De lente is in het land, zoveel is duidelijk…. het wordt weer wat warmer, er lopen lammetjes in de wei, de heerlijke geur van mest hangt in de lucht.
De natuur ontwaakt, de benen worden ontbloot…
Maar moet alles echt zo vlug? Living like there is no tomorrow lijkt het me….
Het is eind maart, de eerste dagen met temperaturen boven 10°C zijn net achter de rug, en wat zie ik rondom mij, wat hoor ik rondom mij? Hagen worden geschoren, terrassen worden buiten gezet, de ijsventer rinkelt zijn bel.
En dan denk ik…
Het kan nog vriezen, laat uw haag gerust! Ze is nog niet aan het schieten, en toch moet ze al geschoren worden? Mooi, bezorg jezelf wat extra werk met een 3de scheerbeurt dit jaar, en loop lekker de kans dat je je haag gewoon om zeep helpt.
Begin deze week hoorde ik gekir op de radio, “jeeeeej, warm weder, vanavond terrasjes doen!! Mojito’s!! Meisjes in rokjes en topjes!!” Christophe Lambrecht en Siska Schoeters bezondigden er zich beiden aan. Maar het is nog maar eind maart, het is niet omdat het overdag zachtjes naar 15 of zelfs 20°C kruipt, dat je ‘s avonds gezellig op een terras kan zitten. Ok, je kan het wel, in het donker, met je skivest aan.
De ijsboer is hier al de hele week ‘s avonds door mijn straat aan het cruisen. *klingkling* De lente is in het land, koop lekker een dikmakertje bij mij! *klingkling* Ijsjes zijn voor warme zomeravonden, niet voor doordeweekse koude de-winter-is-net-voorbij-avonden….
Ben ik nu de enige die vindt dat het allemaal wat trager mag?