grijze’ elektriciteit.

Dat groene energie uitsluitend afkomstig is van hernieuwbare bronnen lijkt me vrij logisch. Maar dan komt het….
Deze energie is van 100% Belgische origine.
Een artikel in HLN heeft het ook over Max Green. En daarin kunnen we lezen dat de centrale gaat werken op Canadese houtpellets. Ofwel moet er de afgelopen tijd iets gebeurd zijn dat de pers niet gehaald heeft, maar naar mijn weten is Canada (nog) geen Belgische provincie. Dus voor de 100% Belgische groene stroom haalt GDF-Suez de houtpellets in Canada…
Een andere vraag die ik me dan stel is hoe groen die stroom nog is. In Canada worden bomen gerooid, die worden versnipperd, daarna verpulverd om tot pellets geperst te kunnen worden. Nadien moeten deze pellets gedroogd worden. Nadien worden ze hopelijk meteen de boot op gegooid, indien niet eerst met trein of vrachtwagen over het land getransporteerd. Eens ze in de boot zitten, vertrekken ze voor de lange reis naar de Gentse haven. Ik denk dat op dat ogenblik een steenkoolcentrale misschien minder CO2 in de lucht heeft gepompt.

“Goed gelabeld” die handel. Welke criteria heeft Vinçotte gebruikt om te bepalen dat deze centrale “Groene Elektriciteit van België” genereert?
Misschien dient deze energieproductie enkel voor industrie? En komt deze niet bij de particulier terecht? Allemaal zeer vaag….

Max Green zal, eens ze volledig draait, 1 miljoen MWh aan elektriciteit produceren. Electrabel krijgt hiervoor 100 miljoen euro aan groenestroomcertificaten per jaar, goed voor 1 miljard over een periode van 10jaar. Op een moment dat voor de particulier en de kleine ondernemingen die bezig zijn met duurzame energie, de kraan van de groenestroomcertificaten dichtgedraaid wordt, krijgt Electrabel van onze Vlaamse Regering de garantie dat voor hun de zaak nog 10 jaar ongemoeid gelaten wordt.
Om deze GSC te kunnen betalen worden belastingen aangesproken. Inderdaad, jouw geld wordt gebruikt om Electrabels monsterwinsten te garanderen.
En niet alleen de GSC zorgen voor een winstgarantie… De groene stroom die je koopt bij Electrabel komt ook duurder uit dan de standaard “grijze” stroom…

Goed bezig jongens!

(Kleine Update: Volgens Freya Van den Bossche is er geen garantie dat deze centrale 10jaar de GSC krijgt… – De Morgen)

Eco-tone.be

In afwachting van de laatste details rond de opstart toch nog een beetje nieuws op het Eco-Tone-front. Mijn site is live, online en te bezichtigen! Je kan hem vinden op http://www.eco-tone.be
Greet heeft een pareltje afgeleverd!

En verder? Vergaderingskes, contacten leggen, case-study schrijven.
Het begint te lopen….

Zo zie ik het graag!

In het Verenigd Koninkrijk heeft een local council vorig jaar een eigen anaerobe vergister geplaatst. GFT-afval van een 8500-tal gezinnen wordt gescheiden opgehaald, en omgezet in compost en biogas. Biogas voor elektriciteit, maar ook voor warmte. De installatie is zelfbedruipend, en wat overblijft wordt verkocht via het openbare net aan Marks and Spencer. De warmte die geproduceerd wordt gaat naar een nabijgelegen eco-park.

Meer op BBC.co.uk News

En hier in Belgi?ɬ´?
Daar laten ze slecht ingelichte actiegroepjes nieuwe projecten om zeep helpen.
Geen biogas in de Pagaardenstraat.
Beslissing derde keer verdaagd.
‘Biogasinstallatie legt hypotheek op dorp’

Bio-energie & Biomassa : 4 : mijn favorieten

In de voorgaande ‘Bio-energie & Biomassa’ -posts ging het over de verschillende generaties. In deze post ga ik effe mijn persoonlijke favorieten toelichten.

– Korte Omloop Hout (KOH) : Wilgen en Populieren die gekweekt worden om op korte termijn veel hout op te brengen. Dit hout kan gebruikt worden als brandhout, maar ook in biomassa-centrale’s zoals het ERDA in Bertrix. KOH kan geteeld worden op slechte gronden (te nat voor gewone landbouw bvb), maar ook op verontreinigde gronden. Andere mogelijkheden zijn spoorwegbermen, bermen van autostrades, bufferzones rondom landbouwgronden (de Wilgen en Populieren gaan dan nog extra voorkomen dat sproeimiddelen of nutri?ɬ´nten uitspoelen in bvb sloot of beek). In Belgi?ɬ´ potentieel genoeg!

– GFT : Groente, Fruit en Tuinafval kan perfect gemengd worden met energiegewassen zoals mais, en mengmest en vergist worden in een Biogas-reactor. GFT wordt verzameld op het containerpark en afgevoerd om te composteren. Op die manier gaat een grote hoeveelheid methaangas verloren. Na de vergisting kan dit geheel nog gecomposteerd worden, de nutri?ɬ´nten voor de tuin, zonder de stankoverlast van openlucht-compostering!

– Energiegewassen zoals Mais, Aardpeer, Miscanthus, Switchgrass zijn ook favorieten, maar daar zitten we met de negatieve impact op de voedselproductie. Toch blijf ik geloven in de mogelijkheden die deze teelten bieden. In de grote landbouwstreken zoals het midwesten van de States, of de grote vlaktes in Rusland zijn er velden genoeg die braak blijven liggen.

In een volgende post, Ethiek & Biomassa.