boeken

Door wat extra vrije tijd en het gebrek aan een pc ben ik terug aan het lezen geslagen.
Zowat alle Aspe’s en De Bels zijn er door in de bib, en nu moet k op zoek naar nieuwe leuke dingen.

Aspe kan k apprecieren, gewoon lezen, niet nadenken (en mja, soms word het een warboeltje, met al die namen). De Bel is terug naar de jeugdtijd!

Maar nu, de speurtocht door de bib. Vroeger kon ik ongeveer alles lezen, blijkbaar is er doorheen de jaren iets veranderd.

Charles Bukowski, k had er al van gehoord. Aantekeningen van een vieze oude man. ROTZOOI!! Na paar stukjes gewoon terug weggelegd. Voor iemand waar k tot nu toe alleen goed had van gehoord, teleurstelling.

De Postman, van David Brin. Verfilmd, met Kevin Costner in de hoofdrol. 5 Razzie’s gewonnen. Terecht. Als de film zo kut is als het boek, zeer terecht. Na 3 pagina’s saaie omschrijvingen en stomme dialogen beslist dat moest dit mijn boek zijn, ik spontaan de BBQ er mee aanstak, zelfs al regende het ouwe wijven.

Deflo, de eerste die ik las dacht ik dat het gewoon een iets explicietere versie van Aspe was. De 2de was een opeenstapeling van namen en kinderen en ouders en relaties, dat ik echt niet meer snapte dat deflo er zelf aan uit geraakte!

Gelukkig had ik ook Tongkat mee. De Geliefde Peter Verhelst…
Een fantasiewereld, die me blijkbaar is bijgebleven. Hoe dikwijls heb ik al niet het aardbei-verhaal gedaan… (de koning kust het Meisje met het Rode Haar, bloeddruppels, van hem of van haar? Waar de bloeddruppels de grond raken groeien bloedrode hartvormige aardbeien. De bevolking kende terug warmte!

Straks badje met Tongkat denk ik!