(TT)/Plantendokter – Ik ga op vakantie…

en laat mijn planten achter. De zomermaanden zijn er, ongeveer iedereen is wel van plan om een of meerdere weken erop uit te trekken, naar onze kust, of die van een ander. Maar er zijn enkele dingen die we niet kunnen meenemen. Onze huisdieren (katten, vogels etc) maar natuurlijk ook onze kamerplanten.

Hoe kunnen we onze kamerplanten (en eventueel kruiden of kleine balkonplanten) in leven houden als we niet thuis zijn? Er zijn enkele kleine truukjes die ons daarbij helpen.

De truuk met de badkuip en de draad

Vul je badkuip grotendeels met water, en leg er planken over waarop je je potten en bakken kan schikken. Laat een dikke katoendraad gedurende een uur of langer weken in het water. Stop deze draad langs onder, doorheen een afwateringsgaatje, in de potgrond. Het andere uiteinde van de draad leg je in het water. De draad gaat het water opzuigen en zo voor een connectie zorgen tussen de plant en het water. Wel opletten dat er geen rechtstreeks contact is tussen pot en water.

De truuk met de turf

Heb je maar enkele potten die de vakantie moeten overleven, dan kan je beter opteren voor de truuk met de turf. Zoek een bak waar je potten in kunnen zonder dat je de planten beschadigt, en leg hierin een dikke laag kletsnatte turf. Ze je potten op deze turf, en vul de rest van de ruimte ook op met de kletsnatte turf. Wel opletten dat de turf niet hoger komt dat de potten. De turf gaat de potten koel houden, en langs onder voorzien van voldoende water. Terrasplanten zoals kruiden of kleine potplanten kan je zo ook doorheen je vakantie helpen.

De truuk met de plantschop

Een hele reeks planten, zoals Spathifyllum, Asparagus, Hortensia of Chlorophytum (en andere…) kan je tijdens je vakantie uitplanten in volle grond. Doe dit echter niet de dag voor dat je vertrekt, maar groepeer de planten kort bij elkaar, en graaf ze minstens een week voor je vertrek in. Geef voldoende water, zodat de grond rijk is aan water, om af te geven doorheen de dagen en weken die volgen. De planten gaan misschien niet alle dagen water krijgen, maar langs de andere kant genieten ze mee van dauw en regenbuien. Na je vakantie kan je ze terug inpotten.

Opgelet, deze trukjes werken goed, maar zijn beperkt in tijd. De truuk met de plantschop kan je planten langer laten overleven, maar de andere zijn goed voor 2-3 weken.

Into the wild

#Intothewild heeft een kleine blog- en tweetstorm veroorzaakt. Oh Boy!

K ga het niet aan mijn hart laten komen.
De zaak was, Sart moest een opdracht doen over “overleven in de natuur” (expliciet tussen aanhalingstekens, omdat 24u in de vrije natuur niet overleven is, dat is eerder effe loskoppelen en genieten). En Sart vond het een leuk idee om wat mensen te ronselen. Snel snel via sms/twitter/mail werden afspraken gemaakt, dingen geregeld en ongeveer 12u later was het al zover.

Samen met Claire volgde ik de instructies van Imke om haar stukje paradijs te vinden. De overgang van de industrie rond het Sas van Gent naar de velden en bosjes was groot. (Het contrast ‘s nachts nog veel groter, boven je de sterrenhemel, in de verte de gloed van de industrie.)
Aangekomen aan het water, kwam Imke er aan gehobbeld in een prachtige Landrover Defender 130. Wat een beest (de auto he!). Snel alles overladen, en het bos in! Een open plek, een paadje naar het water, een bootje, de vuurkuil was reeds gegraven. En toen begonnen onze 24u echt. Het vuur aanmaken, kooltjes maken voor de BBQ, genieten van de stilte.

En eigenlijk ging het zo de volledige 24u verder, vuur maken, rond het vuur zitten, wat rondroeien, eten en drinken. Slapen onder de sterrenhemel, wakker worden van de zon en de vogeltjes, thee maken op het nieuw opgestookte vuur. Ontbijten met aardbeien en cava, opnieuw BBQ, eitjes met spek, gegrilde lookbroodjes. Bezoek van de Lama.

Het “overleven” vormde geen probleem, maar wat ik snel heb gemerkt is dat ik veel minder nood had aan mijn gsm, k had geen nood om te twitteren, smsen, laat staan om op de klok te kijken. Ik merkte ook dat de mist die al een tijdje in mijn hoofd hing, begon op te trekken, de vele dingen die ik moest doen, niet mocht vergeten etc, maakten plaats voor het idee dat het vuur aan de gang moest blijven, dat het eten OK moest zijn. Geen gejaag. De schok toen we terug in “de bewoonde wereld” kwamen was dus echt wel groot. GSM terug opzetten, en zoveel missed calls, zoveel smskes om te beantwoorden. Op dat ogenblik wou ik met gewoon omdraaien en terug gaan.

De korte tijd die we samen waren heeft me ook de mogelijk gegeven om de mensen die er bij waren beetje beter te leren kennen. Zofie heeft geheimzinnige glimlachjes, Claire heeft niet zo graag beestjes maar kan tegen koud water (ik niet!), Imke in een Defender is WOOOOOOOW, Sart haar hersenkronkels zijn even gekruld als haar haar 🙂

Voor zij die er niet bij waren, het was een open invite, het is op twitter gepasseerd, ik heb ook meteen gevraagd aan Imke waar #intothewild over ging, en jullie mochten dit evengoed doen.

Voor het artikel kan je op DSonline terecht, voor de foto’s kan je op flickr terecht. (ze moeten wel nog opgeladen worden…)