Door samenloop van omstandigheden hoorde ik de afgelopen week geregeld over allerhande reünies. Van de kleuter/lagere/middelbare school, een vorige werknemer, de chiro of scouts etc.
Dan probeer ik mij dat in te beelden. Hoe zou het er aan toegaan? Zoals Peter Griffin, die probeert aan zijn ex-klasgenootjes wijs te maken dat hij “a Secret Agent-Astronaut-Millionaire” is? Of eerder zoals in “Zack & Miri make a porno“?
Eerlijk gezegd heb ik er geen nood aan, aan al die mensen terug te zien. Sommige zie ik wel eens op de jaarmarkt van Wemmel, en daar ben ik van op de hoogte. Maar eigenlijk kan het mij weinig schelen hoeveel kinderen mijn lagere-school-klasgenootjes hebben, hoe “succesvol” de mensen zijn waarmee ik de jaren op het Sint Pieterscollege in Jette heb moeten doorbrengen of hoe goed het bedrijf van de gasten van op de Tuinbouwschool draait. Uiteindelijk is zo’n reünie toch niet meer dan uiterlijk vertoon? 1 avond tonen hoe goed en succesvol je bent, wat voor een sexy lief/vrouw je wel niet gevonden hebt en proberen om je dikke auto zo dicht mogelijk bij de deur te parkeren, zodat iedereen hem gezien heeft.
Neen, het hoeft voor mij niet, zo’n reünies… Moest ik werkelijk geïnteresseerd zijn in hoe het met je gaat, dan had ik je al wel gecontacteerd hoor. En niet via facebook, maar via telefoon of door een druk op je deurbel.
Awel, daarom ga ik dus ook niet naar reünies. Groot gelijk, vind ik!
Ik ben één keer naar een reünie geweest. Wat blijkt? Er is wel degelijk een reden waarom mensen na hun middelbaar geen contact meer met elkaar houden. En voor de mensen die ze wél toe doen, is een reünie niet nodig, want daar hou ik zo wel contact mee.
Dat is wat ik er ook van denk! 😉
Dit heb ik dus echt enkele dagen geleden gedacht. Exact hetzelfde! De mensen uit het middelbaar die echt geïnteresseerd zijn in mij (en omgekeerd) hoor en zie ik nog. Waarom zou ik dan naar reunies gaan? En waarschijnlijk zeggen ze daar dan “allez, waarom is Ilse er nu niet zeg?!” maar als zij nooit de moeite hebben genomen om te vragen hoe het met mij gaat, zie ik er het nut niet van in.
Och och, zo’n vaart loopt het echt niet hoor. De veramerikanisering is nog niet zo ver doorgedrongen. Sure, er zullen wel van die gasten zijn die dat proberen maar gewoon zien dat ge samen gaat met iemand waar ge wél mee overeenkwam en al die andere retards laten blazen.
Indien je zelf niet grof genoeg bent om de losers van je weg te krijgen: alcohol helpt.
goh, soms hoor of zie je mensen niet meer door omstandigheden, en kan een weerzien net die leuke band weer van onder het stof halen.
Maar een reunie… toch ook niet mijn ding