Cote a l’os op z’n Italiaans

De Outdoor Chef staat hier nog steeds te blinken. Alleen het bakrooster heeft wat van zijn glans verloren, maar dat is begrijpelijk als je weet hoeveel kilo’s vlees er al zijn over gegaan. En niet alleen vlees trouwens…. ook chocolade voor chocolade-fondue, en gegratineerde groentjes.

Een van de testjes was de Cote a l’os. Een van mijn schoonbroers is nogal sceptisch tegen over BBQen op gas, dus ik wist dat ik het dikke stuk vlees met been perfect moest grillen om hem te overtuigen. Tijdens enkele verblijven in Italië heb ik de kans gehad om samen met echte Italianen aan tafel te zitten, en daar heb ik het zaligste stukje gegrild rund ooit gegeten. Het vlees werd ongekruid gegrild, en aan tafel op smaak gebracht. Hieronder krijg je de volledige beschrijving.

Deze bereiding kan met elk stuk rundsvlees, maar ik raad toch aan om uit te kijken naar een mooie Cote a l’os (Ribstuk op z’n Vlaams gezegd ;-)) of een Entrecote (Tussenribstuk).
“De echte” côte à l’os” wordt gesneden uit de zesrib. Aan elke steak zit één rib vast. Dit levert een stuk vlees op dat al gauw een kilo weegt.” (quote van Keukenweetjes)
Aan een Entrecote zit geen been. Een Entrecote is meestal ook nogal gemarmerd (doorweven met vet.)

Voordat de Cote a l’os de BBQ opgaat moet deze zeer heet gestookt worden. Op een Outdoor Chef (of een andere BBQ met deksel) wil dit zeggen dat je de BBQ op zijn hoogste stand met het deksel dicht laat branden. Op de thermometer zal je de temperatuur snel zien stijgen.
Wanneer het stuk vlees de BBQ opgaat, is deze vrij van kruiden, olie etc. Puur vlees…. Door de hete grill ga je mooie lijnen in het vlees branden. Afhankelijk van de dikte van het vlees moet de grilltijd verlengd of verkort worden. Een mooi effect is het quadrilleren van vlees. Na een kwart van de baktijd draai je het vlees een kwartslag op de grill. Halverwege draai je de Cote om, en nog eens een kwartje baktijd later geef je hem opnieuw een slag van 90°. Zo krijg je vierkantjes in het vlees gegrild.

Een Cote a l’os eet ik graag saignant. (en eigenlijk geldt dit voor alle rundsvlees…) Misschien heb jij hem liever blue, of a point, ieder zijn smaak. Maar hoe lang moet het vlees op de grill liggen? Je kan hier niet echt een tijd op kleven. Een trukje om de cuisson (fancy woordje blijkbaar tegenwoordig) te controleren is het volgende: Zet je duim en wijsvinger tegen elkaar en zet een beetje kracht, zodat de muis van je hand opspant. Duw nu met de wijsvinger van je andere hand op de opgespannen handmuis. De druk/spanning die je voelt, komt overeen met blue. Gebruik je je middelvinger, dan voel je hoe het vlees moet aanvoelen als het saignant is. Je ringvinger komt overeen met a point, en de druk bij je pink komt overeen met een lekker stuk vlees dat verknalt is….

Veel tekst, veel info, maar ondertussen heb je een stuk ongekruid, gegrild vlees. Wat ik heb mogen meemaken aan die tafel in Italië kwam eerst vreemd over, maar werd al snel goedgemaakt door die heerlijke smaak.
Als je vlees van de grill komt, wikkel je het in enkele lagen alu-folie, en laat je het effe rusten, zodat de vezels zich openzetten. Ondertussen neem je grof zeezout, een pepermolen, olijfolie.
Nadat het vlees terug uit de folie komt, snij je het in dunne reepjes, en bestrooi je het met het grof zeezout en grof gemalen peper. De olijfolie sprenkel je over de Cote a l’os, waardoor het zout en peper tussen de reepjes vlees meegenomen wordt. Zalig!

Wil je iets meer BBQ-kruiding, dan mag je altijd toch het vlees bestrooien met provencaalse kruiden terwijl het op de grill ligt.

Outdoor Chef

2 weken geleden mocht ik van Yannick van RCA naar een BBQ-workshop. De mensen van Outdoor Chef zouden ons verwennen. Eten, drinken, mensen leren kennen, altijd leuk, dus het was een avondje genieten. Het vervelende aan zo’n avonden is dat ik eigenlijk niet meteen veel bijleer. Natuurlijk, je leert altijd wel iets bij, maar op gebied van BBQ en aanverwanten wordt dat een beetje moeilijk. Het is namelijk zo, ik heb niet alleen ervaring met zowel BBQ’s op houtskool en blokken hout als op gas. Ik heb zowaar ook een hele tijd BBQs verkocht (gas en houtskool.) Ik ben dus eigenlijk eerder benieuwd naar ervaring op lange termijn. Die avond vertrok ik dus niet alleen met een voldane maag, maar ook met een spiksplinternieuwe Outdoor Chef Leon Vanilla in mijn koffer. Door tijdsgebrek ben ik er echter maar pas in geslaagd deze vorige week zaterdag in elkaar te vijzen. Sindsdien heb ik al 2 serieus geslaagde BBQ-avonden achter de rug 🙂

Je snapt het waarschijnlijk al, het gaat hier de komende weken/maanden vooral gaan over Outdoor Chef en receptjes op de BBQ.

De Leon Vanilla komt in een grote doos (ze ging niet op de achterbank van mijn Merc A, de koffer was de klein….). Eens de doos geopend, kan het monteren beginnen. Ik heb dit alleen gedaan, en dat ging, maar waarschijnlijk is het wel handiger als je hulp hebt… De instructies zijn duidelijk, de onderdelen zijn goed gemerkt, en de vijzen/moeren/rondellen zitten mooi bij elkaar, gesorteerd, geplastificeerd op een kartonnetje (niet Ikea-gewijs allemaal samen in een zakje!!). Na de montage moet de gas nog aangekoppeld worden, en hoe vlot dat dit gaat, hangt er vanaf welke soort je gebruikt. Ikzelf zweer bij Shell Cube (5kg propaan in een shock-proof verpakking), maar dat hield dan ook in dat ik een stukje van de gasslang moest afsnijden om de ontspanner te monteren. Heb je hier geen ervaring mee, vraag dan of ze het in de winkel kunnen doen. Liever zo dan gaslekken, nietwaar? 😉

Als je alles goed gemonteerd hebt, is het tijd om te bakken! In volgende blogposts ga ik wat dieper in op het specifieke baksysteem van Outdoor Chef, maar ik kan je zeggen, de Cote ‘ l’os, de entrecote, de kotteletjes, de gevulde courgette, ze waren allemaal superlekker. En behalve standaard vlees bakken heb ik ook al groenten gegratineerd en gepofte patatjes gemaakt.

Aan de discussies Gas VS Houtskool ga ik mij hier niet aan wagen, beiden hebben voor en nadelen, charmes etc.

In een volgende post: Cote a l’os en entrecote op de grill!