Ik herinner me mijn eerste Twunch nog zeer goed. Het was in de Quick in de Nieuwstraat, en Boskabout, Wim, Bruno en nog enkele anderen waren er ook. FMBrussel kwam ons interviewen over wat een Twunch nu eigenlijk was. En we aten samen gezellig hamburgers. Boskabout en Bruno kende ik al, Wim had de dag tevoren een twitterstorm veroorzaakt over een zekere presentatrice en haar slechte gewoontes dus daar hadden we ook snel een gespreksonderwerp, en de anderen, dat liep ook los.
Of zoals Twunch omschreven wordt:
“Twunch is lunch, twitter-style: twitterers gather without ceremony at a place to talk about the things that make them tick. The location is a restaurant where one can eat fast, cheap and without bookings.”
Sinds die ene Twunch heb ik er nog vele gedaan. In de Quick in Kontich, in de Wok-a-way in Gent, op Cactusfestival en op nog vele andere plekken. In La Cantina in Brussel organiseerde ik zelf ook een keer een Twunch… aaaah, good times!
Maar deze week heeft het concept Twunch helemaal zijn charme verloren. Voorbije woensdag was het een twunch op het dakterras van MinisterQ, Quickie, De Vince voor de vrienden neem ik aan. Een massaal bijgewoonde twunch, met presentaties, een agenda, een vraaggesprek. Imho, net niet wat een twunch is.
Het vrije van aan tafel te gaan met mensen die je enkel via twitter kent, en te tweets over te brengen naar een offline gesprek, dat is waar een twunch om draait. Gesprekken aanknopen met iemand die je al maanden volgt, of misschien maar pas gaat volgen na die twunch. Casual een hamburger eten, wat bijkletsen en dan hop, terug naar het werk.
Mijn gevoel bij de #Twunchq is natuurlijk zeer subjectief, maar valt uit elkaar in enkele puntjes:
- Hoort een twunch een agenda te hebben? Neen, een twunch is redelijk vrij binnen en buiten lopen zoals je middagpauze/werkomstandigheden het je toelaten .
- Presentaties op een twunch? Neen, een twunch is eten en babbelen. Presentaties zijn voor BGGDs, Barcamps, CafeNumerique en andere bijeenkomsten die net bedoelt zijn om te werken rond een thema.
- Een vraaggesprek? God why? Je mag niet babbelen met eten in je mond!
- Zouden de aanwezigen ook naar andere twunches komen? Er staan een aantal gekende namen op de lijst, mensen van wie ik weet dat ze ook naar een twunch met 5 mensen komen. Maar er staan er veel meer op die nog nooit van twunch gehoord/gedaan hadden, maar door de bekendheid van @VincentvQ plots wel er bij wouden zijn. Gaan die nu @twunch in het oog houden? Gaan ze er de volgende keer in de Quick of Wok-a-Way zijn? Ik vrees er voor.
En zo verliest een heel leuk concept veel charme.
Minister Q, organiseer de volgende keer een Barcamp, misschien in het Parlement of zo? Ik neem aan dat daar zalen genoeg zijn. Laat daar je mensen hun ding doen, en zorg voor open slots zodat ook wij rond datzelfde thema iets kunnen komen vertellen. En de volgende #twunchQ zet je een BBQ op je dakterras en draai jij het vlees. Ik zal je veel sympathieker vinden op die manier.
Als de aanwezigen op #twunchQ nu ook eens naar #HackDemocracy zouden komen…
Wat mij vooral stoorde was de aanwezigheid van zeer vermoedelijke niet-twitteraars. Netwerkers. Salestoestanden. Echt. Niets twunch en enthousiast.
We zijn met veel op twitter vandaag. De tijd dat we elkaar haast allemaal persoonlijk kenden is gedaan, soms heb ik het er ook moeilijk mee. Soms ben ik blij dat het niet meer zo niche is. Ik twijfel en denk daarover.
Ik ben met veel vooroordeel gegaan. De belangrijkste reden was dat ik door drukdrukdruk teveel barcamps, GGD en twunches had gemist, en een heleboel van jullie al lang niet meer gezien had (en ik mis jullie geeks).
De presentatie van @toon was verrassend, en in het vraaggesprek nadien kwamen de kwaliteiten van de andere sprekers naar voor.
Ik vond het dus zeer de moeite om te gaan.
Het leuke aan twunch is dat niets moet en alles mag, dus ook er een programma opplakken. En als de deelnemers vooraf gewaarschuwd zijn, who cares?
Hier krijg ik nu het schijt van.
Anderen die zeggen hoe anderen iets moeten doen.
Je moet zus Twitteren en zo Twunchen. Who cares?
Twitter is niet gemaakt voor jou alleen. Iedereen vult dat anders in, doet daar andere dingen mee.
Staat het je niet aan, dan volg je die mens niet meer, ga je niet naar de zogenaamde foute Twuch.
Op Twitter mag (bijna) alles en moet niks. Leer dat nu eens.
Jan, ik zeg niet hoe anderen het moeten doen, ik stel bij mijzelf vast dat het concept twunch veel waarde verloren heeft voor mij. En dit komt door het feit dat het ganse twunchgebeuren toch enigzins politiek misbruikt wordt….
Maar iedereen doet maar hoe hij/zij het wil he…
en vergeet u gat ni af te kuisen he….
Ik heb begrip voor je reactie, die vermoedelijk voortspruit uit een combinatie van bezorgdheid over de bezoedeling van het concept en het gevoel dat iets wat van “ons” was nu gerecupereerd wordt door mensen waar we iets minder voeling mee hebben. Mijn eerste reactie was er ook eentje van weerstand, maar toch ben ik gegaan.
Met de Twunches zoals wij ze kennen had het niet veel te maken, maar dat betekent toch niet dat we het pure Twunch concept kwijt zijn?
Ieder organiseert nog altijd zo makkelijk een Twunch naar eigen goesting en smaak. Dat er hier en daar alternatieven ontstaan is niet tegen te houden en is ook niet per sé een slechte zaak…
Politiek misbruik is nogal groots uitgedrukt. Nu doet iemand van de overheid de moeite om over open government te praten én daar de mening van de man in de twitter-straat te vragen.
Dat hij het medium twunch koos omdat tweetup hier niet zo gekend is, is voor mij maar bijzaak. We wisten waar we ons mochten aan verwachten en het mag duidelijk zijn dat de andere twunches nu niet meteen Q gaan volgen in het concept.
LOL, hipster.
FYI: geen compliment.