Spiering met appeltjes in de oven

Als volwassen man compote eten, dat staat niet. Daarom plak ik er een fancy naam op en geef ik de compote een twist. Et voila, een simpel receptje met een lekker resultaat.

Ingrediënten: (per persoon)

  •  een spiering
  • een dikke appel (Jonagold of een compoteappel zoals Franse Reinette)
  • een kleine ui
  • een half litertje rundsbouillon

Kruid de spiering met peper, beetje nootmuskaat en een beetje komijn en bak kort langs beide zijden in ruim boter. Wanneer de spiering gekleurd is (hier en daar mag ze een krokant korstje hebben) leg je ze in een ovenschotel.
Doe een nieuw klontje boter in de pan en doe er de fijngesnipperde ui bij. Fruit deze kort en blus met de bouillon. Roer goed zodat bakresten los komen en de saus wat dikt. Je kan ze zelf ook dikken met een mengsel van een tumperken bloem (een eetlepel is dat ongeveer)  en wat bouillon doorheen de saus te roeren. Wordt ze te dik naar je zin, beetje water toevoegen… De saus kan je op smaak brengen met Maggi smaakversterker, kruiden zoals peper, zout of komijn,…
Giet de saus over de spiering in de ovenschotel.
Snij de appel in fijne schijfjes en leg deze over de spiering. Het is niet de bedoeling dat ze verdrinken in de saus, maar ze mogen er wel wat in drijven.

Schuif de ovenschotel  in de voorverwarmde oven (180°) en laat gedurende een half uurtje de appeltjes smelten. Wil je krokanter? Haal de schotel dan vroeger uit de oven.

Schuif een spatel onder de spiering zodat je spiering en appeltjes tegelijk op een bord serveert. Doe er wat bloempatatjes of puree bij en overgiet deze met de saus.

Pompoenrisotto met balsamico varkenswangetjes

Gisteren hadden we 2 bevriende koppels over de vloer. Koken voor 6 is geen probleem, maar er was een extra uitdaging… 1 van de 6 eet liefst vegan (al maakt ze uitzondering op verplaatsing en dan is veggie ook ok).

Dus, een basisschotel die vegan/veggie is, met uitbreidingsmogelijkheid voor de normale eters. Het feit dat ik een dikke pompoen had liggen duwde mij al in een richting, wat google werk leverde uiteindelijk het menu van de dag op: pompoenrisotto met balsamico varkenswangetjes.

Ingrediënten: (voor 6 personen)
De risotto

  • 600 gram risottorijst
  • 1 fles witte wijn
  • 1 liter groentebouillon
  • dikke sjalot
  • 2 teentjes look
  • 300 gram pompoen in kleine blokjes
  • 300 gram zoete aardappel in kleine blokjes
  • 50 gram fijn gemalen oude parmezaan
  • peper en zout
  • saffraan
  • 6 snedes rauwe Italiaanse ham
  • 12 sneetjes chorizo

De balsamico varkenswagetjes

  • 6 varkenswangetjes
  • balsamico
  • honing
  • sojasaus
  • peper
  • zout

Enkele uren voor het koken prepareer je de marinade door 2 eetlepels sojasaus, 2 eetlepels balsamico, 4 tot 6 eetlepels honing (afhankelijk hoe zoet of zuur-zout je het graag hebt) onder elkaar te roeren. Laat de varkenswangetjes hierin trekken. Denk er op tijd aan ze eens te roeren zodat ze allemaal goed in het mengsel trekken.

Versnipper de sjalot en look en laat deze in een diepe pan in olijfolie glazig worden. Voeg de rijst, pompoen- en zoete aardappelblokjes toe samen met wat wijn en bouillon. Verlaag het vuur naar 1/3de kracht en roer continu het rijstmengsel om. Als het vocht ingetrokken/verdampt is voeg je nieuw vocht toe, zij het de wijn, zij het de bouillon. Blijf dit doen tot de rijst gaar is. Uiteindelijk gaan zowel de fles wijn als de bouillon op zijn. Breng op smaak met peper en zout. Roer enkele minuten voor het einde ook de saffraan onder de risotto. Tot hier toe is dit gerecht vegan en kan het beschouwd worden als volwaardige maaltijd. Vanaf nu wordt het  niet meer vegan….

Roer voor het serveren de gemalen parmezaan onder de risotto en laat even rusten.
Tijdens het bereiden van de risotto hebben de chorizo en rauwe ham in een hete oven gedroogd. Verkruimel de chorizo en roer deze ook onder de risotto.

Terwijl de risotto op staat bak je de varkenswangetjes in een andere pan. Effe dicht schroeien in hete boter, dan laten garen op een zacht vuurtje. Elke keer je de wangetjes draait eens insmeren met de marinade.

Schik de borden met een dikke lepel of 2 risotto, een sneetje gedroogde ham en een varkenswangetje.

Dankoe

Vlam deed een  enquête naar het zuivelgebruik van Vlamingen tussen 18 en 30 jaar. Daaruit bleek dat zuivel als iets vanzelfsprekends gezien wordt, maar dat de jeugd er nog maar weinig over weet én de voeling met de oorsprong ervan mist.   Daarom werd een ludieke actie gedaan, het #dankoe festival. Kort samengevat, elke keer de hashtag #dankoe gebruikt werd kregen de koeien extra perks. Voer op een gouden schoteltje, een pedicure, live muziek. Over het “festival” zelf ga ik mij niet uitspreken. Ik heb er wel mijn gedacht over, maar ze hebben mijn nummer bij Vlam…

Behalve koeien die een plezante dag hadden, was de hashtag ook goed voor wat opiniestukjes van bedenkelijke inhoud (onwetendheid kent geen grenzen blijkbaar….)  en reacties van usual suspects zoals Biteback.  Ik heb op twitter al het stukje dat in Knack verscheen van de nodige duiding voorzien en op gedoe zoals Biteback reageer ik liever niet meer, zij houden toch vast aan hun leugens.

Wat me elke keer weer zwaar valt wanneer er aandacht is voor de veehouderij (zij het een actie, zij het een nieuwsbericht),  is hoe groepjes als Biteback erop springen en een blik leugens open trekken. Maar goed, het werkt voor hun, spijtig genoeg.
Wat me nog zwaarder valt is dat ik intelligente mensen, waar ik ooit zelfs naar opkeek, zie diezelfde leugens verspreiden. Mensen die zelf maar al te snel reageren op hoaxes met de boodschap om eerst te checken voor je iets deelt die nu zelf met graagte volstrekte leugens delen. Plots is er de nood niet meer om te checken…

Wil je geen melk drinken? Goed voor jou. Wil je geen vlees meer eten? Ok, je moet niet van mij. Maar neem je beslissing gebaseerd op feiten.  Valt het je emotioneel zwaar om een dier te eten? Geen enkel probleem. Maar leg jouw keuze niet op aan anderen. Wil je echt weten hoe het er op de boerderij aan toe gaat? Vraag het ons. Wil je eens op bezoek komen? Dat kan! Voor mij als vleeseter en zuiveldrinker is het niet moeilijk om respect te tonen voor zij die dit niet doen. Waarom voelen de veggies en vegans toch die nood om anderen hun overtuiging op te dwingen?

Racist! – Of hoe een probleem echt niet meer ontkend kan worden

De afgelopen week was het weer de moeite in de media. Iemand had een onderzoek gedaan naar racisme en, als bij wonder, waren de Vlamingen en blanke Brusselaars allemaal racist! Zij VS wij! ‘Jamaar wij zijn geen racisten, kijk maar naar Zuhal en Joël!’ Zuhal werd een wasmiddel, Joël werd door de andere Joël een alibi-neger genoemd. Ondertussen wordt de politie in Borgerhout belaagd en blijkt het de fout te zijn van de Antwerpse  burgemeester.  Ik ben wel te vinden voor zij versus wij. Maar die “zij” en “wij” moeten duidelijker omschreven worden. Continue reading “Racist! – Of hoe een probleem echt niet meer ontkend kan worden”

Kalfslapjes met citroensaus en sweet potato wedges

Ingrediënten:
* kalfslapjes (ik had ong 320gr voor ons 2)
* 2 zoete patatten
* 1 dikke citroen
* rucola
* parmezaansnippers

* groot glas witte wijn

Was de zoete patat en snij overlangs in 2, snij elk deel apart in 5-6 ongeveer gelijk stukken (wedges – driehoekig van vorm… ge weet wel). Gooi alle partjes in een kom, bestrooi rijkelijk met peper, zout, tijm en olijfolie. Zorg dat ze allemaal goed gekruid zijn. Spreid open op ovenplaat met bakpapier en schuif in voorverwarmde oven (230 gr). Laat gedurende 25 min grillen.
Klop kalflapjes plat tussen 2 laagjes cellofaan (vershoudfolie), kruid met peper en zout en bak in olie/boter mengsel. Als ze gebakken zijn, blus de pan met glas wijn en sap van halve citroen. strooi wat tijm in het mengsel en laat wat inkoken.
Schik bord met rucola, strooi er parmezaansnippers over, schik de potato partjes, leg schijfje citroen op het gebakken vlees. Giet wat citroensaus over het vlees.
Tadaaaa

Veel volk over de vloer

Nodig eens 14 volwassenen en 3 kinderen uit… En geef die ook eten. Awel ja, en het was ook ideaal BBQ-weer! ‘t Is te zeggen, als uw vuur heet genoeg is, deert de regen niet. Zowel het vlees als de slaatjes werden goed onthaald, dus hierbij de receptjes.

Vlees

Cuba Libre kippebilletjes
Voor 15 kippebilletjes:

  • 1 blik cola
  • 20 cc rum (moet geen fancy rum zijn, het is maar om te koken)
  • 200 gram bruine suiker
  • sap van  limoenen
  • 1 spaans pepertje in stukjes gesneden

Combineer alle ingrediënten. Plaats de kippebilletjes in een ovenschotel en giet het mengsel over de billetjes, zorg dat deze onder staan. Plaats in een voorverwarmde oven en laat gedurende een uurtje garen op 160°C. Haal uit de oven en giet de marinade af in een steelpannetje. Laat de marinade inkoken tot ze stroperig wordt.
Leg de billetjes op eenhete grill en smeer ze geregeld in met de marinade. Serveer met een schijfje limoen.

Beercandied Bacon
Voor ongeveer 1 kg spek

  • 1 donkere Grimbergen (of een ander zoet/kruidig bier)
  • 200 gram bruine suiker

Leg de sneetjes spek op de bbq bij medium warmte. Smeer ze in met het bier-suikermengsel en draai om. Smeer ze opnieuw in en draai om. Blijf dit doen tot het bier-suikermengsel op is en het spek goed gegaard is. Crunchyness is volgens goesting. Laat na het bakken even afkoelen voor extra smaakplezier.

Rundsreepjes met honingmosterd
Voor 20 stuks

  • 600 gram biefstuk van 4-5 cm dikte
  • 1 dikke sjalot
  • 2,5 cl olijfolie
  • 2 cl sojasaus
  • 2 eetlepels honing
  • 2 eetlepels mosterd
  • 20 houten stokjes in water geweekt

Snij de biefstuk in repen van ongeveer 1 cm dikte, de sjalot in grove stukken en rijg deze op de houten stokjes in een S-vorm. Meng de olijfolie, sojasaus, honing en mosterd in een kom door elkaar en marineer de rundsreepjes hierin. Bak op een hoog vuur.

Kippevleugels met colacurryketchup marinade
Goed voor 25 kippevleugels

  • 1 blik cola
  • evenveel curryketchup
  • beetje chilipoeder volgens smaak (mag ook cayennepeper zijn)

Meng de cola, curryketchup en het chilipoeder. Plaats de kippevleugels in een ovenschotel en giet de marinade hier over. Schuif in een oven en laat gedurende anderhalf uur traag garen op 150°. Giet hierna de marinade af en laat de kippevleugels afkoelen. Laat de marinade inkoken tot ze stroperig wordt. Plaats de kippevleugels op een hete bbq en smeer deze geregeld in met de marinade. Serveer heet.

 

Slaatjes

Avocadoslaatje

  • 1 avocado
  • 1 rode ui
  • halve komkommer
  • kwart granaatappel
  • enkele blaadjes koriander
  • 1 limoen
  • mayonaise naar goesting en smaak

Snij de avocado en komkommer in blokjes. Snij de rode ui in fijne reepjes. Maak de granaatappelpitjes los. Snij de koriander fijn. Meng alles in een kom. Pers de limoen uit en sprenkel dit sap over het slaatje. Meng de mayonaise onder het slaatje.

Witloof-appelslaatje

  • 3 kroppen witloof
  • 1 appel
  • handvol rozijen
  • gele ui

Snij het witloof en de appel fijn en meng met de rozijnen. Rasp de ui of snij deze heel fijn en meng ook onder het witloof-appelmengsel. Meng mayonaise naar smaak onder het slaatje.

Open brief aan Minister Turtelboom (en de rest van de regering)

Geachte Mevrouw Turtelboom,
Beste Annemie,

 

ik ga met de deur in huis vallen. Er ligt mij iets op mijn lever. Ik loop al een aantal dagen met een zwaar gemoed rond. Het is ergens zaterdagochtend begonnen. En ik krijg het niet uit mijn lijf… Het doet me terug denken aan een vorige zware periode, eentje waarin ik het echt niet meer zag zitten. Ik werkte hard, kreeg op het einde van de maand mijn loon op mijn rekening gestort en dacht dat ik het voor elkaar had. Maar tegelijk knaagde er iets, diep vanbinnen. Ik was niet gelukkig. Ik werkte voor mijn baas, niet voor mezelf. Ik leefde voor anderen en niet voor mezelf. Ik heb toen een beslissing genomen en sindsdien ging het veel beter. Een belangrijk stuk van mijn ongelukkig zijn toen was het idee dat ik niet beter werd van wat ik deed, ik kwam niet dichter bij een eigen huis of appartementje, mijn spaarrekening bleef op hetzelfde niveau staan. Ik leefde om te werken, om dan na alle kosten en belastingen net genoeg over te hebben om te leven. Ok, ik had misschien wat meer kunnen sparen door eens niet op café te gaan, eens geen tijdschrift de kopen of wat meer bij mijn ouders te gaan eten in plaats van zelf te koken. U ziet, het sparen was toen al besparen op mijn eigen vrije tijd.

Ondertussen zijn we een aantal jaren later. Door omstandigheden heb ik en mijn vriendin nog altijd geen eigen huisje of appartement. We wonen hier nu met 2 in een huurhuisje, te midden van glooiende akkers van de Vlaamse noordrand rond Brussel. We zijn hier gelukkig. Ok, we hebben enkel glas dus we verwarmen wat extra, maar de mazout is afgeslagen dus dat scheelt weer iets. En ‘s nachts als het koud wordt dan draai ik mij in 2 donsdekens, dat is ook lekker warm. De koude kleren ‘s morgens moet ik er maar bijnemen.
U moet weten, mijn vriendin is startend zelfstandige die nog niet de volle uren draait. Haar inkomen is dus ook navenant. In tegenstelling tot wat velen denken wil zelfstandige worden niet automatisch zeggen dat je rijk bent of wordt. Ik pas met mijn eigen loon dus hier en daar wat bij in het huishouden. Op zich vind k dat niet zo erg, al zie ik maandelijks mijn beperkte spaarrekening beetje bij beetje dalen.

Maar even terug naar de zaak. Met mijn gewone loon en mijn vriendin haar eerder lage inkomen als zelfstandige komen we er dus niet toe om een huis te kopen. Ik kan een lening aangaan voor een krot, maar dat schiet niet op. En toen we een tijd geleden eens concrete plannen hadden ging het zelfs zo ver dat we uitgelachen werden door een bediende van onze staatsbank Belfius toen we gingen kijken voor een lening. We moesten eens terug komen als we zelf voldoende geld hadden. Tja, geld brengt geld mee…
Geen eigen huis, dus geen mogelijkheid om een lening in de belastingen in te brengen. Geen onkosten om af te trekken bij mij. Geen kinderen ten laste. Gelukkig ook geen ouders ten laste. We worden dus ten volle belast. Het is niet met mijn volle goesting, maar bon, het moet. Ik betaal dus al redelijk wat voor andermans kinderen, de pensioenen van onze (brug-)gepensioneerden, het (slechte) onderhoud van onze wegen, ons leger en politiediensten, het onderwijs, de gezondheidszorg, kortom, alles waar belastingen voor kunnen gebruikt worden.

Ondertussen zag ik mensen rondom mij die in een (bijna) afbetaald huis woonden. Mensen die al jaren genoten van de fiscale inbreng van een hypothecaire lening en deze bijna afbetaald hadden. Mensen die geld hadden om zonnepanelen te leggen, of die een renteloze lening konden aangaan om de panelen te bekostigen. In plaats van deze zonnepanelen te gebruiken om aan hun eigen energiebehoefte te voldoen werden het al snel investeringen die geld opbrachten. De Groene Stroom Certificaten zorgde al snel voor een mooie return on investment.
Er is daar toen, in een niet zo ver verleden, een fout gemaakt. Wie de fout maakte kan mij eigenlijk bitter weinig schelen. Zij die ze maakten gaan het nu toch ontkennen, of misschien zelfs niet eens beseffen dat het hun fout is. Het kan me niet schelen of het een Turteltaks dan wel een Freya-factuur is. Wat me wel kan schelen is het feit dat ik nu opdraai voor zij die toen wel het geld hadden voor een eigen huis en zonnepanelen. Ik draai op voor zij die ondertussen al jaren de zon oogsten en hun spaarrekening zien aandikken. En samen met mij vele anderen. Jongeren die hun eerste stappen in de volwassen wereld zetten krijgen een toeslag in hun maag gesplitst. Mensen zoals ik die doorheen hun carrière als eens een tegenslag hebben gekend. Maar ook mensen die hun hele leven hebben gewerkt in jobkes die net genoeg betaald werden om rond te komen.

Vindt u dit eerlijk? Ik draai op voor iets dat ik zelf niet eens kon bekostigen en betaal nu voor zij die het wel konden betalen. Erger nog, die er geld mee verdienen!

En bon, dat de aansluiting van de grote bedrijven buiten de bevoegdheid van deze regering valt, daar kan u natuurlijk niks aan doen. En dat mensen als Fernand Huts via hun bedrijf ganse zonneparken aanleggen en zo massa’s geld verdienen, wie kan het hem kwalijk nemen. Het was zo wettelijk geregeld. Wie had het in zijn positie niet gedaan? Maar nu een hele groep mensen laten opdraaien voor iets waar zij zelf geen enkele baat bij hebben of hadden, dat gaat te ver.

Ik ben het met zeer veel eens wat in deze regering beslist wordt. Ik ben dan ook een van de mensen die voor deze regering heeft gestemd. Maar ik kan het niet met alles eens zijn, en dit is zo iets.

 

Met vriendelijke groeten

Antoon

 

 

PS: Gezien de manier waarop ik deze brief afsluit en dus aangeef dat ik verder wel te vinden ben in de maatregelen die deze regering neemt, denk ik niet dat de mainstream media deze open brief gaat oppikken, in tegenstelling tot de andere open brieven waarin de regering wordt aangevallen. Ik zal dus zelf het nodige doen opdat mijn boodschap tot bij u geraakt…

Inked

Ergens halverwege mijn puberteit dook het op. Ik wou een piercing, want piercings waren cool! En een tattoo want tatoeages waren cool! En dan zou ik wegrijden op mijn Harley, de ondergaande zon achterna. En nadien werd dat dan op mijn Ducati 916 het kronkelende asfaltlint volgend de bergen in. Continue reading “Inked”

Gegrilde zalm met avocadosalsa

Wanneer je lijf geplaagd gaat onder allerhande allergieën en intoleranties, dan wordt koken en eten een sleur. De lijst van wat wel mag is vele korter dan van wat niet mag…
Toen een lieve vriendin enkele keren over haar situatie had verteld, dacht ik dat ik wel wat receptjes voor haar in elkaar kon boksen. Receptjes die mooi binnen de lijnen van wat kan en mag vallen. Continue reading “Gegrilde zalm met avocadosalsa”